Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ είναι πολύ πρόσφατη, μόλις μερικών ημερών. Τότε περίπου πριν μερικές εβδομάδες είχα επισκεφτεί ένα κατάστημα ηλεκτρολογικού υλικού στην περιοχή μου, κάπου στην Αθήνα για να μη καρφωνόμαστε κιόλας, ψάχνοντας κάποιους διακόπτες παλιούς που θα ταίριαζαν μ’ αυτούς που είχα. Εκεί που συζητούσα με τον υπάλληλο αισθάνθηκα περίεργα και περιεργαζόμενος την ατμόσφαιρα γύρω μου αντιλήφθηκα την ταμία να με κοιτά και να με καρφώνει με το βλέμμα της. Απέστρεψα αμέσως το δικό μόλις συναντήθηκαν οι ματιές μας, από αμηχανία και συστολή. Συζήτησα λίγο ακόμη με τον υπάλληλο και γύρισα ξανά το βλέμμα μου προς την ταμία. Το ίδιο κάρφωμα, το ίδιο επιθετικό και θρασύ βλέμμα. Πάλι εγώ πήρα το βλέμμα μου, δεν μπορούσα να την ανταγωνιστώ. Ολοκλήρωσα τις συνεννοήσεις με τον υπάλληλο αλλά το προϊόν που ήθελα δεν ήταν ετοιμοπαράδοτο. Έπρεπε να το παραγγείλει κι εγώ να αφήσω μια μικρή προκαταβολή. Αυτό σήμαινε ότι θα πάω στο ταμείο!!!!
Κατευθύνθηκα προς αυτό αλλά η ταμίας δεν άλλαξε καθόλου την στάση της. Το βλέμμα της ξυράφι πάνω μου να με τρυπά ξεδιάντροπα και λάγνα. Τώρα πρόσεξα και τα υγρά χείλη που ήταν μια ιδέα ανοιχτά και έτοιμα να καταβροχθίσουν το θήραμα. Ήταν γύρω στα 35 με 37 χρονών, κανονική προς λεπτή με κοντό καρέ μαύρο μαλλί και πρόσωπο εξωτικά όμορφο. Έμοιαζε σαν Βιρμανή ή Ταϊλανδέζα την φώναζαν όμως Βιβή κι ήταν ελληνίδα 100% όπως έμαθα αργότερα. Μόλις πλησίασα για την συναλλαγή δέχτηκα την δεύτερη ομοβροντία. Η φωνή της υγρή με ελαφρά μπάσα απόχρωση και νάζι την έκανε ακόμη πιο σεξουαλική ύπαρξη. Ήξερε την γοητεία της και την χρησιμοποιούσε σαν δόλωμα ή σαν όπλο. Το προϊόν που θα αγόραζα έκανε 64€. Είτε προκαταβολή είτε ολόκληρο αν το πλήρωνα ήθελα ρέστα από κατοστάρικο. Εδώ ήρθε το τρίτο αστροπελέκι.
-«Σκληρό αγόρι, γιατί σ’ αρέσει να με βασανίζεις;» είπε ναζιάρικα και σηκώθηκε να πάει να χαλάσει τα 100€.
Αγόρι; Είμαι 52 χρονών άνθρωπος, ρωμαλέος, ναι, εύρωστος, ζωντανός και σπορτίφ αλλά όχι και αγόρι. Αυτό παραήταν πρόκληση. Είμαι γύρω στο 1,75 ευθυτενής με γκρίζα μαλλιά. Παρόλο που είμαι άνθρωπος της πνευματικής δείχνω σαν άνθρωπος της χειρονακτικής εργασίας και όπως λένε όλοι ανδροπρεπής. Είμαι χωρισμένος με παιδιά που ζουν με την μάνα τους, έχω σχέση χαλαρή και ήρεμη κι είμαι παθιασμένος με την εργασία μου. Δεν είμαι υπέρ της απάτης, της απιστίας, δεν είμαι ο κυνηγός ή το καμάκι των ελληνικών νησιών αλλά σε πρόκληση τόσο μεγάλη και ευθεία αντιδρώ γι αυτό ταράχτηκα.
Εντωμεταξύ η κυρία είχε σηκωθεί και πήγαινε προς την έξοδο του μαγαζιού συνάμενη κουνάμενη κυριολεκτικά. Καταπληκτικό σώμα!!! Γύρω στο 1,60-63 μ, με λεπτή μέση, αναλογικό κορμί, σπαθωτές γάμπες κι ένα κώλο πώρωση. Προχωρούσε κι ήξερε κι ήθελε τα βλέμματα πάνω της. Μόλις έστριψε από την πόρτα του μαγαζιού έρριψε μια λοξή ματιά για να το επιβεβαιώσει.
-«Άγριος άντρας που δεν λυγά στις κακουχίες στα βάσανα που προκαλεί σ’ απροστάτευτα πλάσματα» πέταξε δίνοντας μου τα ρέστα.
Τα πήρα κι έφυγα τρακαρισμένος κι αμήχανος χωρίς να πω κουβέντα. Στο δρόμο ήμουν αρκετά ταραγμένος που δεν απάντησα αλλά στις μέρες που ακολούθησαν δεν ασχολήθηκα ούτε σαν σκέψη ούτε σαν ενέργεια μ’ αυτή την ιστορία ώσπου με πήραν τηλέφωνο από μαγαζί ότι ήρθε η παραγγελία μου. Η φωνή της σκέτο πάθος και πρόκληση αλλά η φράση της νέο αστροπελέκι
-«Μας ταλαιπώρησες αλλά τελικά σε ικανοποιήσαμε. Εσύ να δούμε πότε;»
Πάλι κάγκελο έμεινα και τσαντίστηκα με τον εαυτό μου. Πήγα να πάρω την παραγγελιά μου κι η γκόμενα εκεί πιο όμορφη, λιγότερο βαμμένη αλλά το βλέμμα και το κάρφωμα το ίδιο. Η άμυνα μου ήταν να την αγνοώ. Πήρα τα πράγματα, χαιρέτησα τυπικά κι έφυγα.
Η τσατίλα με τον εαυτό μου κράτησε λίγες ώρες κι η σεξουαλική μου φούντωση ‘ξέσπασε’ πάνω στην σύντροφο μου που την εξέπληξε η ένταση κι η ορμή μου αλλά την απόλαυσε σαν δώρο.
Το επόμενο διάστημα δεν με απασχόλησε η ιστορία με την ταμία, είχα να ασχοληθώ με τις δουλειές μου αλλά και με κάποια μηνύματα στο κινητό πού όλο πύκνωναν και γινόντουσαν ενοχλητικά. Στην αρχή ήταν διερευνητικά με μπηχτές του στυλ «δεν μας καταδέχεσαι», «χάθηκες και μας το παίζεις σκληρός κι ακατάδεχτος» και τέτοια. Δεν μπορούσα να καταλάβω την πηγή γιατί στην θέση του τηλεφώνου βγαίνανε ιερογλυφικά φανερό ότι στελνότανε μέσω υπολογιστή κι όχι κινητού. Με τον χρόνο γινόταν πιο συχνά, πιο προκλητικά και σεξιστικού περιεχομένου. Όπως «με έχεις κάψεις και μ’ έχεις λιώσει στον πόθο κακό αγόρι», «θέλω να με σκίσεις καυλιάρη άντρα, αν είσαι αρσενικός κι όχι κρυφοαδελφή»
Τα είχα πάρει στο κρανίο γιατί δεν μπορούσα ούτε να φανταστώ, ούτε και πολύ περισσότερο να βρω την πηγή. Το συζήτησα με φίλο που δούλευε σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας και γνώστη των υπολογιστών. Ψάξαμε το ίχνος για να εντοπίσουμε τον υπολογιστή αλλά τίποτα. Ο φίλος μου συνέστησε υπομονή περιμένοντας αργά ή γρήγορα ο αποστολέας να κάνει το λάθος που θα φανέρωνε την θέση του υπολογιστή του. Πράγματι δεν άργησα να εντοπίσω ότι ένα μήνυμα ερχόταν από το κατάστημα ηλεκτρολογικού υλικού. Τότε μόνο έδεσα την όλη ιστορία με την Βιβή την ταμία. Βέβαια τα περισσότερα προερχότανε από άλλο ή άλλους υπολογιστές πιθανά του σπιτιού της. Εύκολα τώρα βρήκα άκρη και αποκάλυψα την διεύθυνση του υπολογιστή και τη δική της. Ήταν αυτή πια χωρίς αμφιβολία.
Όχι δεν πήγα στην αστυνομία, ούτε στο κατάστημα να την καταγγείλω απλά ανταποκρίθηκα στον διάλογο που μέχρι εκείνη την στιγμή απέρριπτα αφού εξ αρχής δεν απαντώ σε ανώνυμα μηνύματα ή κλήσεις με απόκρυψη. Οι διάλογοι πήραν φωτιά «Σε θέλω πουτσαρά μου» «κι εγώ σε θέλω μουνάρα μου», «Πότε θα με σκίσεις καύλα μου» «Τώρα επί τόπου», «Που θα με πάρεις;» «Στο σπίτι σου» «…δεν ξέρεις που μένω» «ξέρω και παραξέρω» «λόγια λες για να την κάνεις δειλέ», «εγώ δεν κωλώνω εσύ κωλώνεις και κρύβεσαι στην ανωνυμία σου» «εγώ είμαι εδώ και περιμένω», «κι εγώ μπρος την πόρτα σου», «ψεύτη» «άνοιξε σκύλα να δεις ποιος ο αληθινός και ποιος ο ψεύτης»….
Ξαφνικά ανοίγει την πόρτα με το tablet στο χέρι και παγώνει. Ήμουν μπροστά στην πόρτα της με το κινητό με σώμα και ψυχή. Κάνει να κλείσει την πόρτα αλαφιασμένη, αλλά την σταματώ την σπρώχνω και μπαίνω μέσα.
-«Φύγε θα βάλω τις φωνές» τραύλισε
-«Φώναξε και θα δούνε όλη την φιλολογία σου γραμμένη στο κινητό μου» απάντησα ψύχραιμα και επιθετικά ενώ την κάρφωνα με βλέμμα αταλάντευτο.
Εγώ προχωρούσα ενώ αυτή υποχωρούσε βήμα-βήμα προς το εσωτερικό. Εγώ θέριευα κι αυτή μαζευόταν κι ήταν πιο όμορφη και ποθητή από ποτέ. Το στήθος της με την ακανόνιστη ανάσα από την απρόσμενη ταραχή του κι ένταση προκλητικά πρόβαλε μέσα από το V πουλόβερ της. Τζινάκι πρόχειρο με ντεσου τα ξυπόλητα πόδια συμπλήρωναν μια εικόνα αταξινόμητων επιθυμιών κι ανεκδήλωτων πόθων.
-«Ήταν αστείο, αν σε έθιξα, συγνώμη» είπε
-«Κωλώνεις τώρα κλώσα; Που είναι το πάθος σου; Τόσο ψόφια είσαι;» την προκάλεσα συνεχίζοντας την επέλαση μου.
-«Όχι, τα εννοούσα. Ορισμένα, πολλά, τα περισσότερα αλλά είμαι παντρεμένη κι έρχεται ο άντρας μου» είπε
-«Τι κι αν έρχεται ο οποιοσδήποτε; Που είναι η πυρκαγιά που θα μ’ έκαιγε; Την σβήσανε τα σάλια, τα ψέματα κι οι αρλούμπες σου;»
-«Όχι γαμώτο μου σε θέλω» είπε απελπισμένα ενώ συνέχιζε να υποχωρεί «αλλά ότι τώρα, όχι εδώ»
-«Κλάνα είσαι και ψευτογκόμενα του κερατά» της πέταξα κι έκανα να φύγω
-«Δε γαμιέται» φώναξε και με μια κίνηση όρμησε πάνω μου τύλιξε τα πόδια της στην μέση μου, αγκάλιασε μαγικά το κεφάλι μου κι έκλεισε τα χείλη μου μ’ ένα γλωσσόφιλο χωρίς τελειωμό κι ανάσα.
Γίναμε ένα σώμα χωρίς διάκριση που η φλόγα το οδηγούσε στο γκρεμό ή στην πιο ψηλή κορυφή της έκστασης
-«Σε θέλω από την πρώτη ματιά» είπε όταν τα χείλη μας απεγκλωβίστηκαν από τον εναγκαλισμό του φιλιού.
Δε μίλησα αλλά τα ρούχα μας σαν λέπια χάνονταν από πάνω μας αποκαλύπτοντας τα κορμιά μας που καίγονταν να ενωθούν. Τα φιλιά μας έκοβαν σάρκες που ο καθένας ήθελε εγωιστικά να κρατήσει για τον εαυτό του. Τα χέρια ήθελαν να τρυγήσουν και να θερίσουν όσα από τα στρέμματα της σάρκας του άλλου μπορούσαν. Όσο κι αν φανεί παράξενο ήμασταν όρθιοι ακόμη. Στρίμωξα το κορμί της μεταξύ του τοίχου και των τειχών που έφτιαξαν τα αλλοπαρμένα από τον πόθο στήθη μου και απ’ τα χέρια που γιγάντωνα για να τυλίξουν όλη την πυρκαγιά της. Κολλημένη στον τοίχο με την θηλή της να σκαρνεύεται από τον δείκτη και τον αντίχειρα του χεριού μου, τα χείλη μου να υγραίνουν και να γεύονται την πίσω πλευρά του αυτιού και του λαιμού της και το άλλο χέρι μου να διεισδύει στο μουνάκι και να χαϊδεύει την κλειτορίδα της, είχε το πρώτο της οργασμό.
Μπήκα στο πλημμυρισμένο μουνάκι της ενώ τα νύχια της χωνόταν στην σάρκα μου να με κρατήσουν οριστικά μέσα της. Πάνω, κάτω, πλάι, όρθια ή ξαπλωτά στροβιλιζόμαστε στους αέρηδες του πόθου μέχρι που βρεθήκαμε από δυο εκσπερματώσεις εγώ κι άγνωστους οργασμούς αυτή, στο τραπέζι της, αυτή ξαπλωτή κι εγώ όρθιος να αναζητάμε τις καλύτερες κι ηδονικότερες διεισδύσεις πότε στο μουνί και πότε στον κώλο. Δεν υπήρχαν φραγμοί παρά μόνο πόθος άπληστος κι ανικανοποίητος. Τότε ήταν που κτύπησε το θυρόφωνο και στην οθόνη της θυροτηλεόρασης φάνηκε μια ανδρική μορφή.
-«Ο άντρας μου» αναφώνησε και πετάχτηκε πάνω.
Ήταν πράγματι ο άντρας της που ζητούσε να του πετάξει τα κλειδιά για να μετακινήσει το αμάξι της για να παρκάρει. Ήταν ένα τυχαίο λάθος που βοήθησε να μη μας κάνει τσακωτούς. Σαν σίφουνες ντυθήκαμε όπως-όπως ενώ η Βιβή έβαλε μια τζιν φούστα που βρήκε αφού ήταν αδύνατο να ξεμπερδέψει τα σκέλη του παντελονιού που φορούσε καθώς ο χρόνος λιγόστευε και μας απειλούσε βάναυσα. Η διαφυγή είχε γίνει αδιέξοδη. Μπρος σκάλες κι ασανσέρ θα με φέρνανε φάτσα με τον άντρα της. Ο πάνω όροφος και η ταράτσα θα αποκάλυπταν την ύπαρξη μου σε γείτονες περίεργους και κουτσομπόληδες. Μόνη λύση αλλά εξίσου επικίνδυνη το κρύψιμο σε ένα άδειο δωμάτιο του διαμερίσματος με την ελπίδα να μη το επισκεφτεί ο νοικοκύρης σ’ αυτό έπρεπε να συμβάλει και η επιδεξιότητα της νοικοκυράς.
Μπήκα στο δωμάτιο και περίμενα την επιστροφή του συζύγου. Η πόρτα δεν έκλεισε ερμητικά για να μη προκαλέσει υποψίες. Ο σύζυγος επέστρεψε με καυλίτσες που συνέβαλε κι η αναψοκοκκινισμένη όψη της Βιβής. Ήταν σκέτη καύλα έτσι όπως ήταν αναστατωμένη εσωτερικά κι εμφανισιακά. Δεν προσπάθησε να τον αποτρέψει από τα σχέδια του ελπίζοντας ότι θα συντομεύσει το διάστημα που αυτός θα αποσυρθεί για να κοιμηθεί κι εγώ να βρω την ευκαιρία να την κοπανήσω εξομαλύνοντας το τοπίο. Ο άντρας της άρχισε να την φιλά και να της γλείφει τις ερεθισμένες από όσα τράβηξαν προηγουμένως θηλές της. Εγώ έβλεπα από την χαραμάδα της μισόκλειστης πόρτας. Η Βιβή προσπάθησε να τον ξεπετάξει στα γρήγορα με μια πίπα πράγματι υπέροχη και λαρυγγάτη αλλά αυτή αντί να τον καλμάρει τον άναψε. Την έβαλε να ξαπλώσει στο τραπέζι και μπήκε στα σκέλια της, να τρυγήσει με το στόμα του, τους χυμούς της. Τους χυμούς που η δική μας παθιασμένη επαφή άφθονα κι ασύστολά πάραξε. Η Βιβή έγειρε το κεφάλι κι έστησε το βλέμμα της στην χαραμάδα που ήξερε πως έκρυβε το δικό μου βλέμμα. Δεν άντεξε, ήξερε όλη την αλήθεια για την περιποίηση που δεχότανε από την γλώσσα και τα χείλη του άντρα της στα φλογισμένα εμπόλεμα επί ώρες σκέλια της κι ο σπασμός κυρίευσε το κορμί της από άκρου εις άκρο. Ούτε εγώ κρατιόμουνα και τον έπαιζα. Ο άντρας της δεν έλεγε να σταματήσει να τρυγά τις νοστιμάδες της οπότε τον έκοψε με την δικαιολογία να πάει στην τουαλέτα. Πριν φύγει άναψε και του κάρφωσε ένα τσιγάρο στο στόμα καθώς αυτός είχε πέσει στην πολυθρόνα. Πήγε προς την τουαλέτα που είναι δίπλα στο δωμάτιο που ήμουνα. Τότε έκανε μια κίνηση που δείχνει ότι το καυλωμένο θηλυκό είναι το πιο παράτολμο ον τούτου του κόσμου. Χώθηκε σαν αστραπή μέσα στο δωμάτιο και πήδηξε πάνω μου. Καρφώθηκε στη καυλωμένη ψωλή μου και κόλλησε απελπισμένα πάνω μου. Γίναμε ένα. Σε ελάχιστες κινήσεις ήρθαμε έντονα και ολοκληρωτικά. Ήταν τόση η ένταση που έχωσε τα δόντια της στον ώμο μου για να μην ουρλιάξει. Πώς εγώ κράτησα τόση καύλα και πόνο και δεν έβγαλα κραυγή αλλά Ταρζάν ούτε τώρα μπορώ να το καταλάβω. Γλίστρησε από πάνω μου και χάθηκε στο μπάνιο.
Όταν βγήκε ο δικός της δεν είχε χορτάσει, εδώ που τα λέμε δεν χορταίνετε τέτοιο θηλυκό και βάλθηκε να την γλύφει πάλι εισπράττοντας και την νέα παραγωγή του πάθου μας αδιαμαρτύρητα κι αψύλλιαστα. Μετά την έβαλε μπρούμυτα στο τραπέζι και χώθηκε στον κώλο της γουργουρίζοντας από την ωραιάδα.
-«Λουκούμι κώλο έχεις μωρή πουτάνα» της είπε κι αυτή χωρίς να χάσει απάντησε
-«Ναι μου τον γάμησε καλά ο γκόμενος πριν και μου τον έστρωσε για σένα»
-«Τέτοια μου λες μωρή πουτανάρα και με φτιάχνεις» έσκουξε αυτός
-«Γι αυτό σ’ αρέσω καυλιάρη μου, Σκίσε με τι περιμένεις;»
-«Ναι, ναι, ναι…» είπε αυτός κι αμέσως ούρλιαξε «Χύνννωωωωωω……..»
-«Ναι μωρό, χύσε…. άδειασε τα όλα μέσα μου» τον προκάλεσε η Βιβή.
Ο άντρας της έχυσε κι η Βιβή τον πήγε στο κρεβάτι του να πάρει έναν υπνάκο για να συνέλθει. Ύστερα ήρθε στο δωμάτιο μου τράβηξε μερικά ρουφηχτά φιλιά όλο πάθος μου πήρε και μια πίπα και μ’ έστειλε κι εμένα σπίτι μου να συνέλθω και να ξεκουραστώ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου