ΑΙΜΥ ΚΑΙ ΝΙΚΗ

Γεια σας. Θα προσπαθήσω να γράψω αυτά που μου συμβαίνουν το τελευταίο καλοκαίρι. Είναι η πρώτη φορά που γράφω και γι αυτό ζητάω εξ αρχής την κατανόηση σας για τον τρόπο γραφής και σύνταξης αλλά και της όλης δομής της ιστορίας που θα σας διηγηθώ. Θα σας εκθέσω λίγο την ιστορία των προσώπων για να γίνει κατανοητή η εξέλιξη που έγινε. Με λένε Νίκη και είμαι 52 χρονών παντρεμένη με τρία παιδιά. Οι δυο κόρες πλησιάζουν τα τριάντα κι η μία είναι παντρεμένη εδώ και τρία χρόνια. Ο γιος μου είναι το στερνοπαίδι μου κι είναι 12 χρονών σήμερα.  Είμαι παντρεμένη εδώ και 28 χρόνια με ένα θαυμάσιο άντρα τον Μίλτο που είναι τρία χρόνια μεγαλύτερος μου. Μετά από τόσα χρόνια μαζί το σεξ μεταξύ μας έχει αραιώσει πιο πολύ από τις τρίχες του κεφαλιού του, 5-6 το χρόνο και πολλές λέω. Τα ενδιαφέροντα και η ενέργεια μας έχει προσανατολιστεί σε άλλες δραστηριότητες. Του Μίλτου οι ώρες έχουν απορροφηθεί από τις ρώγες. Όχι, όχι τις ρώγες τις δικές μου αλλά με τις ρώγες των σταφυλιών του αμπελώνα μας που αγοράσαμε κοντά στο εξοχικό μας στην βορειοδυτική Αττική. Που τον χάνεις που τον βρίσκεις, τι του λες, τι σου απαντάει, τι συζητάει όλα έχουν σχέση με τα σταφύλια, τα αμπέλια, την ρετσίνα, το κρασί και τα τοιαύτα. Όταν πίνει κιόλας την σοδειά του και θολώνει τότε μου ρίχνει και κανένα λες και θέλει να δοκιμάσει την επίδραση του κρασιού του στην αύξηση της αντρικής σεξουαλικότητας. 

Εμένα τα ενδιαφέροντα μου έχουν απορροφηθεί με τη δουλεία, την οικογένεια τα παιδιά. Βέβαια θα πρέπει να πω ότι πότε ο γάμος μας δεν διακρινότανε για τις έντονες κι άγριες στιγμές και για τις παθιασμένες νύχτες της αλλά οι σεξουαλικές επαφές μας ήταν αρκετές αρχικά αλλά αραίωναν σιγά-σιγά αντιστρόφως ανάλογα με τα χρόνια που ζούσαμε. Στοργικός, γλυκός, συντροφικός, περιποιητικός και καλός πατέρας ο Μίλτος αλλά δεν ήταν ποτέ sex machine. Θα ήμουν όμως άδικη να πω ότι εγώ ήμουνα η παθιασμένη για sex γυναίκα, η έμπειρη, η προκλητική. Πάντα ήμουνα συνεσταλμένο παιδί. Πρώτη φορά έκανα σχέση στα 18 κι ολοκλήρωσα την σεξουαλική μου επαφή κάτι που το ανακάλυψα 2 χρόνια αργότερα γιατί τότε δεν το είχα πάρει χαμπάρι. Η δεύτερη σχέση μου ήταν στο Πανεπιστήμιο με τον Πάρη. Αυτός ναι ήταν πηδηχταράς, μ’ αυτόν έζησα τον πρώτο μου οργασμό και πολλές από τις σεξουαλικές μου εμπειρίες αλλά δυστυχώς είχε πολλές φοράδες να καβαλήσει. Όχι, όχι δεν με κεράτωνε αλλά είχα την σειρά μου μαζί με τις φοράδες του ιπποδρόμου. Αλογομούρης άρρωστος, ιπποδρομιάκιας φανατικός με κουτούπωνε, πολλαπλώς και πολλάκις που θα έλεγε κι ο καθηγητής μου των ελληνικών στο Ελληνικό Λύκειο, ανάμεσα σε γκανιάν, φοσκάστ, δίδυμα και ιπποδρομιακά εφημεριδάκια. Τελικά τον κέρδισαν οι φοράδες κι έτσι έμεινα μόνη. Τότε ήταν που ο Μίλτος μου προσφέρθηκε σαν ήρεμο λιμάνι και δέσαμε. Αυτή ήταν η ζωή μου με την προσθήκη ότι πριν 5-6 χρόνια μπήκε στην ζωή μου ο Robocop. Ήταν τότε που έγινε το τριπλό χτύπημα. Μπήκα στην κλιμακτήριο, βγήκα στην σύνταξη, μειωμένη φυσικά και ανακάλυψα τα sites με τις ερωτικές ιστορίες. Τότε ξαναγύρισε η ερωτική επιθυμία, οι καύλες όπως γράφουν οι φίλοι στις ιστορίες κι ήταν πολλές και έντονες.  Εδώ θα πρέπει να σας πως ότι ποτέ δεν χρησιμοποιούσα πρόστυχες λέξεις ούτε τις έλεγα, ούτε τις άκουγα. Από την ώρα που ήρθα στον κόσμο των ερωτικών ιστοριών τις θέλω, με τρελαίνουνε, τις αποζητώ κι επειδή δεν έχω κανένα να μου τις πει τις λέω εγώ για τον μου. Μάλιστα όταν ένας ταξιτζής επειδή τον παρατήρησα για την επιλογή που έκανε στην μίσθωση, με έβρισε και με είπε "πουτάνα",  ένοιωσα ξαφνικά να υγραίνομαι στο μουνί μου και με δυο, τρία βήματα να έχω ένα παροξυσμικό κι έντονο οργασμό εκεί στα όρθια όπως βάδιζα. 
Λοιπόν οι καύλες είχανε γυρίσει κι ήταν ξαφνικές, διαρκείς κι έντονες. Έτσι ο Robocop, ένας δονητής 20άρης, με 5 πόντους διάμετρο που προμηθεύτηκα από  περιοδικό ανέλαβε να εκτονώσει την καύλα μου. Διάβαζα τις αφηγήσεις των ανθρώπων στον υπολογιστή μου κι ο Robocop χωνότανε μέσα μου και ταξίδευε τις ορμές μου μέχρι το λιμάνι της έκτασης. Ο γιος μου 6-7 χρονών τότε που έμενε πολλές ώρες μαζί μου με ρώτησε μια φορά "Μαμά τηγανίτες θα κάνεις κι έβαλες το μίξερ;". Αυτό ήταν. Ο Robocop απώλεσε την ενέργεια του κι έμεινε μόνο σαν μήκος και πλάτος. Κι έτσι όμως ήταν απόλυτα χρήσιμος για μένα. 
Για να ολοκληρώσω το πάζλ των προσώπων θα πρέπει να αναφέρω την αδελφή μου την Αίμυ, από το Αιμιλία. Πέντε χρόνια μικρότερη μου αλλά εντελώς άλλος τύπος από μένα. Άστατη, ασυνεπής, απρόβλεπτη, τρελούτσικη, παρορμητική και στον sex αυτό που λέμε ΓΑΜΙΟΛΑ με όλη την σημασία της λέξης. Δεν αφήνει αρσενικό που της γυαλίζει αν δεν το γαμήσει όπως έλεγε και λέει. Έχει πάρει κόσμο και κοσμάκη. Στα τριανταπέντε της παντρεύτηκε έτσι ξαφνικά τον Λέλο. Ένα σνομπ τύπο που σου μιλούσε λες κι έκανε αγγαρεία. Μένουμε στην ίδια πολυκατοικία εγώ στον 4ο κι η Αίμυ στο ρετιρέ. Το να βλέπεις αυτόν τον ξινό τύπο και να μην σου λέει ούτε καλημέρα δεν είναι κι ότι καλύτερο. Βέβαια κι αυτόν η αδελφούλα μου φρόντισε να τον διακοσμήσει με τα καλύτερα κέρατα κι αυτό με χαροποιούσε κατά βάθος αν και δεν συμφωνούσα με την συμπεριφορά της. Πολλές φορές της γκρίνιαζα και την κατσάδιασμα για αυτές της τις ενέργειες σαν μεγαλύτερη, αλλά είναι αδελφή μου, είναι ο άνθρωπος μου την αγαπώ και κάποιες φορές χρειάστηκε να την καλύψω και πάντα την υπερασπίζομαι σε όποιον πάει να την κακολογήσει. Δυο χρόνια τώρα του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι και το διαζύγιο στην τσέπη και τον ξαπόστειλε συνεχίζοντας στο δρόμο της πεταλούδας. 
Αρχές του καλοκαιριού πήγαμε για ένα διήμερο οι δυο μας στο καινούργιο της εξοχικό στο ανατολικό Πήλιο, να το καθαρίσουμε μιας κι όλη η οικογένεια μου θα πήγαινε εκεί για διακοπές. Το σπίτι της ήταν κοντά στην θάλασσα σε αντίθεση με το δικό μας που ήταν 20 χιλιόμετρα μακριά και όχι σε καλή θάλασσα. 
Φτάσαμε αργά το βράδυ και μετά το πρόχειρο φαγητό την πέσαμε για ύπνο γιατί την άλλη μέρα είχε πρωινό ξύπνημα και πολύ δουλειά, για μένα κυρίως γιατί η αδελφούλα μου το πρόσεχε το νυχάκι της. Ξύπνησα πρωί κι άρχισα αμέσως το σιγύρισμα. Στο δίπλα οικόπεδο υπήρχανε κάποιοι εργάτες που χτίζανε, ένας μάλιστα μου έδειξε και που είναι  ο κάδος σκουπιδιών όταν φορτωμένη τον έψαχνα. Αυτά τα δυο σπίτια ήταν στην άκρη του χωριού και μαζί και χώρια με τον άλλο οικισμό. Η Αίμυ ξύπνησε στις 9 πμ, έκανε πρωινό και βάλθηκε να με βοηθήσει. Σε κάποια στιγμή αντιλήφθηκε τους εργάτες δίπλα κι άρχισε τις ματιές και τα χαμόγελα.  
-"Σταμάτα μουλάρα είδες αρσενικά και χλιμίντρισες" είπα μόλις πήρα χαμπάρι τις ορέξεις της κι οσμίστηκα τα σχέδια της.
-"Α! ρε αδελφούλα ζωντανό ψαχνό είναι γιατί να τ’ αφήσουμε να πάει χαμένο; "
-"Βρε άντε στο καλό σου να ξέρω που σε έχω"
-"Τέσσερα μανάρια είναι ρε, γιατί να μην τα ξεζουμίζουμε παρεούλα; Γιατί ρε κούκλα μου δεν αφήνεις κομμάτι ελεύθερο τον εαυτό σου να χαρείς λιγάκι. Τίποτα καλύτερο δεν υπάρχει στην ζωή από ένα καλό γαμήσι, πότε θα το καταλάβεις"
-"Α!! να μου χαθείς λυσσάρα, μητρομανής" είπα θυμωμένα από τον κυνισμό της
-"Ποιος θα το μάθει μωρή εδώ στα ορεινά; Ποιος θα σε δει; Πόσο καιρό έχουν να δουν χαρά τα σκέλια σου; Μια χαρά μουνάρα είσαι και τους τέσσερεις τους στήβεις άμα θέλεις, μ’ ένα πούτσο στην ζωή σου θα μείνεις;"
-"Α!!! να χαθείς ξετσίπωτη" είπα κι έφυγα θυμωμένη προς το εσωτερικό του σπιτιού.
-"Άντε κρύψου, κρύψου από τον εαυτό σου, κρύψου από την αλήθεια και σύρε να μαζέψεις σταφύλια, σύρε να γίνεις αγρότισσα πλάι στον Μιλτούτσο σου" την άκουσα να λέει.
Ήμουνα θυμωμένη, έβραζα. Ανέβηκα στον πάνω όροφο που ήταν οι κρεβατοκάμαρες και πιάστηκα να κάνω δουλειές για να ξεθυμάνω. Την είχα κρατήσεις αρκετές φορές πλάτες, την είχα καλύψει πολύ περισσότερες και το ευχαριστώ ήταν να μου την βγαίνει. "Άρρωστη είναι, δεν έχει γιατριά" σκέφτηκα. Με την δουλειά  πέρασε η ώρα όταν ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι υπήρχε απόλυτη ησυχία. Κοίταξα από δεξιά, κοίταξα από αριστερά τίποτα. Πήγα στα βορεινά παράθυρα τίποτα. Ούτε οι εργάτες ακουγότανε από δίπλα. Κατέβηκα κάτω, τίποτα. Πήγα προς την κουζίνα που είχε πρόσβαση στην νότια πλευρά. Κοίταξα από το παράθυρο κι έμεινα. Σε ένα χώνεμα που έκανε μια κτιστή υπαίθρια ψησταριά είδα την αδελφή μου πεσμένη στα γόνατα, γυμνόστηθη, με το φορεματάκι της μαζεμένο στην μέση να τσιμπουκώνει δυο όρθιους ηλιοκαμένους σωματώδεις, νεαρούς άντρες. Πάγωσα, έμεινα στην θέση μου μπροστά στον πάγκο της κουζίνας και κοίταζα αποσβολωμένη από το παράθυρο. Ήμουνα μια κέρινη φιγούρα χωρίς αίμα κι ανάσα. Μετά ένοιωσα μια ζέστη από την κορφή ως τα νύχια πίστεψα απ’ τον θυμό μου θα ήτανε κι ύστερα μια υγρασία που ξεκίνησε από τον κόρφο μου, απλώθηκε στο σώμα μου, κατέβηκε στα μπούτια μου κι ύστερα ανέβηκε και πλημμύρισε το …..ναι υγράνθηκα αφάνταστα. Καύλα, αφόρητη καύλα. Το χέρι μου ασυναίσθητα στον κόρφο μου, γλίστρησε στο στήθος μου κι άγγιξε την ρώγα μου. Ανατρίχιασα. Δάγκασα το κάτω χείλος μου για να μην φωνάξω. Έπιασε δουλειά και το άλλο χέρι μου. Κατέβηκε χαμηλά, σήκωσε το φουστανάκι μου και γλίστρησε στην κοιλίτσα μου κατά μήκος του εσώρουχου. Έμεινε λίγο μετέωρο, λες κι είχε μια τελευταία αναστολή κι ύστερα χώθηκε ανάμεσα στο σώμα και το κιλοτάκι μου. Κατέβηκε, κατέβηκε, βρήκε το μουνί μου και το δάχτυλο χώθηκε μέσα στο μουνάκι μου. Υγρό και καυτό. Τώρα δαγκάθηκα περισσότερο. Μαλακιζόμουμα πια χωρίς αναστολή. Τότε πάνω στην έκσταση, νοιώθω δυο σαρκώδη κι υγρά χείλη να φιλάνε τον ώμο μου. Έκλεισα τα μάτια και σταμάτησα την ανάσα μου. Σιγά-σιγά ανέβαιναν σαν μυρμήγκια τον λαιμό μου κι έψαχναν τον χώρο πίσω από το αυτί μου. Εκεί έμεινα λίγο. Βγήκε κι η γλώσσα καυτή κι υγρή κι άρχισαν πάλι να κατεβαίνουν. Ένα χέρι, τραχύ και μεστό από την εργασία και την φτιαξιά την αντρική χώθηκε στον κόρφο μου και χούφτωσε απαλά κι ηδονικά το άλλο μου στήθος. Έψαξε βρήκε την ρώγα μου και την πήρε στα δυο του δάχτυλα. Καύλα χωρίς όρια. Πρέπει να έβγαλα αίμα από τον δάγκωμα που έριξα στο κάτω μου χείλος. Το άλλο του χέρι μου έζωσε την μέση, βρήκε το χέρι μου και καταδύθηκε μαζί του στα έγκατα της γεννητικής μου περιοχής. Προς στιγμή πήγα να βγάώ το δικό μου το δάχτυλο αλλά το κράτησε κι έβαλε και το δικό του για να εξερευνήσει την πηγή και την ένταση της ηδονής μου. Πλημύρισα καθώς τον δέχτηκα μέσα μου. Ταυτόχρονα αισθάνθηκα μια πίεση στον πισινό μου από ένα εξόγκωμα που μου φάνηκε τεράστιο. Το χέρι του έφυγε από τον κόρφο μου, κατέβηκε στο παντελόνι του και το ελευθέρωσε. Σήκωσε το ρούχο μου και οι σάρκες μας είχαν μια απευθείας επαφή. Έγειρα προς τα πίσω το κεφάλι μου κι αφέθηκα στο χάδι του άγνωστου εισβολέα. Δεν ξέρω πόσο κράτησε αλλά θυμάμαι ότι άνοιξα τα μάτια κι από το ανοιχτό παράθυρο είδα την αδελφή μου στημένη στα πόδια της να πηδιέται πισωκάπουλα από τον ένα εραστή της και ταυτόχρονα να έχει σκύψει το σώμα της σε ορθή γωνία και να ρουφάει το καυλί του άλλου άντρα. Νόμισα ότι τα καυλιά τους ενωνόταν μέσα της λες και την σούβλιζαν. Ένοιωσα τον πρώτο οργασμό σαν έκρηξη. Αντί να γονατίσω από την ένταση, φούντωσα. Γύρισα απότομα face to face χωρίς να δώσω σημασία στο πρόσωπο και τα χαρακτηριστικά του άντρα που βρισκόταν τόση ώρα πίσω μου κι έπαιζε με τις μύχιες επιθυμίες κι ηδονές μου. Με μια λυσσαλέα κίνηση του έσκισα το πουκάμισο και χίμηξα σαν ύαινα νηστική πάνω στις σάρκες του. Τον φιλούσα παντού. Στο στήθος, στην κοιλιά, στους ώμους, τα μπράτσα, τα χείλη. Ναι τα χείλη. Η αρχή και το τέλος της σαρκικής επαφής. Το απόλυτο ελιξίριο. Παράφορη, παθιασμένη επαφή. Δεν ξεκολλούσαν γιατί ή δίψα αντί να λιγοστεύει περίσσευε. Οι οργασμοί ξεσπούσαν σαν βαρελότα. Με κάθισε στον πάγκο. Το φιλί συνέχιζε. Ο πούτσος του ευθιάστηκε με το μουνί μου. Το φιλί συνέχιζε. Τα πόδια μου σηκώθηκαν για να διευκολύνουν την είσοδο. Το φιλί συνέχιζε. Μπήκε και τα πόδια μου τον έκλεισαν μέσα στις λαγόνες σαν το πιο πολύτιμο δώρο της στιγμής. Το φιλί συνέχιζε. Δεν ξέρω πόσο κράτησε. Απλά σε άγνωστο χρόνο ένοιωσα ένα άλλο κορμί κι ένα άλλο δαυλί να με εμβολίζει εκεί στα όρθια και να με εγκλωβίζει στην όρεξη των δυο αρσενικών συντρόφων και γαμιάδων. Πως μπήκανε μέσα μου μη ρωτάτε, δεν ξέρω. Θυμάμαι ότι εκεί που αρμένιζα πάνω στα κατάρτια τους ακολουθώντας μια ουράνια αρμονία ήχων, ηδονών κι αισθήσεων άκουσα την φωνή της αδερφής μου να λέει.
-"Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει" 
-"Α γαμήσου" της πέταξα ξέπνοα
-"Ότι θέλεις γλύκα μου, ότι θέλεις. Απόλαυσε εσύ την χαρά που νοιώθεις για να καταλάβεις τι σου ‘λεγα τόσα χρόνια που έκανες την αγρότισσα στον Μιλτούτσο σου.
-"Σκάσε…σκάσε…" είπα ενώ δεν σταμάτησα στιγμή το γαμήσι που έτρωγα.
Δεν ξέρω πόσο κράτησε. Θυμάμαι ότι πηδιόμουνα, κοιμόμουνα, ξυπνούσα, έτρωγα και ξανά από την αρχή. Πρέπει να τους πείρα όλους αλλά κυρίως με πηδούσε ο Μουχτάρ, ο πρώτος που με πλησίασε. Η Αίμυ πηδιόταν κι αυτή ή απέναντι μας ή στο πάνω δώμα αλλά και φρόντιζε τις προμήθειες για όλους μας. Θυμάμαι ότι με το ζόρι με τράβηξε από τον Μουχτάρ αργά την επομένη και μ’ έβαλε στο αυτοκίνητο για την Αθήνα. Ήμουνα κυριολεκτικά διαλυμένη. Αλλού πήγαιναν τα πόδια μου, αλλού οι γοφοί μου, αλλού το κορμί κι αλλού το κεφάλι μου. Αισθανόμουνα τα βυζιά μου να μυρμηγκιάζουν και τα πνευμόνια μου γεμάτα από ένα ευδαιμονισμό που δεν χωρούσε μέσα τους. Αισθανόμουνα τα γεννητικά μου όργανα ανοιχτά έτοιμα να βουλωθούν και ταυτόχρονα μπουκωμένα που φώναζαν το αδιαχώρητο. Τέλος αισθανόμουνα το στόμα μου να καίει, τα χείλη μου υγρά και τις μασέλες μου ξεχαρβαλωμένες σούστες αδύνατον να σταθούν και να αρθρώσουν φθόγγο. Είχα κι ένα ηλίθιο χαμόγελο σαν μαστουρωμένη.
-"Που να σε πάω έτσι μωρή, μπαμ κάνεις ότι έχεις ξεσκιστεί στο πήδημα. Θα μας πάρουν χαμπάρι και θα σκοτώσουν και τις δυο" είπε η Αίμυ ενώ έβαζε μπροστά το τζίπ της.
-"Δεν πειράζει" είπα και ξεράθηκα μέχρι την Αθήνα.
Φτάσαμε αργά αλλά για να ανέβω στο σπίτι με βοήθησε ο Μίλτος. 
-"Τι έγινε τι έπαθες" ρώτησε με αγωνία.
-"Πολύ δουλειά, πολύ δουλειά…….." είπα προσπαθώντας να οργανώσω και να ελέγξω  τα σαγόνια μου "…..γαμήθηκα….." συμπλήρωσα χαμηλόφωνα.
Ένας καθολικός σπασμός δεν με κράτησε στα πόδια μου. Τους τρόμαξα κι έτρεξαν να με στηρίξουν ο γιός μου κι η αδελφή μου. Με πήγαν σηκωτή και με ξάπλωσαν στο κρεβάτι μου. Όταν έμεινα μόνη με την αδελφή μου καθώς οι άλλοι πήγαν να φέρουν τις βαλίτσες και να μου φτιάξουν ένα ζεστό τσάι, με ρώτησε τι έπαθα. 
-"Έχυσα" είπα "έχυσα όταν με ρώτησε τι έχω και του απάντησα «πολύ δουλειά….γαμήθηκα»" και συμπλήρωσα "πρέπει όμως να ξαναπάμε γιατί δεν τελειώσαμε του είπα" χαμογέλασα
-"Πουτανίτσα" ψιθύρισε γελώντας η Αίμυ " γλυκάθηκε η γριά στα σύκα κι όλη νύχτα τ’ αναζήτα"
-"Α γαμήσου " είπα και ξεράθηκα.
Η συνέχεια του καλοκαιριού είχε πολύ ενδιαφέρον αλλά μια άλλη φορά θα σας την γράψω.
Φιλάκια Νίκη.