Μόλις πήραμε απόφαση να πάμε εμείς απέναντι στο Δεκελί για να βρεθούμε με τον Χουσεΐν ξεκινήσαμε τις διαδικασίες. Δρομολόγια, εισιτήρια κλπ. Υπήρχε ένα πλοίο που έφευγε από Μυτιλήνη στις 4μμ κι έφτανε απέναντι στις 5:30μμ. Κλείσαμε εισιτήρια κι επικοινωνήσαμε με τον Χουσεΐν αλλά η κλήση ήταν αδύνατη. Υποθέσαμε ότι είναι θέμα δικτύων των δύο χωρών και ξεκινήσαμε να επιβιβαστούμε στο πλοίο. Η διαδρομή ήταν μιάμιση ώρα κι η γυναίκα μου ήταν ήδη αναστατωμένη. Οι αναμνήσεις από αυτά που ζήσαμε στην Πόλη κι η προσδοκία ότι κάτι ανάλογο θα συνέβαινε την είχε στην τσίτα. Υπήρχε βέβαια αγωνία καθώς οι προσπάθειες να επικοινωνήσουμε με τον Χουσεΐν επέβαιναν άκαρπες. Όμως η στάση του σώματος, η θέση των ποδιών που δεν έβρισκαν στάση και χρόνο ηρεμίας αλλά κι η σκλήρυνση και προβολή των ρωγωβυζιων της καθώς το αεράκι που φύσαγε κόλλαγε πάνω τους την πουκαμίσα και τις διέγραφε φανέρωνε την προφανή καύλα της. Μα πιο πολύ για μένα ένδειξη της καύλας της ήταν ότι έμενε όρθια στην κουπαστή αγναντεύοντας την απέναντι στεριά χωρίς να την πειράζει η θάλασσα πράγμα ασυνήθιστο γι αυτήν που την πειράζει ακόμη και το καραβάκι για Σαλαμίνα που είναι 10’ λεπτά από την Ελευσίνα.
Ο χρόνος πέρασε βασανιστικά και πιάσαμε λιμάνι στην ώρα μας όμως εκεί μας περίμενε μια έκπληξη. Στην προκυμαία δεν μας περίμενε ο Χουσεΐν. Τα φίδια μα ζώσανε αλλά τι να κάνουμε περιμέναμε με αγωνία να φανεί κάνοντας μαύρες σκέψεις. Εκεί πήρα ένα μήνυμα στο κινητό μου ‘Perla Hotel’. Το τηλέφωνο αποστολής ήταν άγνωστο και η ώρα αποστολής ήταν πριν 6 ώρες. Το μυστήριο γινόταν όλο και πιο σκοτεινό αλλά αποφασίσαμε να πάμε στο ξενοδοχείο.
Ρωτήσαμε και το ξενοδοχείο δεν ήταν μακριά. Πήγαμε με τα πόδια. Ήταν στο μέτωπο της παραλίας καμιά 400 μ από το λιμάνι. Εκεί μας περίμενε νέα ψυχρολουσία. Υπήρχε μια κράτηση στο όνομα μας κι ένας φάκελος για μας. Ήταν από τον Χουσεΐν αν και δεν αναφερόταν πουθενά. Έγραφε «Λυπάμαι αλλά για την ασφάλεια σας η συνάντηση δεν θα πραγματοποιηθεί. Μπορείτε να μείνετε σ’ αυτό το ξενοδοχείο για το βράδυ, θα πρέπει όμως αύριο να μεταφερθείτε στο Aterna Hotel στην άλλη πλευρά της πόλης. Είναι όλα πληρωμένα για το τριήμερο αν αποφασίσετε να μείνετε. Αν είναι εφικτό και ασφαλές θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω μαζί σας». Ρωτήσαμε ποιος το άφησε αλλά δεν ήξερε ο υπάλληλος γιατί ήταν άλλος στην βάρδια. Κοιταχτήκαμε εμβρόντητοι κι απορημένοι. Για λίγο.
Πρώτη έσπασε την σιωπή η γυναίκα μου που σπάστηκε ιδιαίτερα και ζητούσε να φύγουμε για απέναντι τώρα. Μάλιστα δεν έμεινε στα λόγια αλλά άρπαξε την βαλίτσα και κίνησε για το λιμάνι. Ευτυχώς την πρόλαβα γιατί έμαθα από την ρεσεψιόν ότι πλοίο για Μυτιλήνη είχε αύριο το πρωί οπότε το βράδυ θα έπρεπε να μείνουμε στο Δεκελί.
Ανεβήκαμε στο δωμάτιο αλλά η γυναίκα μου κλείστηκε στην τουαλέτα και δεν μιλιόταν. Προσπάθησα να αλλάξω το κλίμα, να την κάνω να ευθυμήσει με αστεία και πονηρά πειράγματα, αλλά τίποτα. Είχε στραβώσει εντελώς. Ούτε όταν βγήκε είχε όρεξη στο μόνο που συμφώνησε ήταν να πάμε για φαγητό. Η αλήθεια ήταν πως μ’ όλα όσα συνέβηκαν από το πρωί είμαστε νηστικοί. Ένας καφές για πρωινό κι ένα τοστ στο καράβι δεν έφταναν να ικανοποιήσουν την πείνα μας. Πήγαμε σ’ ένα εστιατόριο στο πλάι του ξενοδοχείου που είχαμε δει ερχόμενοι. Μπορεί να ήταν και του ξενοδοχείου ή να συνεργαζότανε μ’ αυτό. Δεν είχε πολύ κόσμο και μάλλον ξένοι. Καθίσαμε και το γκαρσόν μας έφερε τον κατάλογο. Δεν ήξερε ελληνικά πράγμα παράξενο για την περιοχή, παρά μόνο αγγλικά. Ήταν νέος γύρω στα 25 και μας εξήγησε ότι δεν ήταν απ’ την περιοχή αλλά δούλευε σ’ ένα συγγενή του για να συμπληρώσει τις σπουδές του στην Σμύρνη. Σπούδαζε αρχαιολογία. Ήταν ομιλητικός και μας είχε πιάσει την κουβέντα. Μάθαμε ότι τον λέγανε Ναζίν ήταν Αζέρος από πατέρα και τουρκάλα μάνα από την περιοχή αλλά ζούσανε στο Ερζερούμ. Ήταν πράγματι 25 χρονών και παλιός πρωταθλητής νέων στην πάλη. Έλεγε και ρώταγε πολλά αλλά η γυναίκα μου ήταν ανόρεχτη και ξινή. Σχεδόν δεν του μιλoύσε.
Μόλις απομακρύνθηκε της είπα ότι υπάρχουν κι άλλοι άντρες εκτός του Χουσεΐν κι αν ήθελε μπορούσαμε να κάνουμε παιχνίδι. Γέλασε πικρόχολα.
-Σαν ποιον δηλαδή τον Ναζίν; Ρώτησε ειρωνικά
-Ναι γιατί κακός είναι; Παίδαρος είναι και 20 χρόνια νεότερος του Χουσεΐν.
-Ναι δε λέω, συνέχισε ειρωνικά, μόνο που αυτός μπανίζει εσένα κι όχι εμένα…
Έμεινα κάγκελο!!!! Δεν είχα πάρει χαμπάρι τέτοια κατάσταση. Είναι μυστήριο πως οι γυναίκες τις καταλαβαίνουν αμέσως. Εκείνη την ώρα μας πλησίασε ξανά ο Ναζίν και μας πρότεινε αν θέλουμε μετά το τέλος της βάρδιας του (γύρω στις 9μμ) να πάμε μαζί για παραδοσιακή μουσική και ναργιλέδες με πρώτο πράμα. Προυσαλιώτικο όπως είπε κι έκλεισε το μάτι. Καταλάβαμε γιατί μιλούσε κι εγώ δεν είχα αντίρρηση αλλά με το που ρώτησα την γυναίκα μου, με κάρφωσε..
-Τι να ‘ρθω να κάνω να σας κρατάω το φανάρι;
Τέτοια ξινίλα δεν την περίμενα. Τσατίστηκα. Ήξερε πως ούτε ποτέ πήγα, ούτε με ενδιαφέρουν οι άντρες, γιατί λοιπόν να μου την πει. Εγώ έφταιγα που μας πούλησε ο Χουσεΐν; Ήμουν έτοιμος να αρνηθώ καθώς ξαναπλησίαζε ο Ναζίν όταν αυτή με πρόλαβε.
-Εντάξει είπε αρκεί να έχει καλό ναργιλέ
Δεν μίλησα. Τι νόημα είχε απλά χαλάστηκα και θα χαλιόμουν περισσότερο. Λίγο μετά τις 9 μμ ο Ναζίν ήρθε και μας πήρε με το αυτοκίνητο του και φύγαμε προς το Μπατεμλί όπως μας είπε. Δεν ήταν πολύ ώρα περίπου κανένα τέταρτο κάναμε. Το μέρος ήταν σχεδόν έρημο ένα σπίτι εδώ ένα στα 300 μέτρα. Το κέντρο ήταν μια παλιά πέτρινη μονοκατοικία με μεγάλο ισόγειο και πιο μικρό πάνω πάτωμα. Μπαίνοντας είχε ένα χωλ και μπροστά του ένα μεγάλο χώρο, αριστερά και δεξιά του οποίου είχε από δυο μικρότερους που επικοινωνούσαν όλοι μεταξύ τους με καμάρες. Στον μεγάλο χώρο υπήρχε μια παλέτα και πάνω της ήταν τρεις μουσικοί (ούτι, σάζι, και βιολί) και μια τραγουδίστρια. Έπαιζαν ταξίμια, αμανέδες και αργόσυρτους σκοπούς της Ανατολής.
Δεν είχε κόσμο πολύ, ήταν ήσυχα. Μια παρέα με δυο άντρες και δυο γυναίκες. Μια άλλη με δυο άντρες και μια γυναίκα. Δυο άντρες ξερούς μπροστά αριστερά και δυο γεροντότερους με παραδοσιακές φορεσιές που καθότανε οκλαδόν πάνω στα πουφ τους στην πίσω αριστερή γωνία. Φουμέρνανε ναργιλέδες και πίνανε ρακές σιωπηλοί εκτός από τις παρέες με τις γυναίκες που ήταν ομιλητικοί. Καθίσαμε πλάι στην κολώνα που ένωνε τον μεγάλο με τους δυο αριστερούς χώρους. Με το που κάτσαμε μας έφεραν ρακές μεζέδες και ο Ναζίν παρήγγειλε τρεις ναργιλέδες με χαρακτηριστικά που δεν κατάλαβα. Ήρθαν κι αρχίσαμε να φουμέρνουμε και να πίνουμε. Σε λίγο θες οι ρακές, θες οι ναργιλέδες θες η μουσική κι ή όλη ατμόσφαιρα είχαμε χαλαρώσει κι ευθυμήσει. Τότε η ορχήστρα έπαιξε κάτι σκοπούς κι οι παρέες με τις γυναίκες σηκώθηκαν και χόρευαν κάτι λικνιστά σκέτη καύλα. Ο Ναζίν έκανε νόημα στον κάπελα να μας φέρει κάτι και ζήτησε από την γυναίκα μου να χορέψουν κι αυτοί μια κι εγώ δεν το κουνούσα από το ρακί και τον ναργιλέ.
Η ατμόσφαιρα μύριζε καύλα και μπαρούτι. Έτσι κι έκανε κάποιος την αρχή εδώ θα γινότανε η παρτούζα του αιώνα. Βλέποντας την γυναίκα μου να λικνίζεται προκλητικά ενώ ο Ναζίν μόνο που δεν την χούφτωνε ωμά μου ερχότανε να πάω και να την ρίξω στο πάτωμα, να την γαμήσω άγρια και να πω μετά στους θαμώνες τώρα δικιά σας.
Ο κάπελας έφερε κι έβαλε κάτι πάνω στην καύτρα των ναργιλέδων μας. Ήρθανε ο Ναζίν κι η γυναίκα μου και τράβηξαν μια ρουφηξιά. «Αργά-αργά» μου είπε ο Ναζίν αλλά εγώ δεν κατάλαβα. Βλέποντας τον να τραβάει την γυναίκα μου στην πίστα και να της χουφτώνει καθαρά τον κώλο τράβηξα μια ρουφηξιά για να γεμίσουν τα πνευμόνια μου. Δεν μου ‘φτασε και τράβηξα και δεύτερη. Αυτό ήταν. Χέστηκα. Όλα θολώσανε γύρω μου, όλα ήρθανε τούμπα. Το κεφάλι λες κι έγινε αερόστατο και μπαλόνι έτοιμο να σκάσει. Σηκώθηκα τρικλίζοντας να κατουρήσω γιατί θα κατουριόμουνα πάνω μου. Παραπατούσα σαν μεθυσμένος στα σύννεφα. Βρήκα μια πόρτα και πετάχτηκα έξω γι αέρα. Βρήκα μια κολώνα, τοίχο ή δέντρο κι αρπάχτηκα να κατουρήσω κι ύστερα χάθηκα.
Όταν συνήλθα, δεν ξέρω μετά από πόση ώρα, καθόμουνα σ’ ένα πέτρινο πάγκο, ακουμπούσα σ’ ένα τοίχο κι ο κάπελας μου έδινε νερό και μου ‘λεγε κάτι στα τούρκικα που δεν καταλάβαινα. Προσπάθησα να σταθώ και τα κατάφερα. Ήμουν καλύτερα αλλά το κεφάλι μου ήταν ούριο. Μπήκα μέσα. Ήταν ντουμάνι. Η ορχήστρα έλειπε μόνο το ούτι έπαιζε και σιγόνταρε ότι γινότανε εκείνη την ώρα στην αίθουσα. Το σκηνικό είχε αλλάξει και μου πήρε λίγο χρόνο για να το καταλάβω.
Αριστερά πλάι στην ορχήστρα ήταν δυο τραπέζια με μπουμπουρισμένες δυο γκόμενες πάνω με ένα να τις πηδά πισωκολλητά κι άλλος να τους τον δίνει τσιμπούκι. Γύρω-γύρω τους τουρκαλάδες με κατεβασμένα τα παντελόνια και τις πούτσες στο χέρι έτοιμοι να πάρουν την θέση των γαμιάδων. Γρήγορα κατάλαβα ότι η μια που ήταν μπρούμυτα στα τραπέζια ήταν η κυρά μου κι άλλη υπέθεσα ότι θα ήταν η γκόμενα της παρέας με τους δύο τύπους γιατί οι τετράδα των δυο ζευγαριών έλλειπε. Μπορεί να έμεινε όμως καμιά απ’ αυτές ή μπορεί να ήταν και η τραγουδίστρια. Δεν έβλεπα καλά. Τα γερόντια ήταν στην θέση τους κι αυτό που με παραξένευε ήταν που βρέθηκαν τόσοι άντρες να γαμήσουν γιατί τους υπολόγιζα για καμιά δεκαριά χωρίς αυτούς που γαμούσαν εκείνη την στιγμή.
Τέλος πάντων ήμουνα πολύ μαστουρωμένος ακόμη για να μετράω και κατουριόμουνα. Πήγα να κατουρήσω κι είδα την γκόμενα του τρίο να γαμιέται μ’ ένα από τους βαλέδες της οπότε δεν ήταν η μια απ’ τις ξαπλωμένες στα τραπέζια. Έκανα την ανάγκη μου και το ζευγάρι γαμιότανε χωρίς πρόβλημα. Η περιέργεια με οδήγησε να πάω πιο κοντά να δω ποια ήταν η δεύτερη που γαμιότανε στα τραπέζια κι εκεί μου ήρθε η κεραμίδα. Η δεύτερη γκόμενα ήταν ο Ναζίν!!!! Πρόσεξα περισσότερο κι είδα ότι γαμιότανε κι οι δυο από κώλο. Και καλά ο Ναζίν, πούστης ήτανε, αλλά η γυναίκα μου; Με τρέλανε. Τόσα χρόνια την είχα κι ούτε 10 φορές δεν μου είχε δώσει κώλο και τώρα ξεκωλιαζότανε από μια ντουζίνα τουρκαλάδες; Η πούτσα μου πετάχτηκε από μόνη της όρθια κι έξω από το παντελόνι. Πήρα την σειρά μου και περίμενα. Μόλις έφτασα πίσω της θαύμασα την κωλάρα της και πάνω απ’ όλα την θαυμάσια σούφρα της που παρά τον πούτσο που είχε φάει έκλεινε και μαζευόταν σαν μπουμπουκάκι τριανταφυλλιάς σ’ ανοιξιάτικη πρωινή πάχνη. Το θαύμασα και στήθηκα στην τρύπα. Της την άνοιξα χωρίς βία κι αυτή υποχώρησε χωρίς μεγάλη αντίσταση. Μπήκα όλος μέσα μέχρι την ρίζα. Ήταν λουκούμι. Λουκούμι μαστιχωτό και ζεστό σαν σαλέπι. Απίθανη αίσθηση. Έμεινα ακίνητος για να απολαύσω όλη την γλύκα. Κουνήθηκε αυτή, ήθελε παιχνίδια. «Μωρή πουτάνα ξεκωλιασμένη, που εμένα κάνεις την μυγιάγγιχτη κι δίνεις τον κώλο σου να στον πάρει ένας λόχος τουρκαλάδες!!!!» είπα από μέσα μου βέβαια αρχίζοντας κι εγώ το άγριο ξέσκισμα. Μπες-βγες της τον έκανα φυσαρμόνικα. Τα αρχίδια μου χόρευαν, δούλευαν σαν ατμομηχανή, φούσκωσαν, πρήστηκαν, μέχρι που τα πέταξαν όλα. Δυστυχώς μέσα στην καπότα. Δεν είχα την χαρά να δω τα χύσια μου να επιστρέφουν από την γαμημένη σουφρίτσα, να γλύφουν το μουνάκι της και να στάζουν στο πάτωμα αλλά ήταν απόλαυση όμως όπως και να ‘ταν.
Η όλη φάση τελείωσε με τα γερόντια να γαμάνε την γυναίκα μου και τον Νιζάν τελευταίοι, μόνο που δεν πήγαν στα τραπέζια για να πάρουν τον ‘μεζέ’ τους αλλά πήγε ο ‘μεζές’ εκεί που καθότανε. Κάθισαν κι οι δυο σε θέση βαθιάς επίκυψης στο πάτωμα λες και προσκυνούσανε τον σουλτάνο και τα γερόντια από οκλαδόν που καθότανε πάνω στα πουφ τους έγειραν μπροστά και τους κάρφωσαν τους κώλους. Τους γαμήσανε χωρίς καπότα, ήτανε και οι μόνοι και χύσανε μέσα τους γιατί μετά ο Ναζίν τους έγλειψε με το στόμα και τους καθάρισε.
Στο δρόμο της επιστροφής στο αυτοκίνητο υπήρχε έντονη χαρά και ευεξία και η ικμάδα και των δύο παρότι είχανε φάει το γαμήσι της αρκούδας ήταν απροσδόκητα μεγάλη. Σε μια φάση λέει η γυναίκα μου:
-Γερό γαμήσι αλλά κανένας πούστης δεν μου άγγιξε το μουνάκι μου, δεν το ‘γλειψε ούτε πολύ περισσότερο το γάμησε και τώρα είναι παραπονεμένο κι αγάμητο και θέλει κι αυτό το φαγάκι του για να μπορέσει να ησυχάσει και να κοιμηθεί…
Η σπόντα ήταν φυσικά για μένα αλλά πετάχτηκε κι απάντησε ο Ναζίν
-Εγώ θα στο παίξω, θα στο φάω και θα στο γαμήσω,,,,είπε
-Καλά εσύ πηδιόσουν πλάι μου και τώρα θα με γαμήσεις; είπε γελώντας η γυναίκα μου
-Γιατί αμφιβάλεις; απάντησε ο Ναζίν
-Χέσε μας τώρα ρε Ναζίν σιγά μη μπορείς;
-Πας στοίχημα; Απάντησε προκλητικά ο Ναζίν
Οι προκλήσεις άρχισαν να διαδέχονται η μια την άλλη κι ατμόσφαιρα έγινε μπαρούτι αισθησιακά. Δώσανε ραντεβού στο δωμάτιο μας με σαφή εντολή του Ναζίν να τον περιμένει ντυμένη με baby doll και στριγκάκι αν είχε και τίποτα άλλο. Η γυναίκα μου είχε μαζί της τέτοια αξεσουάρ και φόρεσε ένα τιραντέ baby doll χρώματος blue night κι ένα μαύρο στριγκάκι. Σε λίγο η πόρτα χτύπησε και μπήκε ο Ναζιν ημίγυμνος. Έλεγξε την γυναίκα μου την βρήκε του γούστου αλλά τις έδωσε ένα ζευγάρι 12ποντες γόβες και της είπε να μην τις βγάλει ούτε λεπτό μέχρι να την χύσει. Μόλις τις έβαλε της είπε να τον ακολουθήσει να πάμε στην σουίτα για να είμαστε πιο άνετοι. Η γυναίκα μου πήγε να ρίξει κάτι πάνω της για να βγει αλλά αυτός της το απέκλεισε
-Ποιος θα σε δει τέτοια ώρα είπε κι αν σε δει στο μουνί σου που θα σε ξαναδεί; Κι αν πάλι σε περάσει για πουτάνα τι σε νοιάζει; Αν θες του κάθεσαι αν συμφωνείς στην τιμή αν θες όχι. Νταβά δεν έχεις σε ποιο θα δώσεις λογαριασμό. Αλήθεια το ‘χεις σκεφτεί ποτέ να το κάνεις με λεφτά;
Η πρόκληση ήταν μεγάλη κι ατμόσφαιρα φόρτωνε πάλι κι η γυναίκα μου τσίμπησε στο προβοκάρισμα.
-Ναι το έχω σκεφτεί και δεν θα ‘λεγα όχι αν ήταν καλό καυλί και καλά τα λεφτά… απάντησε
-Τ’ αφεντικό εδώ είναι γαλαντόμος κι ανοιχτοχέρης, τι λες του κάθεσαι; συνέχισε ο Ναζίν.
-Τι γίνεται δεν μπορείς να γαμήσεις και κοιτάς να με πασάρεις τον κάρφωσε η δικιά μου.
Τσιτώθηκε αυτός και μας έκανε νόημα να τον ακολουθήσουμε. Μπρος αυτός, πίσω η γυναίκα μου και ξωπίσω εγώ ανεβήκαμε την σκάλα. Μπάνιζα τον κώλο της κυράς μου να ‘χει εξαφανίσει το κορδονάκι του στριγκ κι ήθελα να τον δαγκάσω και να την γαμήσω επιτόπου.
Ανεβήκαμε δυο πατώματα στρίψαμε αριστερά και στο βάθος δεξιά και μπήκαμε στην σουίτα. Ήταν μεγαλύτερη με υπέρδιπλο κρεβάτι και σαλονάκι με καναπέ και πολυθρόνα. Η γυναίκα μου πήγε να πέσει στο κρεβάτι αλλά ο Ναζίν την σταμάτησε. Την έστησε όρθια κοντά στο παράθυρο, χαμήλωσε ιδιαιτέρα τα φώτα, άνοιξε τελείως τα στόρια και τις κουρτίνες κι άρχισε να την τριγυρίζει κάνοντας κινήσεις ότι την χαϊδεύει χωρίς να την αγγίζει. Σαν δερβίσης σε χορό έκστασης έκανε. Η γυναίκα μου είχε ανατριχιάσει από την καύλα κι οι ρώγες της τσίτωναν το baby doll. Μετά από ώρα άρχισε να την αγγίζει απαλά σαν αέρας συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο. Η γυναίκα μου ήταν έτοιμη να καταρρεύσει από την ένταση της καύλας αλλά κρατιόταν από το πείσμα της να μην υποκύψει στην πρόκληση του αρσενικού. Τώρα το baby doll κρατιόταν από τις βυζόρωγες της που είχαν γίνει σαν πολυβόλα μιας και οι τιράντες είχαν πέσει από τους ώμους. Το χάιδεμα ήταν πια κανονικό. Χάιδευε και φιλούσε τον λαιμό, τους ώμους, την πλάτη, τα χέρια αλλά τις ρώγες και τα βυζιά ούτε που τα άγγιζε. Χάιδευε τις λαγόνες, τους μηρούς απ’ έξω κι από μέσα αλλά το μουνί δεν τα άγγιζε. Η γυναίκα μου βογκούσε κι υπόφερε. Δεν ξέρω αν την λυπήθηκε ή ήρθε η ώρα αλλά τα χέρια του άγγιξαν το στριγκάκι της το έκανε πέρα. Δυο δάχτυλα χώθηκαν εύκολα μέσα της ενώ ο αντίχειρας δούλευε στην κλειτορίδα. Ανάσαινε βαθιά με ανακούφιση αλλά δεν μπορούσε πια να σταθει όρθια για αυτό στήθηκα πίσω της και την κράτησα για να την παίξει. Την έπαιξε ώρα κι είχε γίνει λιώμα έτοιμη να σωριαστεί όταν με μια απότομη κίνηση έπεσε στα γόνατα και με χορευτική φιγούρα χώθηκε από κάτω της, πήρε το ένα πόδι στον ώμο και βεντούζωσε με τα χείλη του το μουνί της. Έπαιζε κι έγλειφε. Έγλειφε κι έπαιζε κι αυτή βογκούσε κι εγώ χούφτωνα τις βυζάρες της και του την κρατούσα για να μου την γλείφει. Του ζήτησα να κάτσουμε στο κρεβάτι μη σωριαστούμε όλοι αλλά πρότεινε να στηριχτώ στο παράθυρο και να την γαμάω όπώς είμαστε κι αυτός να μας γλείφει. «Ναι, ναι» φώναξε η δικιά μου κι εγώ τι να κάνω δεν ήθελα να της τη σπάσω, την σήκωσα και την κάθισα στο καυλί μου κι αυτός πήρε και τα δυό της πόδια στους ώμους του και μας πλάκωσε στο γλείψιμο. Αρχίδια, μουνί, πούτσος που περίσσευε και γλώσσα είχαν γίνει ένα. Μας είχε καρακαυλώσει ο πούστης. Ήξερε να γλείφει και να μας ξεσηκώνει. Σε μια στιγμή σηκώθηκε πάνω όρθιος και προσπάθησε να χώσει την πούτσα του στο μουνί της πλάι στην δική μου. Πήγα να τραβηχτώ αλλά η δικιά μου ούρλιαζε «Ναι ναι πάρτε με κι οι δύο». Το καταλάβαινα πως μας πήγαινε γαμιώντας ο τύπος και μας έπαιζε όπως ήθελε αλλά τι να κάνω ήμουν εγκλωβισμένος. Σιγά-σιγά μπήκε μέσα της πλάι στην δική μου. Η πούτσα του ομολογουμένως ήτανε χοντρή και μεγάλη. Την είχα μπανίσει στον τεκέ κι απορούσα πως τέτοιος μεγαλειώδης ψώλαρος πάει χαράμι σε μια πούστρα αλλά τώρα τον έβλεπα να γαμεί κι ήταν άλλο πράγμα. Αισθανόμουν περίεργα όχι επειδή γαμούσα με άλλο το μουνί της γυναίκας μου, το είχα ξανακάνει στην Πόλη και με τον Χουσεΐν και με τον Αχμέτ αλλά ξέροντας πως ο Ναζίν είναι λούκρα κοβόμουνα λιγάκι.
Επειδή η θέση ήταν λίγο άβολη ξαπλώσαμε στο κρεβάτι και συνεχίσαμε για λίγο ακόμη γιατί κάποια στιγμή κατόρθωσα να βγω και τον άφησα να την γαμεί μόνος. Βέβαια την είχα ακόμα στην αγκαλιά μου και του την προσέφερα να μου την γαμεί αλλά έτσι αισθανόμουνα καλύτερα. Ο Ναζίν ήταν στα γόνατα πάνω στο κρεβάτι στην μαγαλύτερη δυνατή διάσταση για να χαμηλώνει για να σηκώσει από τις λαγόνες την γυναίκα μου και να την καρφώνει στο καυλί του μιας κι αυτή ξάπλωνε ανάσκελα με το κεφάλι της πάνω μου. Τώρα της γαμούσε το μουνί και με τα χέρια του έπαιξε τα μουνόχειλα και την κλειτορίδα. Γαμούσε με την καυλάρα του με την θαυάσια μέση που είχε και με το γυμνασμένο κορμί του και την είχε ξεμουνιάσει. Είχε τρελαθεί, βογκούσε και βαριανάσαινε κι είχε αρκετούς οργασμούς. Εγώ της έτριβα τα βυζία και τις ρώγες και της έδινα τα δάχτυλα μου να τα πιπιλά αλλά από την καύλα αυτή είχε ρουφήξει όλη μου την παλάμη μέσα και τα δάχτυλα μου βαρούσαν τις αμυγδαλές της.
-Χύσε με, χύσε με επιτέλους ρε πούστη με έχεις πεθάνει του φώναζε και τον παρακαλούσε μόλις ελευθερωνόταν το στόμα της, αλλά ο Ναζίν δεν ανέκοπτε τον ρυθμό του.
Είχε ψοφήσει, είχε ιδρώσει και παραμιλούσε όποτε σε κάποια στιγμή φώναξε σε εμένα
-Κάντονε να χύσει δεν μπορώ άλλο κάντονε σε παρακαλώ…
-Πώς να τον κάνω εγώ να χύσει; ρώτησα απορημένος..
-Ζούλα του τ’ αρχίδια, βάλτου κωλοδάχτυλο, γάμα τον κάντονε όμως να χύσει σε παρακαλώ…
-Σταμάτα τότε αφού δεν μπορείς ..είπα αγανακτησμένος.
-Όχι, όχι θέλω το σπασμό του, θέλω το χύσι του σε παρακαλώ πήδα τον έτσι θα με χύσει… έλεγε και μόνο που δεν έκλαιγε.
Σηκώθηκα, έβαλα καπότα ενώ αυτός ξάπλωσε πάνω της, πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους της για να την κρατήσει σταθερή και συνέχισε να την καρφώνει ενώ μου είχε τουρλώσει την ξυρισμένη του κωλάρα για να την πηδήξω. Μπήκα μ’ όση βία μου έδινε η τσατίλα μου. Χωρίς προσοχή χωρίς προφύλαξη μη τον πονέσω, χωρίς λύπηση. Άγρια και τσατισμένα. Τσίνησε λίγο αλλά δεν είπε τίποτα και συνέχισε να πηδά την δικιά που είχε πάθει τραμπάκουλο και παραληρούσε «Ναι, ναι έτσι σκίστε με την πουτάνα, χύστε με, πνίξτε με, πεθάνατε με…..» κι άλλα τέτοια αλλά ο Ναζίν δεν έχυνε κι όχι μόνο αυτό αλλά τον ένιωθα να μου ‘πιπιλά’ με την σοφρά του τον πούτσο. Θύμωσα οπότε άρχισα μιας και δεν μπορούσα να του ζουλήσω τ’ αρχίδια να τον τσιμπάω και να τον βαράω στην πλάτη, τον λαιμό, τους μυς αλλά τίποτα κι έτσι ξεκίνησα να τον δαγκάνω δειλά αρχικά άλλα πιο έντονα και με λύσσα όσο περνούσε ο χρόνος. Τότε έκανε ένα απότομο τίναγμα κι ύστερα όλο του το κορμί έτρεμε από σπασμούς. Η δικιά μου ούρλιαζε «Ναι, ναι χύνωωωωω!!!!» αυτός φώναζε «Yes, yes, yes…» κι εγώ «Πάρτα μωρή πούστρα όλα….» κι έτσι χύσαμε. Έπεσα ξερός στο πάτωμα και κοιμήθηκα πλάι στο κρεβάτι εξουθενωμένος.
Όταν ξύπνησα ήταν ακόμη νύχτα κι ήμουνα μόνος στη σουίτα. Ντύθηκα και κατέβηκα στο δωμάτιο. Η γυναίκα μου ήταν μπρούμυτα γυμνή στο κρεβάτι με το baby doll να της έχει γίνει ζωνάρι. Παρότι η κωλάρα της ήταν προκλητικά λαχταριστή έπεσα πλάι της και κοιμήθηκα.
Ξύπνησα λίγο πριν τις 11 το πρωί. Το πρωινό καράβι για Μυτιλήνη το είχαμε χάσει. Έριξα μια ματιά γύρω μου. Στο τραπεζάκι ήταν δίσκοι με πρωινό που είχε και του πουλιού το γάλα. Σκέφτηκα ότι θα τα είχε φέρει ο Ναζίν. Η γυναίκα μου κοιμόταν όπως την βρήκα όταν κατέβηκα στο δωμάτιο από την σουίτα. Πεινούσα σαν λύκος κι έπεσα στο πρωινό με βουλιμία. Τσάγια, καφέδες, γάλατα, χυμούς, ρακές, μπουγάτσες, μαρμελάδες, κρουασάν μπισκότα, βούτυρα, τυριά ομελέτες, μπέικον, γλυκά κουταλιού, μπακλαβάδες κι άλλα ούτε που τα θυμάμαι ήταν εκεί Όταν χόρτασα βάλθηκα να ξυπνήσω την γυναίκα μου. Φώναξα αλλά απάντηση δεν πήρα. Ξαναπροσπάθησα αλλά πήρα ένα μακρόσυρτο «μμμμμμμμμμ». Τότε πρόσεξα ότι πλάι στο κομοδίνο της ήταν πολλά λεφτά των 100 και 200 ευρώ κάποια από τα οποία είχαν πέσει και κάτω. Υπέθεσα ότι θα ήταν του Ναζίν γιατί δικά μας δεν ήτανε.
-Άντε της είπα γιατί θα χάσουμε και το βραδινό καράβι αλλά πήρα την ίδια απάντηση «μμμμμμμμμμμμ»
Τότε χτύπησε το κινητό μου ότι είχα μήνυμα. Το άνοιξα «Αν θέλετε να βρεθούμε στείλτε μήνυμα θα σας τα εξηγήσω όλα, Χουσεΐν».
-Ξύπνα της είπα έχουμε μήνυμα από τον Χουσεΐν.
-Δε πάει να γαμηθεί, τώρα ξύπνησε… βρυχήθηκε η γυναίκα μου
-Λέει να βρεθούμε και θα μας τα εξηγήσει όλα
-Στ’ αρχίδια μας. Σάλτσες και μαλακίες θα είναι. Τι να εξηγήσει; Για γαμήσι τον θέλαμε όχι για να παίξουμε στη ‘Φατμαγκιούλ’ είπε και σηκώθηκε
Είδε το πρωινό κι έπεσε με βουλιμία πάνω του χωρίς να προσπαθήσει να κρύψει την γύμνια της. Έτρωγε και μπουκωνόταν λαίμαργα με αποτέλεσμα να πέφτουν πάνω της μαρμελάδες και βούτυρα. Μου ήρθε μια φαεινή αποτέλεσμα της πρωινής καύλας, να την αλείψω με αυτές τις λιχουδιάς και να την γαμήσω.
-Κάντο μου είπε λες και διάβασε η πουτάνα την σκέψει.
Πήρα λίγη μαρμελάδα βατόμουρο και την έτριψα στις ρώγες της και στον ομφαλό της. Έβαλα λίγο πίσω απ’ τα αυτάκια της και της έγυψα όλη την πλάτη από την κωλοσχισμή μέχρι τον λαιμό και τα αυτάκια Της έδωσα ένα παρατεταμένο γλωσσόφιλο μ’ ότι είχε στο στόμα της.
-Κι εδώ μου είπε όταν ξεκολλήσαμε κι άνοιξε τα σκέλια της.
Γονάτισα και βεντούζωσα το μουνί της με το στόμα μου. Πήρα με τα δάχτυλά βούτυρο κι έχωσα δυο στο μουνι και ένα στον κώλο. Την ψαλίδιζα και την έγλυφα. Βρήκα την κλειτορίδα της και την ρουφούσα. Βογκούσε. Μου γέμισε τον πούτσο μέλι και μου τον τσιμπούκωσε. Σε λίγο βρεθήκαμε πασπαλισμένοι και να γαμιόμαστε στα όρθια σαν λυσσασμένοι. Την πήγα στο μπάνιο την έστησα και την γαμούσα ενώ πάνω μας έπεφτε ζεστό νερό. Είχαμε ένα ταυτόχρονο γερό χύσιμο πολύ δυνατό. Μπανιαριστήκαμε και βγήκαμε εγώ φορώντας πετσέτα κι αυτή το μπουρνούζι. Πεινούσε και συνέχισε το πρωινό.
-Τι έγινε θα απαντήσουμε στον Χουσεϊν;
-Κάνε ότι θες μου λέει αδιάφορα
Πράγματι δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον ή περιέργεια για τον Χουσεΐν. Τότε τα μάτια μου πέσανε πάνω στα λεφτά
-Ποιανού είναι αυτά; την ρώτησα
-Δικά μου απάντησε συνεχίζοντας να τρώει
-Τι δικά σου που τα βρήκες; Ρώτησα με αγωνία ποια.
-Είναι η αμοιβή μου από τις υπηρεσίες που πρόσφερα…
-Ποιες υπηρεσίες σε ποιον ρώτησα αρχίζοντας να τα παίζω ενώ αυτή συνέχιζε αδιάφορα
-Τι έγινες πουτάνα; Ούρλιαξα φρικαρισμένος
-Πουτάνα δεν έγινα όταν πηδήχτηκα με τον Χουσεΐν και τον Αχμέτ στην Πόλη. Πουτάνα δεν έγινα όταν πήρα μια ντουζίνα και βάλε γαμιάδες στον τεκέ στο Μπατεμλί. Πουτάνα δεν έγινα όταν γαμήθηκα μ’ έναν gay κι εσένα στην σουίτα του ξενοδοχείου. Πουτάνα δεν έγινα όταν θα ξαναγαμηθώ ή θα ξαναγαμιόμουνα με το Χουσεΐν κι έγινα πουτάνα γιατί γαμήθηκα μ’ ένα που με γούσταρε και με πλήρωσε; Δεν με άφησε να απαντήσω και συνέχισε. Εμένα δεν με χαλάει καθόλου πως θα με πεις πουτάνα ή κυρία που διευρύνει εναλλακτικά τους σεξουαλικούς της ορίζοντες. Ουσιαστικά στο κάτω-κάτω της γραφής το επιδιωκόμενο είναι η ευχαρίστηση που σε δίνει το γαμήσι. Με λεφτά ή χωρίς είναι αδιάφορο. Προσωπικά το πουτάνα μ’ αρέσει και με φτιάχνει καλύτερα. Για σένα λοιπόν τι είμαι άντρα μου; Πουτάνα ή Κυρία;
Επικράτησε σιγή. Τα είχα χάσει, είχε δίκιο τι να πω δεν έβγαινε η φωνή μου. Αυτή συνέχιζε να τρώει φαινομενικά αδιάφορα.
-Για μένα είπα και κόμπιασα είσαι η κυρία κι η πουτάνα μου…
Την αγκάλιασα και φιληθήκαμε με πάθος
-Πέρασες καλά την ρώτησα
-Πολύ καλά είπε
-Θα μου πεις;
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι της κι άρχισε «Όταν τελειώσαμε όλοι μαζί στην σουίτα κι εσύ κοιμήθηκες ο Ναζίν κι εγώ κάναμε τσιγάρο. Κρύωνα με πήρε αγκαλιά και πιάσαμε την κουβέντα. Σιγά-σιγά αρχίσαμε τα χαμουρέματα και γρήγορα θέλαμε να γαμηθούμε. Μου δήλωσε την πρόθεση του να με πάρει απ’ τον κώλο. Δεν είχα αντίρρηση. Άνοιξα τα πόδια κι άρχισε να μου γλύφει κώλο και μουνί και να με κάνει αλοιφή. Δαγκωνόμουν, ήθελα να φωνάξω αλλά δεν ήθελα να σε ξυπνήσω κι έτσι κατεβήκαμε στο δωμάτιο. Στήθηκα στα τέσσερα και ξεκίνησε να μου γαμεί τον κώλο. Μόλις μου τον ίσιωνε και τον φούλαρε όλο μέσα έβγαινε και μου έγλειφε τις τρύπες και ξανάμπαινε. Αυτό το έκανε μερικές φορές και με είχε στείλει όταν βγήκε μια φορά και με ξανάγλειψε. Τον περίμενα να μπει κι αισθάνθηκα μια πίεση στον κώλο πολύ πιο έντονη απ’ αυτήν που ένοιωθα ενώ το άγγιγμα στα κωλομέρια μου ήταν διαφορετικό. Δεν ήταν ο Ναζίν ήταν άλλος. Η σκέψη με τρομοκράτησε. Πετάχτηκα κάθισα στο κρεβάτι και σκέπασα την γύμνια μου με το σεντόνι. Πράγματι είδα ένα μεσήλικα κοντό και παχουλό τούρκο, ιδρωμένο, ατσούμπαλο, με κατεβασμένα τα παντελόνια, καυλωμένο, μ’ ένα πούτσο κοντόχοντρο σαν κουτάκι coca cola, να μου προσφέρει ένα μάτσο λεφτά για να με γαμήσει μ’ ένα ύφος λάγνο και λιγωμένο λες και θα του ‘βγαινε η ψυχή αν δεν το ‘κανε. Μου μιλούσε μισά τούρκικα σε μια διάλεκτο που δεν καταλάβαινα και μισά ελληνικά που ούτε αυτά τα καταλάβαινα. Πλάι του κι ο Ναζίν να με παρακινεί στα αγγλικά να του κάτσω. Η κατάσταση ήταν grand-guignol τότε θυμήθηκα ότι όταν με χαμούρευε πάνω ο Ναζίν μου μιλούσε για το πόσο με γουστάρει το αφεντικό του και πόσο θέλει να με γαμήσει. Με ρωτούσε αν θα ήθελα να του κάτσω και με παρακινούσε μάλιστα να πάω μαζί του. Μου τον εκθείαζε μάλιστα ότι ήταν γαλαντόμος και κουβαρντάς. Δεν θυμόμουν, ούτε και τώρα θυμάμαι, αν στο χαμούρευμα δέχτηκα ή άφησα να εννοηθεί ότι θα δεχόμουν να πηδηχτώ μαζί του. Έτσι που τους έβλεπα το φέρσιμο κι η συμπεριφορά του Ναζίν μ’ εκνεύριζαν η φάτσα κι λιγούρα του αφεντικού του που όλο και πιο πολύ πρόσθετε λεφτά στο πάκο με τα χρήματα που μου προσέφερε με εξίταρε. Έβρισα κι έδιωξα τον Ναζίν. Το αφεντικό του έμενε στην ίδια θέση να μου προσφέρει λεφτά και να περιμένει παρακλητικά και λιγωμένα την ετυμηγορία μου. Είχε το ύφος του ανθρώπου που περιμένει τον δήμιο του. Άφησα το σεντόνι να πέσει αποκαλύπτοντας την γύμνια μου. Ξάπλωσα ανάσκελα μάζεψα τα πόδια στο στήθος και τα κράτησα με τα χέρια προσφέροντας μια βολική θέση για να μπει πίσω μου και να τον βλέπω ταυτόχρονα γιατί το ύφος του ήταν το πιο διεγερτικό για μένα εκείνη την στιγμή. Του έκανα νόημα να μπει. Το πρόσωπο του φωτίστηκε, τα μάτια του γυάλισαν και η ψωλή του χλιμίντρισε. Πέταξε τα λεφτά στο κρεβάτι κι ήρθε πάνω μου. Τον έκοψα. Πήρα τα λεφτά κι έκανα πως τα μετρώ. Τον έπαιζα, τον προκαλούσα. Αυτός έβγαλε κι άλλο πάκο και μου τα έδωσε. Όλη αυτή η λιγωμάρα δεν με εξίταρε πια με έφερνε ένα βήμα πριν χύσω εγώ πια. Καύλωνα αφάνταστα. Πέταξα τα λεφτά στο κομοδίνο δίπλα μου και στήθηκα στην ίδια θέση. Ήρθε πάνω μου, έφτυσε τον κώλο μου και προσπάθησε να μου τον κάνει όσο πιο γλιστερό μπορεί. Έστησε το πουτσοκέφαλο στην μπούκα κι άρχισε να μπαίνει με υπομονή και χωρίς βία. Δεν φορούσε καπότα, πες με τρελή ούτε κι εγώ ήθελα. Όμως ήταν πράγματι χοντρός και πονούσα. Ο πιο χοντρός απ’ όσους είχα πάρει εκείνο το βράδυ. Είχε υπομονή, είχα θέληση. Είχε λαχτάρα κι είχα καύλα. Είχε τρυφερότητα κι είχα λύσσα που όμως δεν έπρεπε να δείξω. Γύρισα και στήθηκα στα τέσσερα με φάτσα τον καθρέφτη για να μπει καλύτερα και να τον βλέπω κιόλας. Μπήκε με αρκετό ζόρι από εμένα, μπήκε όμως ούτε και τότε ήταν βίαιος. Μικρές κινήσεις με υπομονή για να συνηθίσω το πάχος του. Ήξερε να γαμάει κώλο ο κερατάς. Δεν πονούσα πια κι ήθελα να μ’ αρχίσει το ξέσκισμα δεν ήθελα όμως να πάρω εγώ την πρωτοβουλία για τις γρήγορες. Η υπομονή του με καύλωνε. Ήθελα να του φωνάξω ‘Σκίσε με καριόλη πέτα μου τα μάτια έξω, πέθανε με’ αλλά κρατιόμουν κι όσο κρατιόμουν φούντωνα περισσότερο. Ξαφνικά άρχισε το σώμα μου να έχει σπασμούς που δεν μπορούσα να ελέγξω. Τότε άρχισε τις γρήγορες. Μου έφυγε ο τάκος. Όσο δεν μπορούσα να εκφραστώ και να φωνάζω τόσο η καύλα μου κι οι οργασμοί μου ήταν επώδυνοι. Τον έβλεπα στον καθρέφτη κι ήταν σ’ άλλη διάσταση. Άρχισε να συσπάτε δείγμα ότι χύνει. Είδα την φάτσα του κι έχυσα. Μου τον έβγαλε απότομα έξω σαν να με ξετάπωνε. Ξανάχυσα. Μου έχυσε τα μισά μέσα και τα μισά στην πλάτη. Με το που τα έχυσε όλα και τελείωσε μου έκανε εκατό υποκύψεις δείγμα της ευχαριστίας του κι έφυγε. Έπεσα ξερή όπως με βρήκες το πρωί. Ούτε πλήθηκα ούτε κουνήθηκα. Όταν στο πρωινό με καραμέλωσες και μου έγλειψες την πλάτη με συγχωρείς αγάπη μου αλλά του τα έγλειψες κι εσύ»
Σηκώθηκα και την φίλησα με πάθος. Σε λίγο ο πούτσος βρισκόταν στο στόμα της και μου τον ρουφούσε. Χτύπησε το τηλέφωνο κι ήρθε πάλι το μήνυμα από το Χουσεΐν.
-Ήρθε πάλι μήνυμα από τον Χουσεΐν της είπα
-Καλά απάντησε ότι είμαστε εδώ και θα δούμε είπε χωρίς να βγάλει τον πούτσο μου από το στόμα της
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου