Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ

Αποφάσισα λοιπόν και εγώ να σας γράψω διάφορες εμπειρίες μου που δεν έχουν σβηστεί απ’ τη μνήμη μου.  Αληθινές ιστορίες και όχι από αυτές του στυλ: με είδε,  με γούσταρε,  την ξέσκισα με τον τεράστιο πούτσο μου στο πρώτο ραντεβού κτλ. 
Ξεκινάμε με την ιστορία που πάντα θα θυμάμαι λόγω της πανέμορφης πιτσιρίκας.  Μερικά απ τα ονόματα για ευνόητους λόγους θα είναι αλλαγμένα. 
Είμαι ο Γιάννης.  Ζούσα λοιπόν εργένης 36 χρονών σε μεγάλη επαρχιακή πόλη τότε και ήμουν προϊστάμενος σε μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία,  έχοντας στην ομάδα μου άλλα 6 άτομα και καλύπταμε όλη την γεωγραφική περιφέρεια.  Τα άτομα αυτά έμεναν σε 3 πόλεις,  πρωτεύουσες νομών ανά 2 σε κάθε πόλη.  Έτσι εγώ είχα αρκετά ταξίδια,  συνήθως από Δευτέρα έως Παρασκευή.  Αποτέλεσμα ήταν να έχω και φιλικές σχέσεις με τα παιδιά και αφού είμαστε τόσες ώρες μαζί με τον καθένα κάθε φορά,  αλλά και επειδή εγώ τους έβλεπα ως συνεργάτες και όχι σαν υφισταμένους.  Πολλές φορές λοιπόν,  όταν ήμουν στην πόλη τους,  με καλούσαν σπίτι τους για φαγητό,  ή βγαίναμε τα βράδια και ερχόντουσαν και οι γυναίκες ή οι κοπέλες τους μαζί. 
Εγώ είχα τη φήμη του αμετανόητου εργένη (τώρα είμαι παντρεμένος) και του γλεντζέ.  Άλλωστε οι αποδοχές μου ήταν πολύ υψηλές και μπορούσα να ξοδεύω πολλά για ντύσιμο,  ταξίδια και διασκέδαση.  Ήταν δε η περίοδος που δεν είχα κάποια μόνιμη σχέση (ποια θα άντεχε τότε τους ρυθμούς μου,  αφού είχα πάρα πολλά ταξίδια και ταυτόχρονα πολλές γνωριμίες με αποτέλεσμα σχεδόν κάθε βράδυ ξενύχτι) αλλά είχα κοπέλες σε διάφορες πόλεις και στην Αθήνα,  με τις οποίες περνούσαμε καλά χωρίς δεσμεύσεις. 
Μεγάλη η εισαγωγή αλλά ο σκοπός ήταν να περιγράψω αναλυτικά πως ζούσα τότε,  γιατί έχει να κάνει με τη συνέχεια.  Ένας από τους υφισταμένους - συνεργάτες μου σε μια κοντινή μου πόλη,  πρωτεύουσα του νομού του,  ήταν ο Χρήστος.  Νέο παιδί,  πολύ καλό,  28 χρονών,  ψηλός και αρκετά ωραίος. 
Ο Χρήστος είχε μόνο 1 χρόνο στην εταιρεία,  αλλά επειδή η κοπελιά του σπούδαζε νομική στην Αθήνα κάναμε πολύ παρέα και ξενυχτάγαμε όταν πήγαινα στην πόλη του είτε για να δουλέψω με τον ίδιο είτε με τον άλλο συνεργάτη μου εκεί που ήταν φρεσκοπαντρεμένος.  Στα ξενύχτια αυτά ανοιγόμαστε ο ένας στον άλλο.  Έτσι ήξερε πως περνάω,  για τις γκόμενές μου και τις κραιπάλες μου,  για το καμάκι που μου άρεσε να κάνω συνέχεια κτλ.  Αντίθετα ενώ ο Χρήστος που και πιο νέος αλλά και πιο ωραίος ήταν,  είχε πιο πολλές δυνατότητες για καμάκι,  φοβόταν να κάνει καμάκι στην πόλη του για να μην το μάθει η κοπελιά του η Δήμητρα. 
Ερχόμαστε τώρα στη Δήμητρα.  Το αστέρι!!! 24 χρονών,  ψηλή,  μελαχρινή αδύνατη με τον τέλειο κώλο! Μανεκέν είναι λίγο.  Θα μπορούσε κάποιος να πει πως μοιάζει με την Ματσούκα την συνονόματη της,  αλλά είχε πιο έντονα χείλη! Τελείωνε τη νομική στην Αθήνα,  της άρεσε η καλή ζωή και φαινόταν πολύ πιστή στον Χρήστο με τον οποίο τα είχε 4 χρόνια. 
Την είχα γνωρίσει πριν 6 μήνες σε έναν χορό της εταιρείας στην Αθήνα και κατάλαβα πως της άρεσε η παρέα μου,  μάλλον επειδή ο Χρήστος της είχε πει πολλά για μένα και τη ζωή που έκανα και όπως είναι φυσικό ήθελε άντρες γλεντζέδες που να τα χαλάνε για πάρτη της.  Άλλωστε απ ότι μου έλεγε ο Χρήστος,  παρ όλο που δεν έπαιρνε πολλά χρήματα,  της πλήρωνε το κινητό και κάθε φορά που ανέβαινε Αθήνα του ζητούσε συνέχεια ψώνια και διασκέδαση σε καλά μαγαζιά.  Μάλιστα πολλές φορές με έπαιρναν τηλέφωνο για να μου ζητήσουν τη γνώμη μου για το που να πάνε στην Αθήνα ή για να τους κλείσω εγώ τραπέζι κάπου επειδή είχα άκρες. 
Εκτός απ την βραδιά στον χορό της εταιρείας την είχα συναντήσει άλλες 2 φορές στην πόλη τους σε περιόδους κατάληψης στη νομική και μετά τη δουλειά με τον Χρήστο,  είχαμε βγει και οι 3 για φαγητό και ποτό.  Είχαμε κανονίσει τότε πως την επόμενη φορά που θα ανεβαίναμε για σεμινάριο στην Αθήνα με τον Χρήστο θα βγαίναμε μαζί και οι τρεις. 
Ήρθε λοιπόν η εβδομάδα του σεμιναρίου και ο Χρήστος απ τη Δευτέρα το πρωί μου είπε να βγούμε κάποιο βράδυ με τη Δήμητρα.  Στα σεμινάρια όμως τα βράδια έβγαινα με συναδέρφους από άλλες περιοχές,  με τον διευθυντή πωλήσεων ένα βράδυ,  αλλά και όλο και κάποια βραδιά είχα κανονίσει κάτι με καμιά γκόμενα.  Που να τα προλάβεις όλα σε 4 βράδια.  Άσε που είχα καθιερώσει μια βραδιά να βγάζω όλη την ομάδα έξω. 
Είπα λοιπόν στο Χρήστο πως την Τετάρτη ή την Πέμπτη το βράδυ θα πάμε όλη η ομάδα για ποτό και να φέρει και τη Δήμητρα.  (Να μην φανούμε και λιγούρια).  Την Τετάρτη προέκυψε ένα meeting με την ομάδα στη σουίτα μου και το κανονίσαμε για την Πέμπτη. 
Όταν ερχόμαστε Αθήνα μέναμε σε ένα πολύ ακριβό και γνωστό ξενοδοχείο στην Συγγρού.  Τα δωμάτια ήταν όλα μεγάλα,  αλλά στους προϊσταμένους έδιναν πάντα μία μικρή σουίτα για να μπορούν στο ένα δωμάτιο που είχε τραπεζαρία να κάνουν συγκεντρώσεις με την ομάδα τους όταν χρειαζόταν.  Η Δήμητρα ερχόταν στο δωμάτιο του Χρήστου στο ξενοδοχείο και φυσικά της άρεσε,  αλλά ο Χρήστος πάντα της έλεγε για την σουίτα. 
Πέμπτη βράδυ έχουμε κανονίσει να βρεθούμε κολωνάκι σε γνωστό bar γιατί είχα να κάνω μερικά ψώνια.  Ήρθε πρώτα ο Χρήστος με τη Δήμητρα,  (ντυμένη μοντέρνα,  αστέρι,  όλο το μαγαζί την κοιτούσε καθώς μπήκε) η οποία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το γεγονός πως ψώνιζα από ακριβό μαγαζί βλέποντας τις τσάντες και αρχίζει να μου λέει πως έχει δει ένα ωραίο φόρεμα σε μια βιτρίνα αλλά ο Χρήστος δεν της το αγοράζει.  Ο Χρήστος άρχισε να λέει πως όλο του ζητάει και τότε εγώ με χιούμορ είπα πως έτσι πρέπει γιατί το αξίζει και άλλωστε είναι μεγάλη μαγκιά να κυκλοφορείς με μια γυναικάρα σαν την Δήμητρα.  Αυτή τότε πήρε και άλλο θάρρος και τον άρχισε στην γκρίνια. 
Τότε ήρθαν και τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας και άλλαξε η κουβέντα.  Μετά το πρώτο ποτό εκεί πρότεινα να πάμε σε ένα πολύ γνωστό club στην Κηφισίας το οποίο γνώριζα απ το Χρήστο πως ήθελε να πάει η Δήμητρα και όλο του το ζητούσε.  Αυτή δε όταν το πρότεινα τρελάθηκε και με ρώτησε αν έχω ξαναπάει.  Αφού τότε της ζήτησα να σταματήσει τον πληθυντικό,  της είπα πως έχω πάει και για φαγητό και για ποτό.  Αυτό ήταν.  Αρχίζει ο Χρήστος να μου λέει αν είμαι βαλτός αφού όλο τον τρώει να την πάει για φαγητό αλλά δεν την έχει πάει γιατί είναι πανάκριβο. 
Φτάσαμε στο μαγαζί,  καθίσαμε στην μπάρα,  γινόταν χαμός και υπήρχαν τα απίστευτα μωρά.  Η Δήμητρα ξανάρχισε στη γκρίνια στο Χρήστο για το πότε θα την φέρει για φαγητό σε αυτό το μέρος.  Ο Χρήστος της λέει τότε να σε φέρει ο Γιάννης που παίρνει πολλά λεφτά και έρχεται συχνά εδώ.  (Μπράβο Χρηστάρα λέω μέσα μου θα πάρεις μπόνους!)
-"Ναι" λέει αυτή "όταν ξανάρθει Αθήνα θα του γνωρίσω μια φίλη μου για να φέρει και μένα".  Εγώ το άφησα ασχολίαστο,  απλά γέλασα. 
Κάποια στιγμή έρχονται 2 κυριλέ αστέρια δίπλα μας που η μία είναι γνωστή μου δικηγόρος.  Αγκαλιές φιλιά κτλ και οι δικοί μου παθαίνουν όταν την ακούν να μου λέει πως έρχομαι Αθήνα και δεν την παίρνω ούτε ένα τηλέφωνο να βγούμε.  Της υπόσχομαι τότε πως θα την πάρω την Δευτέρα το βράδυ,  αφού θα ήμουν πάλι στην Αθήνα Δευτέρα και Τρίτη για συνάντηση προϊσταμένων στην εταιρεία.  Όταν το άκουσαν στην παρέα μου άρχισαν τα μπράβο κτλ,  ενώ ένας από τους συνεργάτες μου λέει
-"Γιατί να την πάρεις να βγεις ρε προϊστάμενε; Πές της που έχεις σουίτα και θα έρθει εκεί αυτή". 
-"Σωστό" λέει η Δήμητρα. 
-"Ναι" λέω εγώ "λες; Δεν το έχω δοκιμάσει" λέω γελώντας αλλά την κοίταξα βαθιά στα μάτια και συνέχισα: "Λέω να το δοκιμάσω την επόμενη βδομάδα λοιπόν". 
Εν τω μεταξύ αυτές βρήκαν κάτι γνωστούς τους σε ένα τραπέζι και έφυγαν.  Γυρνάω τότε στη Δήμητρα και της λέω:
-"Είδες για να είμαι με ωραία γυναίκα δίπλα μου,  πως τσιμπάνε οι υπόλοιπες; Ω! " μου λέει" ευχαριστώ".  Ο Χρήστος τα έλεγε με τους άλλους και δεν άκουγε,  έτσι εγώ βρήκα την ευκαιρία να συνεχίσω:
-"Τι ευχαριστείς" της λέω,  "μην υποτιμάς τη δύναμή σου". 
-"Ε,  Ε,  ευχαριστώ" κτλ αυτή. 
-"Τι ευχαριστείς" της λέω πάλι,  "απλά πρέπει να καταλάβεις τι δύναμη έχεις.  Εγώ είμαι σίγουρος,  σε έχω καταλάβει.  Αν θες κάτι το παίρνεις οπωσδήποτε.  Κανένας δεν μπορεί να σου χαλάσει χατίρι εσένα". 
-"Ε,  δεν είναι πάντα έτσι" λέει. 
-"Πως δεν είναι.  Έτσι είναι" της λέω,  "αρκεί να το θες.  Μόνο αν δεν θες κάτι πολύ δεν γίνεται.  Αν το βάλεις στόχο θα γίνει σίγουρα.  Εγώ βάζω και στοίχημα".  (Είχε έρθει η ώρα για να χοντρύνει το παιχνίδι). 
-"Πες μου" της λέω (για να μην είναι και σίγουρη για το καμάκι που γινόταν και παρεξηγηθούμε,  γιατί δεν μου είχε δώσει κανένα δικαίωμα μέχρι τότε) "όταν θες κάτι απ το Χρήστο δεν στο παίρνει; "
-"Ε,  ναι τις πιο πολλές φορές αλλά όχι πάντα". 
-"Δεν το πιστεύω" της λέω.  "Εγώ πιστεύω πως όχι ο Χρήστος αλλά και οποιοσδήποτε άντρας δεν μπορεί να σου χαλάσει χατίρι.  Εγώ σου είπα πως βάζω και στοίχημα.  Αρχίζει τα γελάκια αυτή και μου λέει
-"Τι στοίχημα; "
-"Ένα τραπέζι την Δευτέρα εδώ αν πείσεις το Χρήστο να σου πάρει το Σάββατο το φόρεμα.  (Ο Χρήστος δεν θα έφευγε όπως όλοι μας αύριο,  αλλά την Κυριακή λόγω Δήμητρας).  Εγώ είμαι σίγουρος πως θα το χάσω αλλά το κάνω για να δεις τη δύναμή σου". 
-"Εντάξει πάει.  "
-"Περιμένω τηλέφωνο την Δευτέρα". 
-"Δεν το έχω" απαντάει. 
-"Αν θέλουμε κάτι πολύ της λέω το βρίσκουμε! Πάντως εγώ το έχω το δικό σου το έχω! " της λέω για να τρελαθεί και για να καταλάβει πως την θέλω.  (Μου είχε ζητήσει κάποτε ο Χρήστος που δεν είχε μπαταρία το δικό του να της τηλεφωνήσει και το κράτησα στη μνήμη γνωρίζοντας πως θα χρειαστεί). 
Τότε πριν προλάβει να μου πει κάτι γύρισα στους υπόλοιπους και άνοιξα κουβέντα μαζί τους.  Κάποια στιγμή που η Δήμητρα είχε πάει τουαλέτα,  φωνάζω τον μαιτρ του μαγαζιού και μπροστά στους άλλους του ζητάω ένα τραπέζι για φαγητό για την Δευτέρα το βράδυ.  Απόλυτα φυσιολογικό δε αν θυμηθούμε πως είχα πει στη δικηγόρο πριν λίγο πως θα βγούμε την Δευτέρα.  Άλλωστε εκεί πήγε το μυαλό όλων. 
Μετά από λίγη ώρα φύγαμε με εμένα στο αυτοκίνητο του Χρήστου να με αφήσει κολωνάκι να πάρω το δικό μου.  Φτάνοντας λέει η Δήμητρα: Πήγαινε στο άλλο τετράγωνο να δείξω στο Γιάννη το φόρεμα που σου ζητάω να μου πάρεις να μου πει τη γνώμη του που έχει ωραίο γούστο.  (Άτσα μας λέω,  τώρα έχουμε και ωραίο γούστο!).  Πραγματικά είπα τα καλύτερα για το φόρεμα γιατί πραγματικά ήταν πανέμορφο.  Κατακόκκινο και όχι εξωφρενικά ακριβό όπως είδα και είπα.  Άρχισε τότε η Δήμητρα το ψηστήρι στο Χρήστο και εγώ για να μην καρφωθώ το έριξα στην πλάκα λέγοντας πως εγώ γι αυτό δεν κάνω μόνιμες σχέσεις για να γλιτώνω την γκρίνια Χρήστο. 
Με άφησαν να πάρω το αυτοκίνητο και να πάω στο ξενοδοχείο. 
Την επομένη ήταν η τελευταία ημέρα του σεμιναρίου και όταν ξύπνησα άρχισα να μαζεύω τα ρούχα από το δωμάτιο όταν ήρθε μήνυμα στο κινητό.  Μπα λέω πρωί - πρωί τι να είναι; Κοιτάζω,  από τη Δήμητρα!
-"Τόση σιγουριά για το αποτέλεσμα ή το τραπέζι το έκλεισες και όποια έρθει; "
Της είπε φαίνεται ο Χρήστος για την κράτηση και μόλις έφυγε το πρωί μου έστειλε το μήνυμα.  Άσε που του πήρε και τον αριθμό μου αμέσως.  Καλά πάμε σκέφτηκα.  Δεν θα ξεφύγει το μικρό.  Απαντώ με μήνυμα αμέσως. 
-"Για το αποτέλεσμα στο είπα είμαι σίγουρος.  Κοίτα να μην με απογοητεύσεις",  της γράφω. 
-"Σε τίποτα" απαντάει.  Α! λέω εδώ είμαστε.  Δεν θα γλυτώσεις.  Τα θέλει ο κωλαράκος σου. 
Τελείωσε το σεμινάριο,  έφυγα το απόγευμα και την Κυριακή το βράδυ που οδηγούσα ξαναπηγαίνοντας προς Αθήνα,  τηλεφωνούσα στα άτομα της ομάδας για να κανονίσουμε διάφορες εκκρεμότητες.  Στο τέλος πήρα και τον Χρήστο.  Αφού μιλήσαμε για δουλειά,  η κουβέντα πήγε στο πως περάσαμε το Σαββατοκύριακο.  Ο Χρήστος μου είπε πως δεν πήγε πουθενά γιατί τελικά αγόρασε το φόρεμα στη Δήμητρα και έμεινε από λεφτά.  Τέλεια σκέφτομαι! Να το στοίχημα!
Φτάνω στο ξενοδοχείο,  παίρνω τη σουίτα μου και σκεφτόμουν αν θα πάρω την Δήμητρα τηλέφωνο,  αφού ίσως το περίμενε.  Τελικά αποφασίζω πως θα κρατήσω χαρακτήρα και θα την κάνω να με παρακαλάει.  Άρα δεν θα της κάνω κανένα τηλέφωνο ούτε σήμερα ούτε αύριο για να δω την αντίδρασή της. 
Δέχτηκα δύο κλείσεις με απόκρυψη χωρίς να μου μιλήσει κανείς και κάποιος με ζήτησε και στο ξενοδοχείο (γυναίκα μου είπαν μετά) χωρίς να μου μιλήσουν.  Το μυαλό μου πήγε στην Δήμητρα.  Περιμένει τηλέφωνο λέω και τσεκάρει να δει που είμαι.  Ποια άλλη γνώριζε πως είμαι στο ξενοδοχείο άλλωστε.  Εγώ τίποτε.  Χαλαρώνω και την πέφτω για ύπνο. 
Την επομένη στο σεμινάριο έρχεται μήνυμά της:
-"Σε πιο Fax να στείλω την απόδειξη; " Εδώ είμαστε.  Τσιμπάει και δεν κρατιέται. 
-"Να το φορέσεις το βράδυ" απαντάω.  "Θα σε πάρω στις 7 που θα πάω ξενοδοχείο". 
-"Ο Χρήστος δεν ξέρει πως θα βγούμε "απαντάει.  (Ψαρωμένο το μικρό.  Τι νομίζει.  Πρωτάρηδες είμαστε;)
Το απόγευμα στο ξενοδοχείο αφήνω να πάει 7 και μισή επίτηδες και του τηλεφωνώ.  Το ακούω πολύ ψαρωμένο και με αγωνία.  Άλλωστε και η εντύπωση που μου είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή αφήσει,  ήταν πως της άρεσε το παιχνίδι αλλά μέχρι εκεί.  Μάλλον πιστή στον Χρήστο ήταν.  Προσπαθώ να το χαλαρώσω λέγοντας διάφορα και κανονίζω να περάσω να το πάρω απ το σπίτι της στο τέρμα Ασκληπιού,  γύρω στις 11. 
Όταν έφτασα κατέβηκε αμέσως.  Παιδιά ήταν αστέρι! Το φόρεμα της πήγαινε υπέροχα.  Κόκκινο με δέσιμο πίσω απ το λαιμό και το μπούστο έξω.  Στενό για να της τονίζει το σώμα και κοντό λίγο πάνω απ το γόνατο.  Βγαίνω έξω,  ανταλλάσσουμε ένα φιλάκι στο μάγουλο,  την αισθάνομαι να έχει πολύ τρακ και της ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού.  Κάθετε και αν και φοράει παλτό,  το φόρεμα έχει σηκωθεί και φαίνονται οι πανύψηλες γάμπες της. 
-"Δεν μου έχουν ξανανοίξει την πόρτα σε αυτοκίνητο" μου λέει. 
-"Ε,  ο Χρήστος είναι άνετος μαζί σου γι αυτό" λέω εγώ,  για να μην αρχίσω να τον θάβω,  αφού γνωρίζω πως τον αγαπάει.  "Ούτε εγώ το κάνω πάντα" της λέω "αλλά είσαι πανέμορφη απόψε.  Και ταξιτζής να ήμουν θα έβγαινα να σου ανοίξω την πόρτα". 
-"Ευχαριστώ πολύ και τα λοιπά αυτό".  Μου λέει μάλιστα πως της έχω κάνει καλή εντύπωση από την πρώτη φορά που με γνώρισε,  πως φαίνομαι καλό παιδί και πως όταν έρχομαι Αθήνα θα ήθελε να με βλέπει.  (Εγώ να δεις σκέφτομαι!)
Στη διαδρομή μέχρι ψηλά την Κηφισίας,  κουβεντιάζαμε διάφορα,  την ρώτησα πως πέρασε ΣαββατοΚύριακο και όταν μου είπε πως δεν βγήκαν της λέω
-"Και γιατί το αγόρασε ο Χρήστος το φόρεμα; Για να βγείτε δεν το αγόρασε; "
-"Για σήμερα το πήρα" μου λέει.  "Και να βγαίναμε δεν θα το φορούσα.  (Καλά πάμε σκέφτομαι!) Συνεχίζει για να δείξει πως είναι και έξυπνο: "ένα τέτοιο φόρεμα χρειάζεται και το κατάλληλο μαγαζί". 
-"Σωστά" λέω εγώ "αλλά μην μου αρχίζεις πάλι τα ίδια" λέω,  "γιατί σου επαναλαμβάνω πως ότι θες εσύ το καταφέρνεις και στο χέρι σου είναι αφού είσαι μόνη σου στην Αθήνα να γλεντάς όσο θες.  Λίγη εκπαίδευση θες μόνο για να είσαι πιο άνετη" λέω.  Συμφωνεί γελώντας. 
Τότε χτυπάει το τηλέφωνό μου.  Είναι η δικηγόρος που θυμήθηκε πως είμαι Αθήνα.  Την είχα ξεχάσει. 
-"Μωρό μου" της λέω" δεν σε πήρα γιατί θα μας βγάλει έξω η εταιρεία.  Θα σε πάρω αύριο το απόγευμα". 
Η Δήμητρα μου λέει
-"Σου χαλάω το πρόγραμμα και σου κόβω την ευκαιρία". 
-"Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων Δήμητρα κι απόψε είσαι εσύ η προτεραιότητά μου και δεν είναι το στοίχημα αλλά μου αρέσει που θα κυκλοφορήσω τόσο όμορφη γυναίκα".  Γελάκια και φτάνουμε στο club.   
Το τραπέζι καλό,  παραγγέλνουμε αφού πρώτα τρελαίνεται το μικρό με τις τιμές.  Τότε δίπλα μας κάθεται μία παρέα με 2 πολύ γνωστές μοντέλες και 3 άντρες εκ των οποίων ο ένας γνωστός απ την τηλεόραση.  Αυτό ήταν για το μικρό.  Ψάρωσε που βρέθηκε δίπλα τους.  Ήρθε το φαγητό,  μας χαλάρωνε και το κρασάκι και κάποια στιγμή η κουβέντα έφτασε και σε μένα. 
-"Μου τα λέει ο Χρήστος,  πως έχεις πολλές κατακτήσεις κτλ. 
-"Δεν έχω πολλές κατακτήσεις,  απλώς εγώ πέφτω πολύ εύκολα θύμα των ωραίων γυναικών.  Αυτή είναι η πραγματικότητα αλλά είναι και επιλογή μου" της λέω "να γίνομαι θύμα,  γιατί έτσι ζω έντονα και με ανεβάζει.  Δεν έχω λοιπόν εγώ κατακτήσεις απλά μου αρέσουν οι γυναίκες που δημιουργούν γύρω τους θύματα.  Πες μου όμως και για σένα" της λέω. 
Τότε αρχίζει με πολύ τρακ να μου περιγράφει πως κάνει μια απλή φοιτητική ζωή,  πως οι παρέες της είναι φοιτητοπαρέες,  πως πηγαίνει σε club αλλά πάντα στην μπάρα όρθια ενώ της αρέσει η ζωή και θέλει να την γλεντήσει αλλά τον Χρήστο τον αγαπάει. 
-"Στο χέρι σου είναι να κάνεις ότι θες.  Η Αθήνα σου δίνει αυτή τη δυνατότητα,  έχει και την ανωνυμία και η δύναμη που έχεις με την ομορφιά σου είναι τεράστια,  αρκεί να κάνεις σωστές επιλογές και να μην μπλέξεις με πιτσιρικάδες ή με άσχετους.  Αρκεί να φροντίσεις να έχεις εσύ το πάνω χέρι και να δημιουργείς θύματα.  Εγώ σε κόβω συνεχίζω σου αρέσει κατά βάθος να δημιουργείς θύματα.  Τότε θα κάνεις ότι θες! " (Πάντα αφήνω την γυναίκα να νομίζει πως με έχει θύμα.  Γνωστή παγίδα). 
Την κουβέντα άλλοτε την χαλάρωνα και άλλοτε την πήγαινα σε διακριτικό καμάκι.  Το φαγητό τελείωσε,  το δεύτερο μπουκάλι κρασί είχε ανοίξει η μουσική είχε δυναμώσει πολύ και της πρότεινα αν θέλει να καθίσουμε στο μπαρ που είχε πιο πολύ κέφι,  για να τελειώσουμε το μπουκάλι μας.  Δέχτηκε και μας έβαλαν στο μπαρ αλλά μας βρήκαν μόνο ένα σκαμπό.  Την έβαλα να καθίσει και θαύμαζα τα υπέροχα πόδια της έτσι ώστε να το καταλαβαίνει.  Σηκώθηκε σε λίγο και κουνιόμαστε στο ρυθμό της μουσικής.  Μου γύρναγε το κωλαράκι της και τριβόταν επάνω μου.  Ειδικά κάποια στιγμή που εγώ κάθισα στο σκαμπό,  την είχα τόσο κοντά μου που τα πόδια μου όπως καθόμουν την αγκάλιαζαν στα μπούτια της.  Τότε πρόσεξα πως ενώ φορούσε σουτιέν,  οι ρώγες της φαινόντουσαν πεταγμένες.  Πω - Πω κάβλα σκέφτηκα! Το παιχνίδι πήγαινε μια χαρά και ήταν ξεκάθαρο. 
Ήρθε η ώρα να φύγουμε και μπαίνοντας στο αυτοκίνητο το παλτό της έμεινε στο πίσω κάθισμα και το φόρεμα ανέβηκε πιο ψηλά.  Εγώ όμως έκανα τον μαλάκα.  Είπαμε είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως θα το κάνω να με παρακαλέσει για να το γαμήσω.  Άρχισε να με ρωτάει για το πώς και δεν έχω μόνιμες σχέσεις και της είπα πως οι πειρασμοί είναι πολλοί και πως εγώ δεν θέλω να κοροϊδεύω και πως όταν είμαι με κάποια θέλω να τα δίνω όλα. 
Εκεί που όλα πήγαιναν καλά,  μου έρχεται η ιδέα να το κάνω να σκάσει απόψε.  Φτάνοντας στην Αλεξάνδρας,  στρίβω δεξιά για να την πάω σπίτι της και όχι ευθεία για να πάμε ξενοδοχείο.  Το καταλαβαίνει και αρχίζει να αναρωτιέται προφανώς για το πόσο μαλάκας είμαι.  Φτάνουμε σπίτι της και βγαίνω να της ανοίξω την πόρτα.  Δεν μπορεί να κάνει κάτι.  Βγαίνει καληνυχτιζόμαστε,  φιλάκι στο μάγουλο και υπόσχεση πως θα την πάρω αύριο στις 7.  Ε! αυτό ήταν λέω.  Ή θα περάσω τέλεια αύριο ή θα τσαντιστεί τόσο που δεν θα ξανακάνει κάτι. 
Την επόμενη μέρα το απόγευμα φτάνω στο ξενοδοχείο και αποφασίζω πως δεν θα βγω ούτε για καφέ και αν θέλει θα της πω να έρθει. 
Παίρνω πρώτα τη δικηγόρο,  της λέω πως τελείωσα και μάλλον θα φύγω από Αθήνα αλλά αν μείνω θα την πάρω αργά.  (Να έχουμε και αναπληρωματική). 
Τηλεφωνώ τότε στην Δήμητρα που απαντάει με χαρά και χαμόγελο.  (Ωραία λέω δεν μας κρατάει μούρη,  καλά θα πάμε).  Της λέω λοιπόν πως πραγματικά πέρασα υπέροχα χθες και αισθάνθηκα τυχερός που την κυκλοφορούσα. 
-"Θα σβήσω" της λέω "όλα τα τηλέφωνα του κινητού μου στην Αθήνα και θα κρατήσω μόνο το δικό σου". 
Αρχίζει τα γελάκια,  μου ξαναθυμίζει πως δεν είπε φυσικά τίποτε στο Χρήστο,  αλλά έκανε όλες τις φίλες της να σκάσουν και θέλουν να με γνωρίσουν. 
-"Καλά" της λέω κοφτά.  "Άσε τις φίλες σου.  Εσύ τι κάνεις απόψε; "
-"Δεν έχω κανονίσει κάτι περίμενα να τα πούμε,  αν και ξέρω πως θα δεις την δικηγόρο". 
-"Άσε παιδί μου την δικηγόρο.  Σου είπα και χθες δεν συγκρίνεται μαζί σου.  Το θέμα είναι πως εγώ έχω να φτιάξω κάτι στο laptop μου για να το δώσω αύριο στην εταιρεία και θέλω πολύ ώρα".  (Ψέματα φυσικά,  αλλά ήθελα να την φέρω στο ξενοδοχείο). 
-"Καταλαβαίνω" μου λέει "και να σε αφήσω να δουλέψεις.  Αν τελειώσεις νωρίς και θες πάρε με". 
-"Δε μου λες,  τι λες τότε να έρθεις εδώ να μου κάνεις και παρέα και να πιούμε τα ποτάκια μας εδώ; "
-"Μέσα" μου λέει! "να δω και την σουίτα! Τι θες να σου φέρω; "
-"Τρελό είσαι; Τι να φέρεις; Ότι θες το έχουμε και εδώ". 
-"Όχι" μου λέει "απόψε θέλω να κεράσω εδώ.  Θα φέρω ένα μπουκάλι κρασί.  Αλλά το θέμα είναι μήπως με δει κανένας άλλος προϊστάμενος εκεί". 
Κανονίζουμε λοιπόν να μου φέρει έναν φάκελο δήθεν πως τον ξέχασε ο Χρήστος και να την περιμένω κάτω στην είσοδο για να μην την δουν να ανεβαίνει. 
Ντύνομαι λοιπόν και την περιμένω κάτω.  Ο θεός είναι μαζί μου.  Δεν υπάρχει κανένας απ την εταιρεία κάτω.  Φτάνει με το φάκελο στα χέρια,  μια μεγάλη τσάντα που μάλλον εκεί είχε το κρασί και φορώντας μία καμπαρτίνα κλειστή που δεν με άφηνε να δω τι φορούσε από μέσα.  Στο ασανσέρ κατάλαβα πόσο τρακ είχε αλλά και πόσο όμορφη και διακριτικά βαμμένη ήταν. 
Μπαίνοντας στο δωμάτιο,  της ζητώ να μου δώσει την καμπαρτίνα της να την κρεμάσω.  Αυτή έχει αρχίσει να περιεργάζεται το χώρο με τα μάτια της και χωρίς να με κοιτάζει (βρισκόμουν πίσω της) βγάζει την καμπαρτίνα σιγά - σιγά και μου την δίνει.  Τότε εγώ μένω με το στόμα ανοιχτό.  Φοράει ένα λευκό πουκάμισο με μαύρο σουτιέν από μέσα και κάτω μία αρκετά κοντή φούστα μαύρη με μαύρη κάλτσα και μαύρες ψηλές μπότες! Τρελάθηκα.  Μου δίνει το κρασί που είχε στην τσάντα και πηγαίνω να το ανοίξω ενώ κάθεται στον καναπέ,  ο οποίος είναι δίπλα στο τραπέζι που είχα αφήσει το laptop ανοιχτό να φαίνεται πως δουλεύω. 
-"Βάλε κρασάκι να πιούμε να σε χαλαρώσω λίγο απ τη δουλειά",  μου λέει,  "σταυρώνοντας τα πόδια της και συνέχισε να δουλεύεις.  Δεν θέλω να ενοχλώ" συνεχίζει ανοίγοντας την τηλεόραση. 
-"Δεν ενοχλείς" λέω (λες και θα μπορούσε κανείς να δουλέψει με τέτοιο μωρό δίπλα του) και της δίνω το ποτήρι της. 
Εγώ στέκομαι όρθιος μπροστά της και τσουγκρίζουμε ενώ παρατηρώ πως κάθεται στην άκρη του καναπέ,  αφήνοντας χώρο για να καθίσω,  αλλά έχει πάρα πολύ τρακ.  Την αφήνω και κάθομαι στο τραπέζι κάνοντας πως δουλεύω.  Γεμίζει και δεύτερο ποτήρι πολύ γρήγορα,  ενώ τις ρίχνω κλεφτές ματιές συνέχεια. 
Η κουβέντα έχει αρχίσει και ζεσταίνεται,  η φούστα της όπως σταυρώνει τα πόδια της έχει σηκωθεί και καταλαβαίνω πως φοράει κάλτσες από αυτές που τελειώνουν ψηλά στο πόδι.  Έχω καυλώσει αφάνταστα απ την αναμονή ενώ το ίδιο καταλαβαίνω πως έχει πάθει και η Δήμητρα,  αφού οι ρώγες της κοντεύουν να σπάσουν το πουκάμισο. 
Κάποια στιγμή και ενώ η καύλα έχει φτάσει στο απροχώρητο,  αλλά θέλω να την κάνω να λιώσει,  ξαναφέρνω την κουβέντα στο πως μου αρέσει να γίνομαι θύμα ωραίων γυναικών,  όπως επίσης πως θέλω οι γυναίκες να είναι σίγουρες για αυτό που θέλουν να κάνουν,  για αυτό στην αρχή τους αφήνω να πάρουν αυτές την πρωτοβουλία.  Μετά η κουβέντα περνάει στο ότι περνάω καλά με τα επαγγελματικά ταξίδια που κάνω και πως μένω σε πολύ ωραία ξενοδοχεία.  Ξαναλέει για την ωραία σουίτα,  ενώ έχει σηκωθεί κάνει βόλτες στο δωμάτιο και κοιτάζει απ το παράθυρο σκύβοντας με έναν σέξι τρόπο.  (Το ένα πόδι λυγισμένο και το άλλο τεντωμένο σε σημείο που ο ωραίος κολαράκος της γίνεται πολύ προκλητικός).  Ωραία θέα έχεις από δω μου λέει,  καμία σχέση με τα δωμάτια που παίρνουν τα παιδιά στους χαμηλούς ορόφους,  ενώ εγώ σκέφτομαι την πολύ ωραία θέα που μου δείχνει αυτή.  Με ρωτάει για το αν και το μπάνιο είναι μεγαλύτερο στη σουίτα έναντι των άλλων δωματίων και αν μπορεί να το δει και της λέω να ανοίξει την πόρτα που είναι δίπλα της.  Βγάζει ένα επιφώνημα θαυμασμού όταν μπαίνει,  ενώ βγαίνοντας μου λέει ότι έχω ωραία αρώματα και πως της αρέσει ο άντρας να προσέχει τον εαυτό του. 
-"Οι καλές σουίτες" της λέω "χρειάζονται καλή παρέα για να τις απολαύσεις". 
Σηκώνομαι και με την καύλα μου να μην πάει άλλο,  της λέω
-"Μπες να δεις και το υπνοδωμάτιο".  (στο οποίο είχα αφήσει ανοιχτό το πορτατίφ για να έχει ένα χαμηλό φωτισμό). 
Όπως μπαίνει μέσα,  πάω πίσω της.  Μου λέει:
-"Ω! πολύ μεγάλο δωμάτιο και τεράστιο κρεβάτι! "
Είμαι ακριβώς πίσω της και όπως πλησιάζει στο κρεβάτι,  της πιάνω το τουρλωτό κωλαράκι με δύναμη και της λέω:
-"Θες να δοκιμάσεις το κρεβάτι μωρό μου; " Και χωρίς να περιμένω απάντηση της γυρίζω το κεφάλι και της δίνω ένα γλωσσόφιλο. 
-"Ναι" μου λέει όταν καταφέρνει να πάρει αέρα. 
Την σπρώχνω τότε μπροστά στο κρεβάτι όπως είναι με την πλάτη της γυρισμένη σε σένα. 
-"Με καυλώνεις από την πρώτη στιγμή που σε είδα της λέω.  Έφτασε η στιγμή να σε σκίσω".  Της σηκώνω την φούστα και βλέπω το μαύρο δαντελωτό της κυλοτάκι.  Της τα κατεβάζω με δύναμη. 
-"Μην το σκίσεις" μου λέει. 
-"Εσένα θέλω να σκίσω καύλα μου" της λέω.  "Μην ανησυχείς". 
Το θέαμα είναι υπέροχο και καυλωτικό.  Την έχω με το κωλαράκι γυμνό,  την φούστα σηκωμένη και με τις μπότες να με φτιάχνουν περισσότερο.  Με το ένα χέρι της χαϊδεύω το μουνάκι της που είναι μούσκεμα και με το αριστερό μου προσπαθώ να ξεκουμπώσω το παντελόνι μου.  Βγάζω τον πούτσο μου έξω έτοιμο να εκκραγεί και με μία δυνατή κίνηση τον χώνω στο μουνάκι της. 
-"ΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!!!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!!!! " Φωνάζει η Δήμητρα.  "ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!!! ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!!!!!! ΝΑΙ! ΝΑΙ! ΝΑΙ! ΕΤΣΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ! "
-"Ναι μωρό μου έτσιιιιιιιιι,  έτσιιιιιιιιι θα σε γαμάωωωωωω! Θα σε γαμάω συνέχεια! ΝΑΙ! ΝΑΙ! ΝΑΙ! Καύλα μου.  Να ήξερες πόσες φορές σε σκεφτόμουν όταν γαμούσα άλλες! "
-"Και εγώ μου λέει το ίδιο.  Όλο το σαββατοκύριακό που με γαμούσε ο Χρήστος σκεφτόμουν εσένα. 
Ταυτόχρονα με το ένα μου χέρι της ξεκουμπώνω το πουκάμισο,  με το άλλο της έχω λύσει το σουτιέν και της χουφτώνω της βυζάρες. 
-"Πάρτον μωρό μου πάρτον βαθιά στο μουνάκι σου που καίει". 
-"Από την καύλα για σένα καίει μωρό μου.  Γάμα με,  γάμα μεεεε,  γάμα μεεεεε". 
-"Ναι κοριτσάρα μου σε γαμάω.  Σε γαμάω και θα σε γαμάω συνέχεια". 
Βγάζω τον πούτσο μου από την μουνάρα της την γυρίζω και αφού με γρήγορες κινήσεις βγάζουμε ρούχα και παπούτσια πέφτω επάνω της και την αρχίζω στα γλωσόφιλα.  Κατεβαίνω στο λαιμό,  ενώ της χαϊδεύω το αυτάκι με το ένα χέρι,  ενώ με το άλλο τρίβω τη μία ρόγα της που έχει καυλώσει αφάνταστα. 
-"Χώστον πάλι μωρό" μου λέει,  "δεν αντέχω από την καύλα". 
Δεν περιμένω άλλο,  τον χώνω στη μουνάρα της ενώ της γλύφω τις ρώγες.  Η Δήμητρα αναστενάζει και φωνάζει. 
-"ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ μου αρέσειειειειειειειει.  ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜ,  γλύφε με,  ναιαιαιαιαιαι..  .    εκεί ναι έτσιιιιιιιι.  Πόσο υγρός είναι ο πούτσος σου μωρό μου.  Με τρελαίνεις.  Με τρελαίνεις σου λέω.  Γάμα μεεεεεεεεεε!!!!!!!!!! "
-"Δεν αντέχω άλλο μωρό μου,  θα χύσω,  θα χύσω για πάρτη σου.  Κοντεύουν να σπάσουν τα αρχίδια μου με σένα τόσο καιρό που ήθελα να σε γαμήσω". 
-"Ναι αγορίνα μου χύσε! Χύσε όποτε θες! "
Τον βγάζω τότε έξω και κάθομαι στο στήθος της με τον σηκωμένο μου πούτσο μπροστά από το στόμα της.  Της δίνω δύο πουτσοσκάμπιλα,  ενώ αυτή προσπαθεί να τον πιάσει με το στόμα της αφού τα χέρια της της τα κρατάω. 
-"Δως τον μου αγορίνα μου,  δεν αντέχω μουγκρίζει". 
Την αφήνω τότε να μου γλείψει με τις χειλάρες της το κεφάλι του πούτσου μου και τότε είναι που με έστειλε εντελώς. 
-"Πάρτα μουνάρα μου της λέω.  Πάρτααααααα!!!! Χύνω για πάρτη σου και άρχισα πραγματικά να βγάζω απίστευτη ποσότητα χύσια". 
-"Ναι αγόρι μου δώστα λέει και προσπαθεί να τα αρπάξει στον αέρα". 
Την αγκαλιάζω και αρχίζω να την φιλάω ενώ στο στόμα της υπήρχαν τα χύσια μου. 
-"Φίλα με,  με τρελαίνεις να με φιλάς τώρα" μου λέει και με σφίγγει στην αγκαλιά της. 
Μείναμε έτσι για λίγο και τότε άρχισε να με γλύφει κατεβαίνοντας προς τα κάτω.  Έφτασε στον πούτσο μου ο οποίος είχε αρχίσει να αντιδρά και όταν τον έβαλε στα τσιμπουκόχειλά της καύλωσε αμέσως. 
-"Τι μου κάνεις μωράκι μου; Τι γλείψιμο είναι αυτό; Ναι.  Ναι.  ΆΑΑΑΧΧΧΧ,  Έτσιιι,  πιπίλατο μωρό μου,  πιπίλατοοοο,  ναι έτσι,  άαααχχχχχ,  άαααααχχχχ,  έτσι μωρό μου.  Πιπίλατο να ξαναγίνει πύραυλος και να το βάλεις στην τρυπούλα σου πάλι,  έτσι μωρό μου,  έτσι άάάάά΄χχχχχχχχχ,  άάάάάάχχχχχχχ". 
Το μωρό μπορεί να μην είχε μεγάλη πείρα και να μην έκανε και από τα καλύτερα τσιμπούκια που μου έχουν κάνει,  αλλά τα χείλια του ήταν πειρασμός και η καύλα που μετέδιδε μεγάλη.  Σταματά και με μία κίνηση κάθεται επάνω μου και αφήνει τον καυλωμένο πια πούτσο μου να γλιστρήσει μέσα της. 
-"Ναι μωρό μου αρέσει να με γαμάς έτσι της λέω.  Γάμα με,  κουνήσου πάνω στην πούτσα μου.  Ναι,  έτσιιιιιι,  ααααχχχχχ με τρελαίνεις καύλα μου". 
Η Δήμητρα τα άκουγε αυτά και καύλωνε.  Φαινόταν από το βλέμμα της και από τις ρώγες της που τις έτριβα και είχαν γίνει τεράστιες.  Σε λίγο το γυρνάω ανάποδα και του τον ξαναχώνω στο υγρό μουνάκι της. 
-"Ναι,  ναι μου αρέσει από πίσωωωωωω,  ναι πάρε μεεεεε έτσιιιιι,  άάάάάάάχχχχ,  ναο,  άάάάάάάχχχχχχχχχχχχχχχ δεν αντέχω άλλο θέλω να τελειώσω και εγώ,  θέλω να χύσωωωωωω δεν μπορώ άλλοοοοοοο,  αααχχχχχ". 
-"Έλα μωρό μου χύσε,  χύσε τα υγρά σου επάνω στην πούτσα μου του λέω και βάζω το χέρι μου μπροστά χαίδεύοντας την κλειτορίδα της. 
-"ΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧ,  ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ με τελειώνεις,  μου αρέσει πολύύύύ,  χάιδευέ με εκεί.  Ναι,  αααααααααααχχχχχχχχχχχ,  τώρααααα,  τώραααααα χύνωωωωωωωωωωω,  χύνωωωωωωωωωωωωω για σένααααααααααααααααα". 
Ήταν απίστευτο πως έτρεμε την ώρα που έχυνε.  Τόσο που μου ήρθε και μένα και βγάζοντας τον πούτσο μου την έχυσα φωνάζοντας πάνω στο κωλαράκι και στην πλάτη της.  Μετά μου εξομολογήθηκε πως δεν έχυνε πάντα και της άρεσε το γαμήσι μαζί μου.  Της υποσχέθηκα πως αυτό ήταν η αρχή και πραγματικά έτσι έγινε.  Εγώ πύκνωσα τα ταξίδια μου στην Αθήνα και πάντα το μικρό με περίμενε αναμμένο.  Αυτή ήταν η πρώτη ιστορία.  Αν αρέσει θα ακολουθήσουν και άλλες πραγματικές πάντα.  Ξέρω πως ήταν μεγάλη αλλά ήθελα να γνωρίζεται όλη την περιπέτεια. 
Μπορείς να δημοσιεύσεις το mail ( .....g40@....) και περιμένω απαντήσεις. 

4 σχόλια: