25/05/2005
Γειά χαρά.
Είμαι ο Μανώλης που έχω γράψει την ιστορία «Το πρώτο της τρίο είχε χρώμα εξωτικό».
Αυτή τη φορά θα σας πω για μια άλλη ιστορία που μου είχε συμβεί το περασμένο καλοκαίρι, η οποία σίγουρα δεν έχει το εξωτικό στοιχείο και την ένταση που έχει η προηγούμενη, αλλά η καύλα που μου πρόσφερε ήταν ανεπανάληπτη αν σκεφτεί κανείς ότι όλα έγιναν... πρωί-πρωί με τη δροσούλα, πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο!
Το τι εννοώ ακριβώς θα το καταλάβετε στη συνέχεια...
Μένω εδώ και αρκετά χρόνια, μόνος, ως γνήσιος 34χρονός εργένης σε ένα τριάρι σε μια πολυκατοικία κάπου στα δυτικά προάστια.
Το σπίτι ανήκει στους γονείς μου οι οποίοι το νοικιάζανε για πολλά χρόνια και τελικά μου το αφήσανε να μένω εκεί, με τη προοπτική ότι κάποια στιγμή θα παντρευτώ και θα κάνω την οικογένεια μου εκεί μέσα, άσχετα που ακόμα και μέχρι σήμερα παραμένει με την πρώτη ευκαιρία το προσωπικό μου άντρο ακολασίας!
Κάθε πρωί εγκαταλείπω την πολυκατοικία γύρω στις 7.30 το πρωί για να φύγω για τη δουλειά. Συνήθως είμαι βιαστικός αφού κλασικά ξυπνάω τελευταία στιγμή (ειδικά αν έχει προηγηθεί μία ξέφρενη νύχτα), κατεβαίνω γρήγορα κάτω, παίρνω το αμάξι από το parking και εξαφανίζομαι εν ριπή οφθαλμού για να πάω να ταλαιπωρηθώ για την επόμενη μία ώρα στους αθηναϊκούς δρόμους.
Παρόλα αυτά δεν μου είχε περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι κάθε Τετάρτη εδώ και αρκετό καιρό, την ώρα εκείνη, συναντούσα στο ασανσέρ, στην είσοδο ή στους εξωτερικούς χώρους, τις τρεις καθαρίστριες της πολυκατοικίας οι οποίες μάλλον πιάνανε δουλειά από πολύ νωρίτερα.
Τις πρώτες φορές δεν τις είχα προσέξει μέσα σε όλο το πρωινό πανικό που προανέφερα . Τι ιδιαίτερο άλλωστε να περίμενε κανείς από μεροκαματιάρες γυναίκες που ξεκινάγανε να βγάζουν το ψωμί τους από τα άγρια χαράματα, την ώρα που όλες οι ξεκωλιάρες αυτού του κόσμου πέφτουν για ύπνο!
Μία όμως από αυτές τις Τετάρτες έτυχε να πετύχω και τις τρεις διαδοχικά και να τις προσέξω μια χαρά.
Κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού μου βλέπω την πόρτα του ασανσέρ ανοιχτή. Ένας κουβάς συγκρατούσε την πόρτα, πράγμα που πρόδιδε ότι μία από αυτές σφουγγάριζε μέσα. Πλησίασα και την είδα. Ήταν γύρω στα 50, χοντρούλα και μάλλον άσχημη. Μια καθημερινή γυναίκα που δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο. Με καλημέρισε ευγενικά και μου παραχώρησε το ασανσέρ για να κατέβω.
Μόλις φτάνω στο ισόγειο, ανοίγω τη πόρτα και πέφτω πάνω στην δεύτερη καθαρίστρια η οποία σφουγγάριζε το διάδρομο. Τα πράγματα ήταν σαφώς βελτιωμένα. Μια 40άρα με ξανθά βαμμένα μαλλιά με καλημέρισε. Ήταν λίγο γεματούλα αλλά με ωραία πιασίματα, πρόσωπο αν και κουρασμένο και λίγο ρυτιδιασμένο με όμορφα χαρακτηριστικά, και ένα ύφος γεμάτο προστυχιά.
Άφηνε την εντύπωση παρά το ατημέλητο της εμφάνισης της, λόγω της ώρας και της δουλειάς που έκανε, καλογαμημένη και έτοιμη για όλα. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή ήταν ότι δε θα με χάλαγε καθόλου να την πήδαγα αν μου δινόταν η ευκαιρία.
Τη καλημερίζω και εγώ σαν καλό και ευγενικό παιδί και κατευθύνομαι στην εξώπορτα.
Βγαίνοντας έξω, στην αυλή πλέον της πολυκατοικίας, το πρώτο πράγμα που συναντώ είναι ένα απίστευτα καλλίγραμμο και σφιχτό κωλαράκι που διαγραφόταν μέσα από μια ολόστενη κολάν φόρμα. Εκεί έπαθα την πλάκα μου...
Ήταν η τρίτη καθαρίστρια που με τη πλάτη γυρισμένη προς τα μένα έβρεχε με το λάστιχο τα πλακάκια της αυλής. Όταν άκουσε την πόρτα να κλείνει γύρισε προς τη μεριά μου και εκεί ήταν που έπαθα για τα καλά την πλάκα μου...
Βλέπω μπροστά μου ένα μουνάκι απίστευτο! Μαλλιά καστανόξανθα πιασμένα κότσο που φανέρωναν ένα κουκλίστικο προσωπάκι. Το πολύ να ήταν 20 χρονών. Είχε μάτια μελιά και μεγάλα, δέρμα αψεγάδιαστο και ανοιχτόχρωμο, δύο υπέροχα σαρκώδη χείλη, μυτούλα τέλεια και ένα ύφος γλυκό αλλά και συνάμα πρόστυχο... Ύψος είχε γύρω στο 1, 68 και το κορμί της έδειχνε καλλίγραμμο, σφιχτό και νεανικό μέσα από την κολάν φόρμα. Τα βυζάκια της δεν μπορούσα να τα διακρίνω τέλεια γιατί φορούσε μια φαρδιά πρόχειρη κοντομάνικη μπλούζα, αλλά υπέθεσα ότι θα ήταν και αυτά το ίδιο υπέροχα και σφιχτά. Έμοιαζε πολύ με την προηγούμενη καθαρίστρια, για την ακρίβεια ήταν σαν να είδα την ίδια γυναίκα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα 20 χρόνια νεώτερη, οπότε υπέθεσα (και σωστά) ότι ήταν κόρη της.
Το πουτανάκι κατάλαβε το αυθόρμητο ξάφνιασμα μου και με καλημέρισε με ένα υπέροχο χαμόγελο και ένα κολακευμένο ύφος.
Τα έχασα σαν πρωτάρης!
Τη καλημερίζω στα γρήγορα με γουρλωμένα μάτια και ύφος ηλίθιου και εξαφανίζομαι προς το parking της πολυκατοικίας για να πάρω το αυτοκίνητο. Βγαίνοντας στο δρόμο την πρόσεξα για λίγο που συνέχιζε τη δουλειά της έχοντας ζωγραφισμένο στο προσωπάκι της ένα πονηρό χαμογελάκι ικανοποίησης... Είχα εκτεθεί σε αυτή την πιτσιρίκα και το απολάμβανε...
Στη διαδρομή για τη δουλειά την σκεφτόμουν συνέχεια. Φανταζόμουν αυτό το μωρό πόσο καυλιάρικο ήταν ακόμα και με την τελείως πρόχειρη εμφάνιση της δουλειάς που έκανε. Αναρωτιόμουν τι κάνει πρωί-πρωί για την βιοπάλη μια κοπέλα, που αν την έβλεπες λίγες ώρες πριν με κάνα ξέκολο μίνι, φτιαγμένη και στιλάτη σε κάνα μπαρ, δε θα ήταν καθόλου λίγοι οι άντρες που θα πάθαιναν την πλάκα τους.
Τα καθημερινά κορναρίσματα και το γνωστό χάος των αθηναϊκών δρόμων είχαν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Αυτό το μουνάκι είχε στείλει τις πρωινές μου καύλες στα ύψη (όποιοι άντρες διαβάζουν τώρα την ιστορία, θα με καταλαβαίνουν. Το πρωί οι καύλες είναι απίστευτες ειδικά αν δεν έχει γίνει τίποτα την προηγούμενη νύχτα!) και το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη την ώρα ήταν να βρω ένα τρόπο να κάνω κάτι με αυτό το μωρό αν και φαινόταν πρακτικά πολύ δύσκολο. Πως ρίχνεις ένα γκομενάκι σαν τα κρύα τα νερά στις 7.30 το πρωί της Τετάρτης έχοντας μόνο λίγα δευτερόλεπτα στην διάθεση σου; Αν το σκάλιζα πολύ όμως, το βρώμικο μυαλό μου κάτι θα σκεφτόταν...
Πέρασαν αρκετές μέρες από τότε. Ακόμα δεν είχα σκεφτεί τίποτα και η αλήθεια είναι ότι δεν με απασχολούσε και ιδιαίτερα το γεγονός από τη στιγμή που η όλη φάση δεν κρατούσε παρά για 1 λεπτό το πολύ κάθε Τετάρτη.
Είχα φροντίσει απλά να αποκτήσω μια διακριτική οικειότητα και με τις τρεις τους καλημερίζοντας τους ευγενικά και χαρωπά κάθε φορά που τις συναντούσα. Φυσικά το νου μου το είχα κυρίως στην πιτσιρίκα η οποία ήταν η πρώτη που έψαχνα όταν έβγαινα από το σπίτι.
Όποτε την πετύχαινα τη καλημέριζα και τη ρωτούσα αν είναι καλά και αυτή ανταποκρινόταν πάντα ευγενικά και με ένα βλέμμα που αποδείκνυε ότι απολάμβανε το γρήγορο παιχνίδι που παιζόταν. Ήταν φανερό ότι γούσταρε τη φάση, αλλά φυσικά δεν υπήρχε τρόπος να εκδηλωθεί κάτι σωστά ούτε από μένα, πόσο μάλλον από αυτή που εκείνη την ώρα δούλευε και είχε και τη μάνα της κοντά.
Φυσικά κάθε φορά μετά στο αυτοκίνητο την σκεφτόμουν και δεν ήταν λίγες οι φορές που τράβαγα μια πρωινή μαλακία για πάρτι της μόλις έφτανα στο γραφείο! Οι πρωινές καύλες είναι κυριολεκτικά ανυπόφορες!
Μία από αυτές τις Τετάρτες την πέτυχα μέσα στο ασανσέρ και κατεβαίναμε μαζί. Φόραγε πάλι αυτή τη κολάν καυλιάρικη φόρμα που ήταν όπως φαινόταν για αυτή, κάτι σαν «στολή εργασίας». Για κάποιο ελάχιστο χρονικό διάστημα έφαγα τη φλασιά του πόσο γαμώ θα ήταν να σταματούσα το ασανσέρ και να την ξεμούνιαζα εκεί μέσα, αλλά φυσικά αυτό ήταν αδύνατο. Ανέκτησα την ψυχραιμία μου αμέσως και δεν έχασα την ευκαιρία να της πιάσω κουβέντα...
-«Καλημέρα, τι κάνεις;» της είπα...
-«Μια χαρά, εσύ;» απάντησε με το υπέροχα καυλιάρικο χαμόγελο της...
-«Και εγώ μια χαρά. Πως σε λένε; Τόσο καιρό καλημεριζόμαστε αλλά το όνομα σου δεν το ξέρω.»
-«Βάσω με λένε, εσένα;»
-«Εμένα με λένε Μανώλη και χάρηκα ιδιαίτερα που έμαθα επιτέλους το όνομα σου!» είπα με νόημα...
Αφού έφτασε το ασανσέρ κάτω, πιάσαμε για λιγάκι κουβέντα. Τη ρώτησα πως και μια κοπέλα στην ηλικία της τραβιέται πρωί-πρωί για να κάνει μια τόσο σκληρή δουλειά και μου είπε ότι είναι φοιτήτρια στη νοσηλευτική, είναι 19 χρονών, και βοηθάει 1-2 φορές την εβδομάδα τη μάνα της και την άλλη κυρία στις πολυκατοικίες, και βγάζει έτσι και κάνα χαρτζιλίκι.
Τη καλημέρισα και πάλι, της πέταξα και ένα -«θα τα πούμε» γεμάτο νόημα και έφυγα ως συνήθως βιαστικά για τη δουλειά.
Αφού είχε σπάσει πλέον ο πάγος για τα καλά με τη μουνίτσα που αναστάτωνε τα τεταρτιάτικα πρωινά μου, μετά από λίγο δεν άργησε να μου έρθει και η ιδέα για το πώς τουλάχιστον θα τη προσεγγίσω....
Σκέφτηκα την επόμενη Τετάρτη που θα τη δω, να τη ρωτήσω αν καθαρίζει και σπίτια. Θα εκμεταλλευόμουνα το γεγονός πως είμαι εργένης και με το πρόσχημα ότι δήθεν χρειάζομαι κάποια να μου καθαρίζει που και που το σπίτι, θα της πρότεινα να έρθει κάποια στιγμή για να μου φροντίσει ό, τι χοντρό μπορεί να κάνει και είναι δύσκολο για ένα εργένη, πληρώνοντας την βέβαια καλά...
Δεν ήξερα αν θα πιάσει το κόλπο ή αν ήθελε να το κάνει, αλλά δεν έχανα τίποτα να δοκιμάσω και θα ήταν και πιο ανώδυνο από το να ρισκάρω μια χυλόπιτα αν της ζήταγα να βγούμε, άσε που τότε ψιλοτραβιόμουν και με μια άλλη και θα ήταν μπέρδεμα.
Όντως όταν έφτασε η επόμενη Τετάρτη με το που ξύπνησα ήμουν αποφασισμένος να βάλω σε δράση το σχέδιο μου αφού φυσικά μου δινόταν η ευκαιρία.
Με το που βγαίνω από το σπίτι στάθηκα πολύ τυχερός γιατί βρισκόταν στον όροφο μου και σφουγγάριζε εκεί. Φοβερό πράγμα πρωί-πρωί μόλις κλείνεις την πόρτα για να πας στη δουλειά, το πρώτο πράγμα που συναντάς να είναι αυτό το υπέροχα καυλιάρικο κωλαράκι που έστεκε μπροστά μου ελαφρά τουρλωμένο λόγω σφουγγαρίσματος! Το πώς κρατήθηκα και δεν με έπιασε καμιά τρέλα να το χουφτώσω επιτόπου ένας θεός το ξέρει...
-«Καλημέρα Βάσω, είσαι καλά;» είπα αμέσως...
-«Ωπ! Καλώς τον! Καλημέρα και σένα! Καλά είμαι, εδώ δουλειά όπως βλέπεις.»
-«Το βλέπω και ήθελα να σου μιλήσω και εγώ για δουλειά. Αναρωτιόμουν αν καθαρίζετε και σπίτια ή αν δουλεύεται μόνο σαν συνεργείο καθαρισμού σε πολυκατοικίες.»
-«Ναι, με τη μαμά καθαρίζουμε και σπίτια που και που για τα έξτρα. Ξέρεις κάποιον που να ενδιαφέρεται;»
-«Ναι εμένα!» είπα χωρίς καθυστέρηση....
-«Ξέρεις, μένω μόνος και χρειάζομαι κάποιον που και που να βάζει λίγο χεράκι σε αυτό το σπίτι τουλάχιστον στα χοντρά. Δε τα βγάζω πέρα εργένης άνθρωπος... Μπορούμε να κανονίσουμε κάτι;»
-«Ναι, φυσικά!» είπε η μικρή...
-«Να ρωτήσω βέβαια τη μαμά μου πότε μπορούμε, να δούμε κιόλας πότε μπορείς και εσύ και το κανονίζουμε.»
Εκεί ψιλοκόλλησα γιατί βέβαια ο σκοπός μου δεν ήταν να μου κουβαληθεί με τη μάνα της, άσχετα αν δεν με χάλαγε καθόλου να πάρω και τις δυο τους! Αυτό βέβαια έδειχνε ως κάτι αδύνατο, οπότε το γύρισα αλλιώς...
-«Κοίτα, δεν ξέρω αυτή τη στιγμή να σου πω για κάποια συγκεκριμένη μέρα και στιγμή που μπορώ να είμαι σπίτι για αυτή τη δουλειά, αλλά σκέφτηκα κάτι ώστε να βγάλεις και εσύ το κάτι τι σου και να μη κουράσεις και τη μαμά σου περισσότερο. Την άλλη Τετάρτη αν μπορείς και εσύ βέβαια, μπορώ το πρωί να πάρω μια ολιγόωρη άδεια από τη δουλειά, να είμαι εδώ και να έρθεις εσύ για το σπίτι όσο η μαμά σου με την άλλη κυρία καθαρίζουν την πολυκατοικία.»
Το σκέφτηκε λίγο χαμογελώντας μηχανικά. Δεν ήταν χαζή η πιτσιρίκα. Ήξερε ότι έθετα λίγο περίεργα το ζήτημα, αλλά δεν είχε και λόγο να το αρνηθεί. Οπότε ελάχιστα μετά δέχτηκε με λίγο διπλωματικό τρόπο...
-« Ok, θα το πω και στη μαμά μου και δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα...»
-«Ωραία, τότε λέμε για την άλλη Τετάρτη το πρωί;» είπα αμέσως...
-«Έγινε!» απάντησε η Βάσω.
-«Αν υπάρξει πρόβλημα -που δεν νομίζω- θα ειδοποιήσω την διαχειρίστρια της πολυκατοικίας να σε ενημερώσει νωρίτερα.»
-«Να σου δώσω το τηλέφωνο μου να με ειδοποιήσεις άμεσα;»
-«Όχι δεν χρειάζεται, όπως σου είπα το πιθανότερο είναι να μην υπάρξει πρόβλημα...» είπε η πονηρή πιτσιρίκα...
-«Σε αφήνω τώρα γιατί έχω δουλειά, γεια χαρά. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.» είπε και συνέχισε τη δουλειά της.
Τη χαιρέτισα και εγώ και έφυγα...
Το παμπόνηρο πλάσμα είχε ψιλοκαταλάβει κάτι αλλά φρόντισε να είναι διακριτική. Σου λέει για δουλειά με θέλει, για δουλειά θα έρθω, και αν χρειαζόταν να αλλάξει κάτι ή αν άλλαζε απλά γνώμη θα μου το έλεγε η διαχειρίστρια. Έτσι ήταν καλυμμένη και ένιωθε ασφαλής για παν ενδεχόμενο. Δεν ήθελε να πάρει το τηλέφωνο μου και να μου δώσει την ευκαιρία να εκμεταλλευτώ μια τυχόν επικοινωνία της...
Το σχέδιο όμως για την ώρα είχε πετύχει και δεν είχα παρά να περιμένω μια εβδομάδα ακόμα για να δω τι θα συμβεί και αν συμβεί...
Η επόμενη Τετάρτη είχε φτάσει και η εβδομάδα είχε κυλήσει γρήγορα. Είχα περάσει πολύ καλά το Σαββατοκύριακο που υπήρχε ενδιάμεσα. Είχα φύγει εκδρομή με τη μουνίτσα που τραβιόμουν τότε και είχα ξεσκιστεί στο πούτσο. Αισθανόμουν πολύ φορμαρισμένος σεξουαλικά και ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω τη φάση με τη πιτσιρίκα με περίσσια αυτοπεποίθηση και όπου βγει...
Το πρωί κλασικά το ξυπνητήρι του κινητού είχε χτυπήσει ήδη 2 φορές αλλά εγώ έκανα ότι δεν ακούω. Έχοντας στα βάθη του υποσυνείδητου μου γραμμένο ότι είχα πάρει 3 ώρες άδεια από την δουλειά, το να ξυπνήσω έμοιαζε με κάτι πρακτικά και ουσιαστικά αδύνατο. Μέχρι που ακούω να χτυπάει το έτσι και αλλιώς πολύ δυνατό κουδούνι της πόρτας μου. Πετάγομαι σαν τρελός από το κρεβάτι, φοράω στα γρήγορα το παντελόνι της φόρμας μου και τρέχω μισοκοιμισμένος να ανοίξω την πόρτα.
Η πόρτα ανοίγει και μπροστά μου βλέπω τη Βάσω. Ακόμα δεν ήμουν σίγουρος αν κοιμάμαι ή έχω ξυπνήσει...
-«Καλημέρα!» μου λέει χαμογελώντας...
-«Σε ξύπνησα; Συγνώμη, αλλά ήρθα για αυτό που είχαμε κανονίσει. Να φύγω μήπως και να έρθω λίγο αργότερα;»
Την κοίταζα σαν χαμένος... Φόραγε πάλι τη καυλιάρικη κολάν φόρμα. Αναρωτιόμουν πώς να είναι με άλλα ρούχα αφού δεν την είχα δει ποτέ με άλλα, αλλά κυρίως αναρωτιόμουν πώς να είναι γυμνή... Φυσικά τα μάτια της έπεσαν πάνω στο σώμα μου, που από τη μέση και πάνω ήταν γυμνό και με παρατηρούσε διακριτικά με τον τρόπο της.
-«Εμ...όχι!» είπα αμήχανα μετά από λίγο. Η μικρή γέλασε με την αντίδραση μου.
-«Μπες μέσα. Άραξε στην κουζίνα μέχρι να πάω για λίγο στο μπάνιο, φτιάξε και κάνα καφέ αν θες. Σε αυτό το ντουλάπι θα βρεις και όλα τα απαραίτητα για τη δουλειά σου. Καθαριστικά, σκούπες κτλ. Επιστρέφω σε λίγο!» είπα και έφυγα τάχιστα για το μπάνιο.
Μπήκα και έκανα ένα ντουζάκι στα γρήγορα. Προσπαθούσα να συνέλθω όσο πιο γρήγορα γίνεται από την μισοκοιμισμένη κατάσταση μου, διαφορετικά δεν θα μπορούσα να λειτουργήσω καθόλου. Φυσικά το καυλί μου έστεκε ψηλά και περήφανα. Οι πρωινές καύλες είχαν μπει στη συνήθη λειτουργία τους, και η σκέψη της παρουσίας της μικρής καθαρίστριας στο σπίτι μου, φυσικά δεν βοήθαγε καθόλου το παλούκι μου να κάτσει φρόνιμα!
Μετά από λίγο βγήκα έξω συνεχίζοντας -επίτηδες βέβαια- να φοράω μόνο το παντελόνι της φόρμας και τίποτα άλλο. Ήμουν στο σπίτι μου και το έπαιζα άνετος!
Η μικρή είχε φτιάξει δύο φραπεδάκια και με περίμενε καθισμένη στο τραπέζι της κουζίνας.
-«Δεν ξέρω πως τον πίνεις τον καφέ, αλλά ελπίζω να σου αρέσει. Εγώ τον πίνω μέτριο και έτσι έφτιαξα και τον δικό σου. Ήμουν σίγουρη ότι θα σου χρειαζόταν ένας» είπε η μικρή με ένα ελαφρύ καυλιάρικο χαμογελάκι ζωγραφισμένο στο κουκλίστικο προσωπάκι της...
-«Πολύ καλά έκανες!» απάντησα.
-«Και τον πίνω και μέτριο, οπότε μια χαρά. Σε ευχαριστώ πολύ».
-«Από πού λες να ξεκινήσω;» ρώτησε...
-«Από όπου νομίζεις. Εσύ είσαι η γυναίκα του σπιτιού για τις επόμενες ώρες!» είπα χαριτολογώντας...
Η μικρή χαμογέλασε για λίγο και αμέσως μετά σοβάρεψε -«επαγγελματικά» και μου ανακοίνωσε το πρόγραμμα της.
-«Λοιπόν...θα ξεκινήσω με τα τζάμια και τα παράθυρα. Μετά ένα γενικό ξεσκόνισμα, σκούπισμα-σφουγγάρισμα, κουζίνα, μπάνιο, μπαλκόνι και είμαστε οκ. Νομίζω ότι αν τα πλακώσω γρήγορα, σε 1-2 ωρίτσες το πολύ το σπίτι σου θα λάμπει όσο ποτέ!»
-«Οκ...» απάντησα... «Όπως νομίζεις εσύ. Φυσικά θα είμαι εδώ κοντά σου και θα σε βοηθάω σε ό, τι χρειαστείς.»
Η μικρή ξεκίνησε μετά από λίγο με τα τζάμια της κουζίνας. Της έφερα και μια σκάλα και κάθισα στο τραπέζι απολαμβάνοντας το θέαμα... Το εκπληκτικά υπέροχο κωλαράκι της κουνιόταν ελαφρά όσο καθάριζε τα τζάμια και εμένα ο πούτσος μου φυσικά δεν έλεγε να ηρεμήσει με τίποτα... Δεν έβλεπα την ώρα να ορμήξω και να χουφτώσω το σφιχτό κωλί που στεκόταν περήφανο μέσα από το κολάν και είχα μπροστά μου στο ύψος των ματιών μου. Ήταν στην κυριολεξία από τους πιο υπέροχους κώλους που είχα δει ποτέ, και να φανταστεί κανείς ότι δεν έχω τόση αδυναμία σε αυτό το σημείο του γυναικείου σώματος, όσο στα βυζιά!
Όση ώρα έκανε διάφορες δουλειές, φυσικά είχαμε πιάσει τη κουβέντα. Αυτή με ρώταγε πως και ζω μόνος, τι δουλειά κάνω, γιατί δεν έχω παντρευτεί ακόμα και διάφορα τέτοια, εκδηλώνοντας διακριτικά βέβαια αλλά σαφέστατα το ενδιαφέρον της για μένα. Της απαντούσα γενικά και αόριστα και με διάφορες χαβαλέ σποντούλες του στυλ -«ε, δεν έχω βρει καμία τόσο καλή νοικοκυρά και όμορφη όσο εσύ!» και η πουτανίτσα διασκέδαζε δεόντως με την όλη φάση.
Τη ρώταγα και εγώ διάφορα. Μου έλεγε για το αγόρι της που τα είχε 3 χρόνια μαζί του, ότι τον αγαπούσε πολύ, αλλά ότι κάπου είχε αρχίσει να κουράζεται με την σχέση παρότι τα πάνε καλά και διάφορα τέτοια, μου έλεγε για τις σπουδές της και πόσο της αρέσει αυτό που κάνει κλπ.
Φυσικά εγώ δεν έχανα ευκαιρία να την αρχίσω στα κομπλιμέντα και να της λέω ότι το αγόρι της είναι πολύ τυχερό που έχει μια τόσο όμορφη κοπέλα και άλλα παρόμοια που την είχαν κάνει να κοκκινίσει αλλά με ένα ύφος που πρόδιδε ότι είναι πολύ ικανοποιημένη με αυτό που συμβαίνει....
Είχε περάσει ήδη καμιά ώρα και είχαμε αποκτήσει μια οικειότητα που μου επέτρεπε να της κάνω συνεχή κομπλιμέντα αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν με έπαιρνε ακόμα για τίποτα περισσότερο... Αυτή ήταν η μικρή καθαρίστρια που έκανε την δουλειά της καθαρίζοντας πρωί-πρωί το σπίτι μου, και εγώ ήμουν ο εργένης ιδιοκτήτης του χώρου, 14 χρόνια μεγαλύτερος και πολύ-πολύ καυλωμένος!
Σκεφτόμουν τι κίνηση να κάνω αλλά δεν ένιωθα σίγουρος. Και αν τρόμαζε; Αν έφευγε τρέχοντας πηγαίνοντας να βρει τη μάνα της που βρισκόταν κάπου μέσα στο κτίριο; Θα γινόμουν ρόμπα σε όλη την γειτονία και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα θα ήταν να συμβεί κάτι τέτοιο!
Είναι αυτή η κλασική στιγμή που ο διάολος με το αγγελάκι τσακώνονται μέσα σου, αλλά το αμαρτωλό της υπόθεσης είναι πάντα πιο δελεαστικό.
Το διαολάκι μου θύμιζε συνεχώς το πόσο πρησμένη ήταν η πούτσα μου από τις πρωινές καύλες και την παρουσία της μικρής. Μου τόνιζε το πόσο καυλιάρικο είναι αυτό το μωρό που καθαρίζει το σπίτι και ότι δεν πρέπει να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη.... Μου έλεγε επίσης ότι η πιτσιρίκα είναι φτιαγμένη και γουστάρει κι αν ακόμα δεν είναι έτοιμη, είναι στο χέρι μου με το σωστό τρόπο να πετύχω το σκοπό μου. Μου έλεγε
-«Κουνήσου! Κάνε κάτι και θα γαμήσεις καλά!» και όπως γίνετε συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις το στοιχείο του -«κακού» επικρατεί...
Αποφάσισα να τα παίξω όλα για όλα και ότι γίνει. Αν έβλεπα ότι δεν ανταποκρίνεται θα της ζητούσα αμέσως με καθησυχαστικό τρόπο συγνώμη ελπίζοντας ότι δεν θα γίνει καμιά μαλακία.
Εκείνη την στιγμή καθάριζε τον νεροχύτη της κουζίνας. Πλησίασα δήθεν για να βάλω νερό και στάθηκα δίπλα της... Τη κοίταζα μέσα στα μάτια πράγμα που την κόμπλαρε λίγο και της προκάλεσε αμηχανία, αλλά τώρα πια δεν θα έκανα πίσω...
-«Είσαι μια πραγματική κουκλίτσα. Έχεις υπέροχο δέρμα και τα χέρια σου είναι πανέμορφα. Κρίμα να ταλαιπωρούνται έτσι από μια τόσο σκληρή δουλειά...» είπα με πολύ σοβαρό ύφος.
Έπιασα το χέρι της μαλακά και τρυφερά αναγκάζοντας της να αφήσει το σφουγγάρι που κρατούσε. Πήρα μια πετσέτα και σκούπισα τα χέρια της με στοργικό τρόπο και αμέσως μετά την χάιδεψα αργά με την άκρη του δείκτη μου από το μπράτσο του αριστερού χεριού της ως τον καρπό. Ανατρίχιασε...
Είχε γουρλώσει τα μάτια και με κοίταζε αμήχανα σαν υπνωτισμένη. Το ύφος της πρόδιδε αγωνία αλλά και πόθο. Ήμουν αποφασισμένος να μην αφήσω στιγμή χαμένη. Εκεί ακριβώς παιζόντουσαν όλα. Μια λάθος κίνηση και την είχε κοπανήσει. Μια σωστή κίνηση και ήμουν ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στον στόχο μου...
Τη χάιδεψα τρυφερά στο κεφαλάκι της...
-«Θέλω πολύ να δω λυτά τα μαλλιά σου. Πάντα τα έχεις πιασμένα κότσο όσες φορές σε έχω δει.» είπα, και με μια κίνηση της βγάζω το λαστιχάκι που κρατούσε τα μαλλιά της.
Όπως το είχα φανταστεί, με λυτά τα μαλλιά ήταν ακόμα πιο όμορφη. Τα είχε καρεδάκι μακριά μέχρι τον ώμο και εκείνη την στιγμή δεν έβλεπα μια νεαρή καθαρίστρια, αλλά ένα απίστευτα γοητευτικό και κουκλίστικο μουνάκι που ήθελα επειγόντως να μου σβήσει τις πρωινές μου καύλες!
Η Βασούλα τα είχε χάσει και δεν έβγαζε άχνα, αλλά πριν προλάβει να αντιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο ορμάω στα καυλιάρικα χειλάκια της και κολλάω το στόμα μου πάνω τους...
-«Μμμμμμμμ...» έκανε η μικρή θέλοντας να πει κάτι, και πήγε για μια στιγμή να αποφύγει το αναπόφευκτο προσπαθώντας να με απωθήσει σπρώχνοντας το στήθος μου με τα χέρια της...
Αυτό όμως δεν ήταν παρά μια στιγμούλα... Παραδομένη άρχισε αμέσως μετά να με φιλάει παθιασμένα χώνοντας τη γλωσσίτσα της όσο πιο βαθιά μπορούσε στο στόμα μου. Το πουτανάκι φίλαγε υπέροχα και καυλιάρικα... Παίζαμε με τις γλώσσες μας και της δάγκωνα ελαφρά τα σαρκώδη χειλάκια της. Οι ανάσες άρχισαν να βαραίνουν... Βάζω το χέρι μου μέσα από τη μπλούζα της και μια μαεστρική κίνηση χαϊδεύω με τις άκρες των δαχτύλων μου τη ραχοκοκαλιά της...
-«Αααχχχχ...» έκανε άξαφνα και ανατρίχιασε ολόκληρη... Συνέχισα να την φιλάω με πώρωση, κολλημένη πάνω μου, χαϊδεύοντας με το ένα χέρι το κεφάλι της και το σβέρκο της ενώ με το άλλο προσπαθούσα να απελευθερώσω τα βυζάκια της ξεκουμπώνοντας το σουτιέν...
-«Τι κάνεις... μη...σταμάτα... δεν είναι σωστό...» είπε σιγανά αλλά στην πραγματικότητα εννοούσε το ακριβώς αντίθετο...
-«Θέλω τόσο πολύ να δω το στήθος σου μωρό μου... Είναι το μόνο πράγμα που δεν έχω καταφέρει ακόμα να σχηματίσω στο μυαλό μου... Βδομάδες τώρα σε θέλω σαν παλαβός... δεν θα μου χαλάσεις το χατίρι...» είπα ψιθυριστά στο αυτί της...
Αυτό την άναψε ακόμα πιο πολύ και με κλειστά μάτια απολάμβανε την αποπλάνηση της...
Ξεκουμπώνω το σουτιέν, σηκώνει τα χέρια ψηλά και της βγάζω τη μπλούζα... Πλέον ήταν εύκολο... με μια απλή κίνηση τραβάω προς τα πάνω το σουτιέν της και αποκαλύπτω τα βυζάκια της... Ήταν εξωφρενικά όμορφα, όπως ακριβώς έλπιζα!
Ούτε μεγάλα, ούτε μικρά, αλλά υπέροχα στητά και καμαρωτά με δύο ρογίτσες καφέ, μεγάλες και ιδανικά μυτερές που με κάνανε να θέλω να τις δαγκώσω επειγόντως!
Γονάτισα αμέσως και άρχισα να την φιλάω χαμηλά από την κοιλίτσα της. Έγλειψα τον αφαλό της και ανέβαινα σιγά-σιγά προς το πάνω μέχρι που έφτασα στα βυζάκια της... Πιπίλιζα με μανία τις ρόγες της ενώ και με τα δύο χέρια μου περασμένα από πίσω χάιδευα με τις άκρες των δαχτύλων μου αργά και βασανιστικά την πλατούλα της...
-«Αχχχ...αααχχχ...τι ωραία που το κάνεις...» είπε σιγανά και καυλιάρικα... Όλο το πάνω μέρος του κορμιού της τιναζόταν απότομα κάθε φορά που μια ρίγη ανατριχίλας την διαπερνούσε χάρη στις κινήσεις των δαχτύλων μου...
Ανάσαινε πλέον πολύ βαριά και γρήγορα και κάθε λίγο πέταγε ένα πνιχτό «αχ...» έχοντας συνεχώς κλειστά τα μάτια της.
-«Σου αρέσει μωρό μου;» της είπα συνεχίζοντας το ίδιο ανελέητο παιχνίδι...
-«Ναι...ναι...πολύ...πάρα πολύ...αααχχχ!» έκανε η μικρή...
Φαινόταν τελείως παραδομένη και πλέον δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει από το σπίτι μου αν δεν ξεσκιζόμασταν πρώτα με κάθε δυνατό τρόπο. Οι καύλες μου είχαν φτάσει στο απροχώρητο και αποφάσισα να αγριέψω λιγάκι...
Την γυρνάω απότομα και τη φέρνω με την πλάτη προς τα εμένα. Κολλάω πάνω στο απίστευτο κωλαράκι της τη πούτσα μου που ήταν εδώ και ώρα βέβαια μέσα από την φόρμα καυλωμένη όσο δεν παίρνει, και αρχίζω και τρίβομαι πάνω της. Είχε ανοίξει τα χέρια της που πιάνανε το νεροχύτη και έτσι όπως την είχα κολλήσει εκεί πάνω, της έτριβα το κώλο της με μανία ενώ συγχρόνως χούφτωνα τα βυζάκια της τσιμπώντας τις ρόγες της και φιλώντας την στη πλάτη στο σβέρκο και τους ώμους...
-«Αχχχ...ααααχχχχ...» έκανε συνεχώς βαριανασαίνοντας... Είχε καυλώσει απίστευτα πλέον και ήμουν σίγουρος ότι το μουνί της ήταν ήδη μούσκεμα....
-«Σου αρέσει καύλα μου; Αχ...πόσο καιρό το ήθελα αυτό...σου κάνει τέτοια ο γκόμενος σου;»
-«Όχι..όχι...δεν κάνει τέτοια...» είπε ψιθυριστά... «Πρώτη φορά νιώθω τόσο ερεθισμένη...δεν έχω πάει με άλλον ποτέ εκτός από αυτόν...» είπε η Βασούλα χαμένη στην καύλα της....
-«Γουστάρεις που γίνεσαι το μικρό μου πρόστυχο πουτανάκι; Θέλεις να σε κάνω να τρελαθείς από την καύλα;» είπα αγριεμένος συνεχίζοντας το ανελέητο παιχνίδι μου πάνω στο κορμί της...
-«Ναι...ναι... θέλω να με τρελάνεις...δεν με νοιάζει τίποτα αυτή τη στιγμή...κάνε ότι θες...» είπε με πρόστυχο ύφος...
Με το που μου έδωσε το σύνθημα κατεβάζω με μια κίνηση τη κολάν φόρμα της αποκαλύπτοντας επιτέλους το θεσπέσιο κωλαράκι της και τα πανέμορφα μπουτάκια της. Άρχισα να χουφτώνω με μανία τα κωλομέρια της...Θεέ μου... Τι καύλα που ήταν... Υπέροχα σφιχτά και νεανικά....
Φόραγε ένα καυλιάρικο μαύρο στρινγκ το οποίο αφού γονάτισα πρώτα κατέβασα ως τους αστραγάλους. Το μουνί της ήταν μούσκεμα και έσταζε υγρά. Ανοίγει ασυναίσθητα λίγο τα πανέμορφα πόδια της και αρχίζω να την φιλάω και να την δαγκώνω ελαφρά ξεκινώντας από τις γαμπίτσες της και φτάνοντας ως τα κωλομέρια της. Βάζω το χέρι μου από κάτω και αρχίζω να της τρίβω τη κλειτορίδα...
-«Αχχχχχχ!!!» έκανε αμέσως ξεφεύγοντας από κάθε έλεγχο...
Σηκώνομαι πάνω, πετάω έξω και πιάνω τον πούτσο μου και αρχίζω τα πουτσοσκάμπιλα στα κωλομέρια της, ενώ με το άλλο χέρι, της παίδευα με μανία τη κλειτορίδα και τη τρυπούλα της...
-«Θες να σε κάνω να χύσεις έτσι καύλα μου;» τη ρωτάω με πρόστυχο τρόπο.
-«Αχχ...ναι...κάνε με να χύσω, σε παρακαλώ...» και συνέχισα με μανία αυτό το παιχνίδι ενώ ταυτόχρονα την δάγκωνα και την έγλειφα στο σβέρκο και τους ώμους της...
Η ένταση μου αυξανόταν και η μικρή ανάσαινε βαριά και ίδρωνε ασταμάτητα...
-«Αχχχ...ααααχχχχ... χύνω! Χύνωωωωω!» φώναξε μετά από λίγο... Ίσα που πρόλαβα να της κλείσω το στόμα πριν μας ακούσει όλη η πολυκατοικία και η μάνα της...
Το κορμί της άρχισε να συσπάται και τα υγρά της που στάζανε ποτάμι είχαν γεμίσει το χέρι μου... Τα πόδια της έτρεμαν από την ένταση. Τα μάτια της ήταν κλειστά και το μόνο που καταφέρνε να πει με κλειστό το στόμα ήταν ένα αργόσυρτο «μμμμμμμμμ.....» Όση ώρα έχυνε δεν σταμάτησα στιγμή να την δαγκώνω και να την φιλάω... Την είχα στείλει στους εφτά ουρανούς και είχε πάθει τη πλάκα της από την ένταση που βίωνε...
Την άφησα να ηρεμήσει λίγο. Η Βάσω ανάσαινε γρήγορα προσπαθώντας να συνέλθει από αυτό που προηγήθηκε.
-«Τι ήταν αυτό...» ψιθύρισε...
-«Και που να δεις τώρα τι θα συμβεί...» είπα και αμέσως την πιάνω και την σηκώνω στα χέρια μου!
-«Πάμε τώρα στη κρεβατοκάμαρα να δεις τι πάει να πει πήδημα!» της είπα και έφυγα τρέχοντας σχεδόν!
Φτάνω μέσα και με μια κίνηση την πετάω πάνω στο κρεβάτι. Της βγάζω με γρήγορες κινήσεις το κολάν και το στρινγκ της που ήταν μισοκατεβασμένα, όπως και το ξεκούμπωτο σουτιέν που κρεμόταν άστατα πάνω της. Πλέον ήταν ολόγυμνη και έτοιμη να -«υποστεί» τις άγριες ορέξεις μου...
Είχε ανοίξει τα πόδια της, ανάσαινε γρήγορα και ήταν ιδρωμένη...
-«Παίξε λίγο με το μουνάκι σου...» τη διέταξα... «θέλω να σε δω να μαλακίζεσαι για πάρτι μου...» είπα μέσα σε ένα παραλήρημα ερωτικού αυτοσχεδιασμού.
Η Βάσω αργά και λίγο διστακτικά τοποθετεί τα δάχτυλα του δεξιού της χεριού στο πράμα της και αρχίζει δειλά να τρίβει τη πρησμένη κλειτορίδα της...
Εγώ είχα μείνει όρθιος αλλά είχα πετάξει πλέον από πάνω μου ό, τι φορούσα. Στη θέα του σηκωμένου πούτσου μου η μικρή ανταποκρίθηκε με ένα κοφτό και καυλιάρικο «αχ...» και αμέσως βρίσκοντας τελείως το θάρρος της, συνέχισε να μαλακίζεται με περισσότερη ένταση και καύλα.
Η φάση με είχε στείλει τελείως... Το θέαμα ενός 19χρονου κουκλιού που μαλακίζεται πρωινιάτικα στο κρεβάτι μου για μένα, με είχε ανάψει αφάνταστα...
Άρχισα να μαλακίζομαι και εγώ με το παλούκι μου, έχοντας το βλέμμα της μικρής καρφωμένο πάνω του... το κοίταζε με πόθο και προσμονή...
Είχαμε καυλώσει αφάνταστα. Βαριανασαίναμε και βογκούσαμε σαν ζώα σε έξαψη.
Ανησύχησα ότι μετά από λίγο που η ένταση θα αυξανόταν, υπήρχε ο κίνδυνος να μας ακούσει κάποιος από τη πολυκατοικία, οπότε άνοιξα το ραδιόφωνο δυνατά για να καλύψει ο, τιδήποτε ξέφευγε από τον έλεγχο...
Για κάνα δεκάλεπτο παιζόταν αυτό το παιχνίδι. Η Βασούλα κόντευε να χύσει πάλι... Απολάμβανε αφάνταστα τον αλληλομαλακισμό μας αλλά δεν είχα σκοπό να την αφήσω να τελειώσει μόνη της...
Παρατάω το παλούκι μου και ορμάω στο κρεβάτι. Η μικρή ξαφνιάστηκε αλλά κατάλαβε τι ήθελα... Της τραβάω το χέρι από το υπερβολικά μουσκεμένο μουνί της και το αντικαθιστώ με το κεφάλι μου...
Αρχίζω να τρώω το πράμα της με μανία. Ρουφούσα, έγλειφα, δάγκωνα με πώρωση το υπέροχο μουνάκι της που μύριζε έντονα υγρά και ιδρώτα, ενώ της είχα σηκώσει με τα χέρια μου τα πόδια της ψηλά αυξάνοντας την καύλα της στο μέγιστο...
Χτυπιόταν σαν μουρλή πάνω στο κρεβάτι και πίεζε το κεφάλι μου για να σκάψω με την γλώσσα μου το πράμα της όσο πιο πολύ γινόταν...
-«Ααααααχχχ!! Αααααααααχχχχ!! Κι άλλο, κι άλλο...μη σταματάς...φάε το μουνάκι μου...είναι δικό σου...» παρακαλούσε και φώναζε η μικρή και εγώ δεν της χάλαγα το χατίρι. Οι φωνές της ήταν πολύ δυνατές και ευτυχώς δεν ξεπερνούσαν την ένταση του ραδιοφώνου...
-«Σου αρέσει πουτανάκι μου που καταβροχθίζω το μουνάκι σου; Θα σε κάνω να τσιρίξεις από καύλα...» της έλεγα απειλητικά όποτε κατάφερνα να σηκώσω το κεφάλι μου για μια ανάσα...
Δεν πέρασε πολύ ώρα και άρχισα να νιώθω τα πόδια της μικρής να τρέμουν...
Ήταν έτοιμη να χύσει πάλι και μόλις το κατάλαβα όρμηξα με ακόμα περισσότερη μανία στο καταμουσκεμένο μουνί της... Δεν πέρασε παρά μόνο μια στιγμούλα ακόμα, και η Βάσω άρχισε να συσπάει τη λεκάνη της άστατα στους ρυθμούς της ηδονής που την διαπερνούσε... Το μουτράκι της είχε κοκκινίσει από την ένταση και με ένα μακρόσυρτο και δυνατό «Ααααααααααααα!!» έχυσε ότι είχε μείνει από υγρά στο πράμα της...
-«Αχ...τι ήταν αυτό... τι είναι αυτά που μου κάνεις...θα με τρελάνεις τελείως...» είπε ξαπλωμένη στο κρεβάτι βαριανασαίνοντας καταιδρωμένη από την ένταση...
Εγώ βέβαια είχα φτάσει στο απροχώρητο. Έπρεπε επιτέλους να περιποιηθεί εμένα και το χοντρό παλούκι μου. Κάθισα γονατιστός πάνω στο κρεβάτι πιάνοντας το υπερυψωμένο καυλί μου...
-«Μωρό μου δεν θα κάνεις το ίδιο για μένα; κοίτα πως σε περιμένει ολόρθος ο πούτσος μου... έλα να μου δείξεις πως κάνεις πίπα στον γκόμενο σου... για να δω... είσαι καλό πουτανάκι;» της είπα και η Βασούλα υπάκουσε αμέσως...
Καθισμένη στα τέσσερα σαν σκύλα πλησιάζει και πιάνει το καυλί μου...
-«Πω...πως καίει...» ήταν το μόνο που είπε και μετά άρχισε να το τρίβει στο μουτράκι της... Εγώ την είχα πιάσει από το κεφάλι και ενθάρρυνα την πρόστυχη πράξη της...
-«Έτσι...έτσι το καλό πουτανάκι...» είπα, «Ρούφα τον τώρα. Κάνε τσιμπούκι όπως κάνεις στον γκόμενο σου. Δείξε μου την τέχνη σου!» την διέταξα και με μια κίνηση τον παίρνει όλον στο στόμα της... Τον ρούφαγε και τον πιπίλιζε με περίσσια τέχνη για την ηλικία της... Εγώ βογκούσα σαν ζώο, καύλωνα συνεχώς και χούφτωνα πότε τα υπέροχα βυζάκια της και πότε τα σφιχτά κωλομέρια της, πράγμα που την έφτιαχνε πολύ και την έκανε να μου τον τρομπάρει και να τον γλείφει με μανία....
-«Μπράβο πουτανίτσα... ωραία το κάνεις... σου αξίζει που τρως αυτό τον πούτσο...»
-«Μμμμμμμμμμ...» έκανε μπουκωμένη η Βάσω κάθε φορά που την ενθάρρυνα με βρομόλογα....
Δεν μπορούσα όμως να αντέξω πολύ μετά από τέτοιες καύλες και τόσα που είχαν προηγηθεί... Δεν ήθελα να χύσω πριν ξεσκίσω το μουνάκι της, οπότε μετά από λίγο την τράβηξα από την αχόρταγη δουλειά της. Της ζήτησα να κάνει λίγο πιο πέρα και ξάπλωσα ανάσκελα με την πούτσα μου όρθια και κατακόκκινη...
-«Έλα να σε γαμήσω έτσι μωρό μου...έλα να καθίσεις στο παλούκι μου να δεις τι πάει να πει πούτσος, ήρθε η ώρα να σε ξεσκίσω!» της είπα και η μικρή φυσικά υπάκουσε αμέσως...
Έρχεται από πάνω μου, πιάνει το παλούκι μου και αρχίζει να τον τρίβει στο πράμα της ψάχνοντας συγχρόνως την τρυπούλα της... Μόλις την εντοπίζει με μια κίνηση βυθίζει τη λεκάνη της και καρφώνει τη πούτσα μου στα βάθη της...
-«Ααχχχ...τι μουνάκι είναι αυτό!» είπα και πραγματικά ήταν υπέροχο και στενό.
Η Βάσω πόνεσε λίγο μόλις μπήκα αλλά ήταν πολύ καυλωμένη για να δώσει περισσότερη σημασία σε αυτό το γεγονός. Αμέσως μετά άρχισε να ανεβοκατεβαίνει με μανία ενώ εγώ την είχα πιάσει από τα κωλομέρια και την βοηθούσα να τον καρφώνει μέσα της όσο πιο άγρια και βαθιά γινόταν...
-«Μπράβο πουτανάκι μου...έτσι...ξεσκίσου... σου αρέσει που γαμιέσαι μαζί μου ε; σου αρέσει που στον καρφώνω πρωινιάτικα! Το ξέρει ο γκόμενος σου τη πουτανίτσα είσαι; Αχ και να ήξερε...» της έλεγα συνεχώς ενθαρρύνοντας την να γαμηθεί ακόμα πιο άγρια...
-«Δεν με νοιάζει τι λέει αυτός... εσύ είσαι ο γαμιάς μου τώρα...είμαι δικιά σου... ξέσκισε μου το μουνάκι! Σε παρακαλώ...πιο δυνατά...αααχχ...τι πούτσα είναι αυτή...»
Είχαμε ιδρώσει και οι δύο πάρα πολύ και το πράγμα είχε ξεφύγει τελείως....
Μουγκρίζαμε σαν ζώα και ξεσκιζόμασταν με μανία ενώ χούφτωνα ότι έβρισκα μπροστά μου από το υπέροχο κορμί της. Πότε-πότε σηκωνόμουν όσο μπορούσα και έγλυφα τα βυζάκια της ενώ άστατα και αγριεμένα πιάνοντας τα κωλομέρια της έσπρωχνα το στενό μουνάκι της να τυλίξει όσο καλύτερα γίνεται το παλούκι μου. Η Βάσω ανεβοκατέβαινε στο καυλί μου με όση δύναμη της είχε μείνει, είχε κλείσει τα μάτια, είχε κοκκινίσει ολόκληρη και συνεχώς φώναζε και με παρακαλούσε να την ξεσκίσω όσο πιο πολύ μπορούσα...
Εγώ ανταποκρινόμουν όσο καλύτερα γινόταν με αποτέλεσμα μετά από λίγο να αρχίσει να χύνει και πάλι με σπασμούς τσιρίζοντας σαν ζώο της ζούγκλας...
Που να αντέξω και εγώ άλλο... Τη βγάζω από πάνω μου, σηκώνομαι γονατιστός, της αρπάζω το κεφάλι και το τοποθετώ μπροστά από το πουτσοκέφαλο μου... Η μικρή είχε κλείσει τα μάτια και είχε ανοίξει λίγο το στόμα για να υποδεχτεί το αναπόφευκτο...
Λίγες μόνο στιγμές περάσανε και οι πρώτες ριπές καυτού σπέρματος ήταν γεγονός...
-«Χύνωωωω...χύνωωωωωω!! Πάρτα πουτανάκι... πάρτα στα μουτράκια σου ψωλέτα!»
Έχυνα...έχυνα...έχυνα... Οι πρωινές μου καύλες είχαν επιτέλους εκτονωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο γεμίζοντας το πανέμορφο μουτράκι της Βάσως καυτό ψωλόχυμα...
Σωριαστήκαμε και οι δύο εξαντλημένοι...
-«Ήταν το καλύτερο γαμήσι της ζωής μου... να φανταστείς ότι ποτέ το αγόρι μου δεν το έχω αφήσει να χύσει στο πρόσωπο μου...για σένα όμως το έκανα...» είπε σιγανά η μικρή ενώ προσπαθούσε να συνέλθει...
Προτίμησα να μην πω τίποτα. Απλά της χαμογέλασα κοιτώντας την τρυφερά...
Την πήρα στο μπάνιο, μπήκαμε μαζί στο ντουζ και την έπλυνα ενώ ταυτόχρονα την χάιδευα και της έδινα τρυφερά φιλάκια...
Μόλις βγήκαμε συνειδητοποιήσαμε ότι η ώρα είχε περάσει. Η Βάσω έτρεξε να ντυθεί πανικόβλητη. Με όλα αυτά που είχαν γίνει είχαμε ξεχάσει ότι εκείνη την ώρα δούλευε η μάνα της με την άλλη κυρία στην πολυκατοικία, κι αν αργούσε άλλο μπορεί να καταλαβαίνανε τίποτα...
-«Πω πω... πρέπει να φύγω, έχω αργήσει ήδη και η μαμά μου όπου να 'ναι τελειώνει τη δουλειά εδώ . Ρε γαμώτο, τώρα που το λέμε δεν καθάρισα καλά το σπίτι σου...»
-«Δεν πειράζει μωρό μου...Μας προέκυψαν άλλα καλύτερα! Άλλη φορά θα ασχοληθούμε περισσότερο με το σπίτι...» είπα και της έδωσα ένα πενηντάευρω.
Υποτίθεται πως έπρεπε να δείξει στη μάνα της την αμοιβή της, άσχετα αν αυτή αφορούσε και...άλλες υπηρεσίες!
-«Σε ευχαριστώ! Θα τα ξαναπούμε άλλωστε σίγουρα μετά από ότι έγινε...» είπε χαμογελώντας.
Όπως όμως κατευθυνόταν προς την πόρτα τα μάτια μου πέσανε πάλι στο υπέροχο κωλαράκι της... Ασυναίσθητα ορμάω και της χουφτώνω τα κωλομέρια. Δεν είχα συνειδητοποιήσει μέχρι εκείνη την στιγμή ότι οι πρωινές μου καύλες δεν είχαν σβήσει οριστικά και διαπίστωσα ότι χρειαζόμουν κάτι ακόμα...
Η Βάσω ξαφνιάστηκε αλλά αμέσως μετά γύρισε και άρχισε να με φιλάει με παθιασμένα γλωσσόφιλα...
-«Μωρό μου... τι κάνεις πάλι...» είπε. «Μόλις ντύθηκα και δεν έχω χρόνο για άλλα παιχνιδάκια...»
Εγώ όμως παρέμενα γυμνός και η πούτσα μου είχε αρχίσει να παίρνει πάλι τη μορφή μανιασμένου θηρίου...
-«Έλα μανάρι μου...» είπα... «Θα το κάνουμε μία εδώ στα γρήγορα... δεν θα αργήσουμε, στο υπόσχομαι...»
Η μικρή δεν μπορούσε να μου χαλάσει το χατίρι και ούτε ήθελε βέβαια...
Ήμασταν δίπλα ακριβώς από την πόρτα σε ένα τοίχο του σπιτιού μου που κάνει ορθή γωνία με τον τοίχο της πόρτας.
Της κατεβάζω πάλι το κολάν, πετάει τις σαγιονάρες που φόραγε και μένει από τη μέση και κάτω γυμνή. Την στήνω για πισωκολλητό, όρθια με τα χέρια της ακουμπισμένα στον τοίχο και το σώμα της σε ορθή γωνία... Η θέα του τουρλωμένου γυμνού της κώλου με τα ανοιχτά πόδια της με είχε τρελάνει... Πλησιάζω το σηκωμένο παλούκι μου, το τοποθετώ κάτω από τα κωλομέρια της και ψάχνω την τρυπούλα της... σε λιγάκι είχα βρει τον στόχο και καρφώνω με την μία την πούτσα μου...
-«Ααχχχχ...» κάνει η μικρή και της ζητάω ψιθυριστά να μην φωνάζει και αν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς να κλείσει με το ένα χέρι της το στόμα της γιατί ήμασταν ακριβώς δίπλα στην πόρτα και υπήρχε άμεσος κίνδυνος να μας ακούσει όλη η πολυκατοικία!
Την ξέσκιζα πολύ άγρια και δυνατά σε αυτήν τη στάση χουφτώνοντας και με τα δύο χέρια μου τα σφιχτά πανέμορφα κωλομέρια της... Με δυσκολία κρατιόμουν να μην μουγκρίσω... Η Βάσω δεν άντεχε και είχε κάνει αυτό που της είπα... Είχε κλείσει το στόμα της με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο συγκρατιόταν στον τοίχο. Κούναγε τη λεκάνη της με άστατο ρυθμό προσπαθώντας να φάει όσο περισσότερο πούτσο γινόταν. Το μόνο που ακουγόταν από αυτήν ήταν ένα σιγανό και πνιχτό συνεχές «Μμμμμμμμμ» στην απεγνωσμένη προσπάθεια της να μην εκτονώσει την καύλα της με δυνατές φωνές δίπλα στην πόρτα!
Μετά από λίγο ακούω την πόρτα του ασανσέρ να ανοίγει στον όροφο μου...
Κοιτάω από το ματάκι της πόρτας για να δω μήπως είναι κανείς που έρχεται προς το σπίτι μου. Ήταν εύκολο να το κάνω παρότι ξέσκιζα την μικρή γιατί βρισκόμουν ακριβώς δίπλα από την πόρτα με το κεφάλι μου στο ύψος αυτό!
Βλέπω έξω στο διάδρομο του ορόφου τη μάνα της που σφουγγάριζε αμέριμνη, χωρίς βέβαια να μπορεί να συνειδητοποιήσει τι συνέβαινε πίσω από την πόρτα λίγα μέτρα μακριά της!
Για κάποιο λόγο που ακόμα δεν μπορώ να κατανοήσω πλήρως αυτό με άναψε αφάνταστα και άρχισα να την ξεσκίζω όσο πιο άγρια μπορώ! Έβλεπα την μάνα από έξω κοιτώντας στο ματάκι και από μέσα γαμούσα την κόρη!
Έσκυψα λίγο και ψιθύρισα στη Βάσω...
-«Μωρό μου, έξω στο διάδρομο είναι η μαμά σου και σφουγγαρίζει. Θες να ανοίξω τη πόρτα να δει τι πουτανάκι κόρη έχει;»
Η μικρή τρόμαξε για λίγο και έκανε να τραβηχτεί. Την καθησύχασα αμέσως όμως και συνέχισα να την γαμάω δυνατά ενώ συνέχιζα ταυτόχρονα να κοιτάω με αρρωστημένα ασυγκράτητο τρόπο την μάνα της από το ματάκι της πόρτας...
Μετά από λιγάκι τραβήχτηκα και άρχισα να εκσφενδονίζω ψωλόχυμα στα κωλομέρια της δίνοντας συγχρόνως πουτσοσκάμπιλα... Είχα κλείσει και εγώ το στόμα μου και ένας θεός ξέρει πως κρατήθηκα και δεν βόγκηξα σαν ζώο!
Πήγαμε στο μπάνιο στα γρήγορα για να καθαριστεί.
-«Είσαι απίστευτος...» μου λέει. «Με τρόμαξες εκείνη την στιγμή είναι η αλήθεια, αλλά εντάξει... χαλάλι για ό, τι άλλο έγινε. Μη ξαναγίνει όμως! Φαντάζεσαι να καταλάβαινε κάτι η μαμά μου;»
-«Μην ανησυχείς μωρό μου...» την καθησύχασα... «Ήταν τελείως τυχαίο αυτό που έγινε και σου ζητάω συγνώμη αν φοβήθηκες. Δεν υπήρχε άλλωστε περίπτωση να ανοίξω την πόρτα!» είπα γελώντας...
-« Ok, φεύγω τώρα. Γράψε και το κινητό μου...» και έφυγε δίνοντας μου πρώτα ένα πεταχτό φιλάκι.
Πίσω από το ματάκι την έβλεπα και την άκουγα που μίλαγε με τη μάνα της.
-«Όλα εντάξει μωρό μου; Έμεινε ευχαριστημένος ο κύριος από την δουλειά σου;» ρώταγε η μαμά της...
-«Ναι βέβαια...» απάντησε η Βάσω «Όλα καλά!»
Και βέβαια ήταν όλα καλά και με το παραπάνω... Ειδικά η τελευταία φάση ήταν απερίγραπτη. Τυχαία μεν, μοναδική δε! Που να ήξερε η μάνα της ότι βοήθησε να αυξήσω την καύλα μου πηδώντας την κόρη της!
Το σχέδιο είχε πετύχει πλήρως. Ούτε και εγώ δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι όλα πήγαν απρόσμενα καλά και κάτι παραπάνω. Οι πρωινές μου καύλες είχαν σβήσει με την καλύτερη δυνατή φάση!
Την μικρή για κάνα μήνα την έπαιρνα με αυτό τον τρόπο. Τρεις Τετάρτες είχε έρθει στα μουλωχτά σπίτι μου λίγο πριν φύγω για την δουλειά και την πήδαγα στα γρήγορα ή μου έπαιρνε καμιά πίπα. Μια χαρά ήταν και έτσι για να καταλαγιάζουν οι πρωινές καύλες! Μία Τετάρτη είχε έρθει πάλι για να καθαρίσει το σπίτι και ξεσκιστήκαμε με την ησυχία μας, ενώ την πήρα και άλλες τρεις φορές -«εκτός υπηρεσίας», κάτι βράδια σπίτι μου που ερχόταν με ξέκωλα μίνια και φαινόταν πραγματικά σούπερ μουνάρα χωρίς την ατημέλητη εμφάνιση της δουλειάς της!
Μετά από λίγο όμως την ξέκοψα γιατί είχε αρχίσει να με καψουρεύεται και σκεφτόταν σοβαρά να παρατήσει τον γκόμενο της για να είναι μαζί μου.
Δεν ήμουν για να μπλέξω με ένα 19χρονο... Ήταν σούπερ καύλα η μικρή για αρπαχτές, αλλά μέχρι εκεί...
Στεναχωρήθηκε και αν και το προσπαθούσε για λίγο καιρό, ήμουν ανένδοτος και δεν υποχώρησα. Τώρα πια δεν την βλέπω. Φρόντισε να μην έρχεται πια τις Τετάρτες με τη μάνα της στην πολυκατοικία για να μην με πετυχαίνει, και έτσι την έχασα τελείως.
Καμιά φορά αναπολώ την μικρή καθαρίστρια και τις υπέροχες «υπηρεσίες» της, αλλά έτσι είναι η ζωή...
Πάντως ειδικά η πρώτη φορά μαζί της, ήταν μάλλον το καλύτερο γαμήσι που έριξα ποτέ 7.30 με 9.30 το πρωί!!
Συμπέρασμα αυτής της ιστορίας για όσους άντρες την διάβασαν:
Δεν μπορείτε να εκτονώστε με κανένα τρόπο τις πρωινές σας καύλες; Για ρίχτε μια καλή ματιά το πρωί στις γυναίκες που αποτελούν το συνεργείο που καθαρίζει την πολυκατοικία σας...
You never know!!!
Φιλάκια !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου