15/06/2005
Δεν θα γράψω το περιοδικό που δημοσίευσα την αγγελία, αλλά το κείμενο ήταν περίπου το εξής: «Ζητώ να βιντεοσκοπήσω κυρίες ή ζευγάρια σε προσωπικές ή ερωτικές τους στιγμες. Εχεμύθεια. κλπ, κλπ. χωρίς πρόσωπο. κλπ, κλπ. ».
Μεσα σ ένα μήνα πήρα οκτώ απαντήσεις. Έξη γυναίκες, ένα ζευγάρι και ένα τραβεστί. Πιο αναλυτικά; Τρεις ρωσίδες, μια ρουμάνα, μια τουρκάλα (που μπορεί να ήταν κι απ τη Θράκη), μια ελληνίδα, ένα ζευγάρι έλληνα με ρωσίδα. Υποθέτω ότι το τραβεστί ήταν έλληνας.
Τα πράγματα ήταν δυστυχώς απλά: στο τραβεστί δεν απάντησα, οι γυναίκες (εκτός από την ελληνίδα) ήταν πουτάνες που μου ζητούσαν να κάνουμε σεξ με πληρωμή και να πληρώσω παραπάνω αν ήθελα να τις βιντεοσκοπήσω, το ζευγάρι του έλληνα με την ρωσίδα είχε «οικονομικές δυσκολίες» και γι αυτό ήταν διατεθειμενο να με αφήσει να το βιντεοσκοπήσω έναντι αμοιβής. Ο άνδρας μάλιστα μου πρότεινε αν ήθελα να πηδήξω τη γυναίκα «μόνο» με 200 Ευρώ.
Εντύπωση όμως μου έκανε η απάντηση από την ελληνίδα.
Έγραφε: «Γιατί το ζητάς; Είμαι 30 χρονών, ΤΘ τάδε, ΤΚ τάδε». Την ίδια μερα κάθισα και έγραψα μια απάντηση. Τη μεταφέρω εδώ κατά λέξη:
«Γιατί υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι το ποθώ είναι τελείως διαφορετικό από το θέλω, αγαπώ, γουστάρω ή ό, τι άλλο. Αν με ρωτούσες τι είναι πόθος δεν θα ήξερα τι ακριβώς να σου απαντήσω. Ίσως είναι ένα συναίσθημα που υπάρχει για όσο καιρό δεν έχεις κάποιον που θέλεις πολύ και χάνεται μόλις τον αποκτήσεις. Ίσως είναι πάλι η αναγνώριση του αδύνατου αυτού που ποτέ δεν θα αποκτήσεις, αλλά θα ήθελες πολύ να έχεις.
Πάνω απ όλα όμως πιστεύω, ότι ο πόθος είναι αναζήτηση. Όχι του ανθρώπου, αλλά του συναισθήματος, της εικόνας, της δεξιότητας (ή ακόμα και της αδεξιότητας) που βγαίνουν μεσα από τον άνθρωπο και δίνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να σε κάνουν να τον θέλεις. Ο πόθος χρειάζεται να είναι ένα παιχνίδι δύο ανθρώπων, μπορεί να είναι παιχνίδι κρυφό ή φανερό, αθώο ή «ένοχο», δημόσιο ή ιδιωτικό, στιγμιαίο ή διαρκές.
Ο πόθος δεν έχει να κάνει με ετικέτες ούτε με τα πολλά πρέπει. Εκεί αυτοσχεδιάζεις και παίζεις, βλέπεις την ανταπόκριση και συνεχίζεις, φαντάζεσαι εσύ για τον άλλον και κάνεις τον άλλον να φαντάζεται για σένα, ανακαλύπτεις τα δικά σου όρια και κάνεις τον άλλο να ανακαλύψει τα δικά του. Τίποτα δεν είναι προσχεδιασμενο, τίποτα δεν είναι κοινωνικά correct, αλλά όλα γεννούν τον σεβασμό, την εκτίμηση, την κατανόηση γιατί ο ένας ζει με τον άλλο, ο ένας εξαρτάται από τον άλλο, τη φαντασία του, την ευρηματικότητα του, τη σεξουαλικότητά του σε υπερθετικό βαθμό.
Εγώ ζητάω τον άλλον, το σύντροφο που θα με κάνει να τον ποθήσω, θα μου δείξει τη σημασία του πιο απλού, του πιο μικρού που όμως είναι τόσο μεγάλο, θα δεχθεί να αφεθεί σ ένα παιχνίδι της φαντασίας, εκεί που όλα είναι οι στιγμες που ζεις και δεν έχει καμιά σημασία το ποιος είσαι ή το τι είσαι.
Έβαλα αγγελία για βιντεοσκόπηση, θα μπορούσα να το είχα κάνει για οτιδήποτε άλλο. Ούτε συλλέκτης γυμνών μοντέλων είμαι (εξάλλου δεν ξέρω αν μοιάζεις και με μοντέλο), ούτε αυνανιστής είμαι, ούτε βάζω φωτογραφίες και βίντεο στο internet. Ούτε καν με ενδιαφέρει αν θα κρατήσω ή θα πετάξω την κασέτα. Για μενα το σημαντικό είναι ο πόθος που βγάζει η στιγμή, η βασανιστική ανάγκη του να σε ανακαλύπτω σιγά σιγά, ο τρόπος που εσύ μου δίνεις αυτό που θέλω να ανακαλύψω, η ορμή που βγαίνει από μεσα μου και περνάει μεσα από το λόγο μου, ο τρόπος που ο λόγος καθοδηγεί την ορμή μου. Να περνάω μεσα από την κάμερα αυτό που πιο πριν έχω δει με τα μάτια της φαντασίας μου, να γυρίζω πίσω στην φαντασία μου αυτό που μόλις είδα μεσα από την κάμερα, να ποθώ το κάθε σου σημείο, την κάθε σου κουκίδα, να βλέπω την κάθε μικρή σου ατέλεια σαν κάτι το πολύ θεϊκό. Να σε πλησιάζω στα σημεία της τελευταίας σου Άμυνας, αλλά να σταματώ πριν αισθανθείς το γλυκό σφίξιμο της εγγύτητας προσπαθώντας να ανακαλύψω εάν μπόρεσα να σου δείξω ότι ο πόθος του να μην έχεις είναι πολύ πιο δυνατός από τον πόθο του να έχεις. Να βρίσκω τους τρόπους που θα γίνεσαι ιδανική και να μην μου φτάνει: να είσαι κάθε φορά πιο ιδανική από την προηγούμενη, αλλά εγώ να κυνηγάω το τέλειο, να κυνηγάω αυτό που είσαι εσύ και κάθε φορά να αρχίζω από την αρχή για να μπορώ να σε κάνω στο μυαλό μου παραπάνω από αυτό που είσαι.
Έβαλα αγγελία για βιντεοσκόπηση γιατί σκεφτόμουνα περισσότερο εσένα, έστω και χωρίς να σε ξέρω ή να σε έχω δει. Γιατί θέλω να σε κάνω να νοιώσεις ότι δεν πρέπει ούτε μια στιγμή να διστάσεις, αλλά απλά να αφήσεις ελεύθερο αυτό που νοιώθεις. Θέλω να καταλαβαίνεις ότι εσύ δίνεις τις εντολές, εσύ έχεις το παιχνίδι στα χέρια σου, αυτό είναι το δικό σου παιχνίδι. Κάθε δικό σου σκίρτημα είναι η σκηνή που θα στηθεί στο δικό μου μυαλό και κάθε δική σου κίνηση είναι το θέατρο της δικής μου φαντασίας.
Θέλω να ζήσεις μεσα σου ότι δεν είσαι απλά μια γυναίκα, αλλά το λίγο χρόνο που θα είμαστε μαζί θα είσαι Η γυναίκα, θα είσαι το κέντρο του κόσμου, η προσταγή των ονείρων μου. Θέλω εσύ η ίδια να νοιώθεις την ασύλληπτη γοητεία που μπορείς να σκορπάς, να ζεις την ασύλληπτη ικανοποίηση του να έχεις κάποιον δικό σου χωρίς ποτέ να ήταν δικός σου, να χαίρεσαι και να δείχνεις αυθάδικα την ασύλληπτη αυταρέσκεια που βγάζουν οι στιγμες.
Μη μου ζητήσεις να σου πω τι θα βγει από αυτή την ιστορία. Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε το μετά. Ας σκεφτόμαστε το τώρα. Ας το αφήσουμε να γίνει κι ότι βγει».
Μετά από μια βδομάδα είχα απάντηση: «694., πρώτα όμως να βρεθούμε για να συζητήσουμε». Και έτσι έγινε.
Για λίγο καιρό ήμασταν σύντροφοι που ψάχναμε μαζί πώς να ποθεί ο ένας τον άλλο, με διάφορους τρόπους, παντού, όπου βρισκόμασταν. Και κάθε φορά ξεκινούσαμε σαν να μην ήξερε ο ένας τον άλλο, σαν να βλεπόμαστε για πρώτη φορά.
Μεσα σ ένα μήνα πήρα οκτώ απαντήσεις. Έξη γυναίκες, ένα ζευγάρι και ένα τραβεστί. Πιο αναλυτικά; Τρεις ρωσίδες, μια ρουμάνα, μια τουρκάλα (που μπορεί να ήταν κι απ τη Θράκη), μια ελληνίδα, ένα ζευγάρι έλληνα με ρωσίδα. Υποθέτω ότι το τραβεστί ήταν έλληνας.
Τα πράγματα ήταν δυστυχώς απλά: στο τραβεστί δεν απάντησα, οι γυναίκες (εκτός από την ελληνίδα) ήταν πουτάνες που μου ζητούσαν να κάνουμε σεξ με πληρωμή και να πληρώσω παραπάνω αν ήθελα να τις βιντεοσκοπήσω, το ζευγάρι του έλληνα με την ρωσίδα είχε «οικονομικές δυσκολίες» και γι αυτό ήταν διατεθειμενο να με αφήσει να το βιντεοσκοπήσω έναντι αμοιβής. Ο άνδρας μάλιστα μου πρότεινε αν ήθελα να πηδήξω τη γυναίκα «μόνο» με 200 Ευρώ.
Εντύπωση όμως μου έκανε η απάντηση από την ελληνίδα.
Έγραφε: «Γιατί το ζητάς; Είμαι 30 χρονών, ΤΘ τάδε, ΤΚ τάδε». Την ίδια μερα κάθισα και έγραψα μια απάντηση. Τη μεταφέρω εδώ κατά λέξη:
«Γιατί υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι το ποθώ είναι τελείως διαφορετικό από το θέλω, αγαπώ, γουστάρω ή ό, τι άλλο. Αν με ρωτούσες τι είναι πόθος δεν θα ήξερα τι ακριβώς να σου απαντήσω. Ίσως είναι ένα συναίσθημα που υπάρχει για όσο καιρό δεν έχεις κάποιον που θέλεις πολύ και χάνεται μόλις τον αποκτήσεις. Ίσως είναι πάλι η αναγνώριση του αδύνατου αυτού που ποτέ δεν θα αποκτήσεις, αλλά θα ήθελες πολύ να έχεις.
Πάνω απ όλα όμως πιστεύω, ότι ο πόθος είναι αναζήτηση. Όχι του ανθρώπου, αλλά του συναισθήματος, της εικόνας, της δεξιότητας (ή ακόμα και της αδεξιότητας) που βγαίνουν μεσα από τον άνθρωπο και δίνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να σε κάνουν να τον θέλεις. Ο πόθος χρειάζεται να είναι ένα παιχνίδι δύο ανθρώπων, μπορεί να είναι παιχνίδι κρυφό ή φανερό, αθώο ή «ένοχο», δημόσιο ή ιδιωτικό, στιγμιαίο ή διαρκές.
Ο πόθος δεν έχει να κάνει με ετικέτες ούτε με τα πολλά πρέπει. Εκεί αυτοσχεδιάζεις και παίζεις, βλέπεις την ανταπόκριση και συνεχίζεις, φαντάζεσαι εσύ για τον άλλον και κάνεις τον άλλον να φαντάζεται για σένα, ανακαλύπτεις τα δικά σου όρια και κάνεις τον άλλο να ανακαλύψει τα δικά του. Τίποτα δεν είναι προσχεδιασμενο, τίποτα δεν είναι κοινωνικά correct, αλλά όλα γεννούν τον σεβασμό, την εκτίμηση, την κατανόηση γιατί ο ένας ζει με τον άλλο, ο ένας εξαρτάται από τον άλλο, τη φαντασία του, την ευρηματικότητα του, τη σεξουαλικότητά του σε υπερθετικό βαθμό.
Εγώ ζητάω τον άλλον, το σύντροφο που θα με κάνει να τον ποθήσω, θα μου δείξει τη σημασία του πιο απλού, του πιο μικρού που όμως είναι τόσο μεγάλο, θα δεχθεί να αφεθεί σ ένα παιχνίδι της φαντασίας, εκεί που όλα είναι οι στιγμες που ζεις και δεν έχει καμιά σημασία το ποιος είσαι ή το τι είσαι.
Έβαλα αγγελία για βιντεοσκόπηση, θα μπορούσα να το είχα κάνει για οτιδήποτε άλλο. Ούτε συλλέκτης γυμνών μοντέλων είμαι (εξάλλου δεν ξέρω αν μοιάζεις και με μοντέλο), ούτε αυνανιστής είμαι, ούτε βάζω φωτογραφίες και βίντεο στο internet. Ούτε καν με ενδιαφέρει αν θα κρατήσω ή θα πετάξω την κασέτα. Για μενα το σημαντικό είναι ο πόθος που βγάζει η στιγμή, η βασανιστική ανάγκη του να σε ανακαλύπτω σιγά σιγά, ο τρόπος που εσύ μου δίνεις αυτό που θέλω να ανακαλύψω, η ορμή που βγαίνει από μεσα μου και περνάει μεσα από το λόγο μου, ο τρόπος που ο λόγος καθοδηγεί την ορμή μου. Να περνάω μεσα από την κάμερα αυτό που πιο πριν έχω δει με τα μάτια της φαντασίας μου, να γυρίζω πίσω στην φαντασία μου αυτό που μόλις είδα μεσα από την κάμερα, να ποθώ το κάθε σου σημείο, την κάθε σου κουκίδα, να βλέπω την κάθε μικρή σου ατέλεια σαν κάτι το πολύ θεϊκό. Να σε πλησιάζω στα σημεία της τελευταίας σου Άμυνας, αλλά να σταματώ πριν αισθανθείς το γλυκό σφίξιμο της εγγύτητας προσπαθώντας να ανακαλύψω εάν μπόρεσα να σου δείξω ότι ο πόθος του να μην έχεις είναι πολύ πιο δυνατός από τον πόθο του να έχεις. Να βρίσκω τους τρόπους που θα γίνεσαι ιδανική και να μην μου φτάνει: να είσαι κάθε φορά πιο ιδανική από την προηγούμενη, αλλά εγώ να κυνηγάω το τέλειο, να κυνηγάω αυτό που είσαι εσύ και κάθε φορά να αρχίζω από την αρχή για να μπορώ να σε κάνω στο μυαλό μου παραπάνω από αυτό που είσαι.
Έβαλα αγγελία για βιντεοσκόπηση γιατί σκεφτόμουνα περισσότερο εσένα, έστω και χωρίς να σε ξέρω ή να σε έχω δει. Γιατί θέλω να σε κάνω να νοιώσεις ότι δεν πρέπει ούτε μια στιγμή να διστάσεις, αλλά απλά να αφήσεις ελεύθερο αυτό που νοιώθεις. Θέλω να καταλαβαίνεις ότι εσύ δίνεις τις εντολές, εσύ έχεις το παιχνίδι στα χέρια σου, αυτό είναι το δικό σου παιχνίδι. Κάθε δικό σου σκίρτημα είναι η σκηνή που θα στηθεί στο δικό μου μυαλό και κάθε δική σου κίνηση είναι το θέατρο της δικής μου φαντασίας.
Θέλω να ζήσεις μεσα σου ότι δεν είσαι απλά μια γυναίκα, αλλά το λίγο χρόνο που θα είμαστε μαζί θα είσαι Η γυναίκα, θα είσαι το κέντρο του κόσμου, η προσταγή των ονείρων μου. Θέλω εσύ η ίδια να νοιώθεις την ασύλληπτη γοητεία που μπορείς να σκορπάς, να ζεις την ασύλληπτη ικανοποίηση του να έχεις κάποιον δικό σου χωρίς ποτέ να ήταν δικός σου, να χαίρεσαι και να δείχνεις αυθάδικα την ασύλληπτη αυταρέσκεια που βγάζουν οι στιγμες.
Μη μου ζητήσεις να σου πω τι θα βγει από αυτή την ιστορία. Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε το μετά. Ας σκεφτόμαστε το τώρα. Ας το αφήσουμε να γίνει κι ότι βγει».
Μετά από μια βδομάδα είχα απάντηση: «694., πρώτα όμως να βρεθούμε για να συζητήσουμε». Και έτσι έγινε.
Για λίγο καιρό ήμασταν σύντροφοι που ψάχναμε μαζί πώς να ποθεί ο ένας τον άλλο, με διάφορους τρόπους, παντού, όπου βρισκόμασταν. Και κάθε φορά ξεκινούσαμε σαν να μην ήξερε ο ένας τον άλλο, σαν να βλεπόμαστε για πρώτη φορά.
Υ.Γ: Τελικά η κασέτα από κείνο το πρώτο βράδυ έμεινε στα χέρια της. Εγώ ούτε καν ενδιαφέρθηκα να τη δω. Κάθε επόμενη μερα είχε τόσα πολλά να μου δώσει.
Το ζευγάρι
Ήταν πάλι το ίδιο περιοδικό, η αγγελία έγραφε: «Ζευγάρι έτοιμο να παίξει παιχνίδια πρόκλησης και φαντασίας με σοβαρούς κυρίους».
Ήθελα να απαντήσω, αλλά προβληματιζόμουν. Πολλές από αυτές τις αγγελίες τις βάζουν επαγγελματίες που προσφέρουν ό, τι υπηρεσία μπορεί να σκεφτεί ένας «σοβαρός κύριος» αλλά φυσικά με πληρωμή. Επειδή έχω την κακή συνήθεια να πλατιάζω στα κείμενα που γράφω (ακόμα και στην αλληλογραφία μου) δεν θα ήθελα να γίνω ρόμπα σε κάποιους επαγγελματίες του είδους που μπορεί να περιφέρουν την επιστολή μου και να την χλευάζουν.
Τελικά, ο πειρασμός με κατανίκησε και απάντησα. Δεν γράφω το κείμενο, ήταν εντελώς τετριμμενο, κυριολεκτικά δυο λέξεις. Αλλά είχα απόκριση: έναν αριθμό κινητού και κάποιες ώρες που μπορούσα να πάρω.
Τηλεφώνησα και κλείσαμε ένα ραντεβού με τον άνδρα σε μια καφετέρια κάπου στο Παλαιό Φάληρο.
Από την πρώτη στιγμή μπήκε στο θέμα. Κοίταξε φίλε, μου λέει, εμείς είμαστε ένα ζευγάρι ευτυχισμενο, η κοινωνική μας ζωή δεν είναι διαφορετική από τη ζωή των άλλων, αλλά στη σεξουαλική μας ζωή θέλουμε να ανακαλύπτουμε νέα πράγματα. Η γυναίκα μου είναι όμορφη, δεν περνά απαρατήρητη, συγκεντρώνει τα βλέμματα των ανδρών. Έχει μεγάλη αυταρέσκεια και της αρέσει να «παίζει» με άνδρες, να τους προκαλεί, να ανοίγει παιχνίδι τους να τους ερεθίζει. Το ζήτημα είναι ότι σ αυτό το παιχνίδι θέλουμε συγκεκριμενους ανθρώπους, όχι τον πρώτο τυχαίο. «Τι εννοείς;».
Δεν μας ενδιαφέρουν αυτοί που μπορεί να δουν κάτι που θα τους κεντρίσει το ενδιαφέρον για λίγες στιγμες και μετά θα το ξεχάσουν, θα πάνε στα προβλήματα, στο σπίτι τους, στην οικογένειά τους, στο home cinema και τις πιστωτικές κάρτες τους. [Δαγκώθηκα: είχα έλθει στην συνάντηση κατευθείαν από τη δουλειά και δεν είχα βγάλει ούτε τη γραβάτα].
Μας ενδιαφέρουν άνδρες που θα ζήσουν αυτό που βλέπουν, θα ζήσουν για την εμπειρία, θα αισθανθούν τη φάση, θα δουν τη γυναίκα μου με πάθος σαν να είναι η μοναδική γυναίκα που έχουν δει και μπορεί να είναι και η μοναδική γυναίκα που έχουν δει.
«Εσύ πως αισθάνεσαι» τον ρωτάω. Τη βρίσκω. Νοιώθω πολλά πράγματα μαζί. Ζήλια, πάθος, ικανοποίηση. Φαντάζομαι τον άλλο, έρχομαι στη θέση του, στο μυαλό μου και είναι σαν να βλέπω τη γυναίκα μου με άλλα μάτια, σαν να την ανακαλύπτω και εγώ με τον ίδιο τρόπο που την ανακαλύπτει κι ο άλλος.
Παίζουμε διάφορα παιχνίδια καταστάσεων και φάσεων και πάντοτε ανακαλύπτουμε καινούργια. Μεχρι πριν ένα χρόνο, ακριβώς απέναντι από την πολυκατοικία που μεναμε χτιζόταν μια άλλη πολυκατοικία. Άνοιγα τις κουρτίνες και τις μπαλκονόπορτες και ζητούσα από τη γυναίκα μου να είναι ντυμενη προκλητικά και να κάνει τις δουλειές του σπιτιού όπως κάθε μερα, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται από τους οικοδόμους απέναντι.
Μόνο ένα παράθυρο άφηνα κλειστό: ήμουν εγώ από πίσω και τους παρακολουθούσα. Μια φορά μάλιστα τους τράβηξα και με την κάμερα. Να βλέπεις πώς προσπαθούσαν να κρυφτούν για να μην χάσουν το θέαμα, να κολλάνε με τα μάτια καρφωμενα στο διαμερισμα. Εκείνο το βράδυ κάναμε τρελό έρωτα βλέποντας την κασέτα.
Σ αυτή τη φάση με την οικοδομή αποκτήσαμε και ιδιωτικό θαυμαστή. Ήταν ένας νεαρός οικοδόμος ούτε 20 χρονών που ερχόταν το βράδυ, καθόταν ακριβώς απέναντι από το διαμερισμά μας στο σκοτάδι και κοίταζε. Όταν το καταλάβαμε της ζήτησα να βάλει κάτι πολύ ιδιαίτερο γι αυτόν και να ετοιμάσει μια πολύ ειδική παράσταση. Τον έχω τραβήξει με το night shot. Ο πιτσιρικάς την είχε βγάλει και την έπαιζε κανονικά.
«Τι άλλες εμπειρίες είχατε;» Είμαστε μια φορά με το αυτοκίνητο, καλοκαίρι, γυρνούσαμε αργά τη νύχτα από σπίτι φίλων. Είπαμε να πάμε μια βόλτα από το κέντρο και βρεθήκαμε στο Σταθμό Λαρίσης, εκεί που είναι η Στρατονομία. Παρκάραμε στο δρόμο ακριβώς κάτω από μια σκοπιά, δίπλα είχε κολώνα με φωτισμό. Ο φαντάρος πρέπει να πονηρεύτηκε, είδε και ζευγάρι, μπήκε μεσα στη σκοπιά, εμείς βέβαια κάναμε ότι δεν τον είδαμε.
Ήταν κανονικά ντυμενη, φόραγε ένα σχετικά κοντό φόρεμα, όπως σου είπα ήμασταν σε φίλους δεν το είχαμε προγραμματίσει. Τι έκανε λοιπόν. Έκατσε με τα γόνατα στο κάθισμα του συνοδηγού και από κει τάχα κάτι έψαχνε στα πίσω καθίσματα. Όσο πιο πολύ έσκυβε τόσο περισσότερο σηκωνόταν το φόρεμα.
Στην αρχή φαίνονταν τα μπούτια της, μετά λίγο τα κωλομερια της και μετά, με κάθε σκύψιμο φαινόταν πάντα κάτι περισσότερο. Φίλε σου λέω με καύλωσε.
Έβλεπα το κεφάλι του φαντάρου στη σκοπιά ήταν εντελώς ακίνητος, αλλά είμαι σίγουρος ότι είχε πάθει την πλάκα του. Τι να σου πρωτοδιηγηθώ Μεχρι και σε ιδιωτική καμπίνα προβολών σε sex shop έχουμε πάει και είχαμε αφήσει επίτηδες μισάνοιχτη την πόρτα για να μας παίρνουν μάτι. Ήταν δυο τρεις απέξω και μάλιστα ένας άπλωσε το χέρι του και της έπιασε τον κώλο. «Κι εσείς τι κάνατε;» Τίποτα, απλά κλείσαμε λίγο την πόρτα. Αυτοί κοίταζαν από τη χαραμάδα. Αλλά εσύ γιατί γουστάρεις αυτές τις φάσεις; Η εμφάνισή σου δείχνει ότι δεν είσαι από τους ανθρώπους που ζητάμε.
«Φίλε, του λέω, εγώ έχω κατορθώσει να βγάλω τη φαντασία και τις φαντασιώσεις μου έξω από την καθημερινότητα. Θέλω ένα κομμάτι του εαυτού μου, το πιο όμορφο, αυτό που γεννά τον πόθο να το έχω για μενα, να το αφήνω να ψάχνει δρόμους».
«Θέλω να είμαι μπροστά σε ότι κάνετε όχι γιατί δεν ξέρω το γυναικείο σώμα, αλλά γιατί θέλω να με κάνετε να νοιώσω ότι ΔΕΝ ΞΕΡΩ το γυναικείο σώμα. Η γυναίκα σου σίγουρα καταλαβαίνει ότι η μαγεία αυτού που κάνει είναι ο συνδυασμός του άγνωστου με το απρόβλεπτο, της προσμονής με την κατάκτηση. Παίζει με κάποιον που δεν τον ξέρει, μπορεί να δείξει το περισσότερο με το δικό της γυναικείο τρόπο, οδηγεί τον άλλον στην εξάρτηση της προσμονής του περισσότερου, τον κατακτά. Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν είναι ότι κατάκτηση δεν είναι μόνο να πάρεις το σώμα κάποιου, να πάρεις την αγάπη, την εκτίμηση, τη φιλία του. Κατάκτηση είναι να πάρεις το μυαλό του, να το ταυτίσεις με αυτό που το δικό σου μυαλό θέλει να του δώσει, να κάνεις τη φαντασίωσή του δική σου και ταυτόχρονα να γίνεις εσύ η δική του φαντασίωση. Εγώ αυτό θέλω να ζήσω, την εμπειρία, την προθυμία να προσφέρεις αυτό που πρώτα απ όλα εσένα ικανοποιεί και αυτό να γίνει χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις μια κουβέντα, ένα νεύμα, να γίνεται με την ταύτιση της φαντασίας, της ανάγκης δυο τριών με σένα ανθρώπων».
«Νομίζω ότι εσύ και η γυναίκα σου πρέπει να έχετε εξαιρετική ερωτική ζωή. Ζείτε τα ίδια ακριβώς συναισθήματα, ζητάτε τα ίδια ακριβώς πράγματα και, το κυριότερο, έχετε βρει τον τρόπο που θα τα αποκτήσετε».
Είπαμε και πολλά άλλα (και εγώ και αυτός) και τελικά έγινε.
Μια μόνο κουβέντα: αυτό που περισσότερο απ όλα έμεινε στο μυαλό μου δεν ήταν ούτε το πώς ούτε το που. Στο μυαλό μου έμειναν τρία σιωπηλά βλέμματα που ποτέ δεν χαμήλωσαν, που συχνά πυκνά διασταυρώνονταν προσπαθώντας να καταλάβουν, να μαντέψουν, να προβλέψουν, να διεκδικήσουν και να αποδείξουν. Τρία ζευγάρια μάτια που κοίταζαν μπροστά, χωρίς ενοχή, χωρίς ντροπή αλλά με θάρρος, τρία ζευγάρια μάτια που έλεγαν τόσα πολλά.
Όλα έγιναν στο φως, στο άπλετο φως του μυαλού, στη ζεστασιά, στη γλυκιά ζεστασιά της συντροφικότητας.
(Στον Κ. Βα. που νομίζει ότι έχει τη σωστή εξήγηση γιατί οι περισσότεροι προτιμούν το ημίφως και κλείνουν τα μάτια όταν κάνουν σεξ).
Ήθελα να απαντήσω, αλλά προβληματιζόμουν. Πολλές από αυτές τις αγγελίες τις βάζουν επαγγελματίες που προσφέρουν ό, τι υπηρεσία μπορεί να σκεφτεί ένας «σοβαρός κύριος» αλλά φυσικά με πληρωμή. Επειδή έχω την κακή συνήθεια να πλατιάζω στα κείμενα που γράφω (ακόμα και στην αλληλογραφία μου) δεν θα ήθελα να γίνω ρόμπα σε κάποιους επαγγελματίες του είδους που μπορεί να περιφέρουν την επιστολή μου και να την χλευάζουν.
Τελικά, ο πειρασμός με κατανίκησε και απάντησα. Δεν γράφω το κείμενο, ήταν εντελώς τετριμμενο, κυριολεκτικά δυο λέξεις. Αλλά είχα απόκριση: έναν αριθμό κινητού και κάποιες ώρες που μπορούσα να πάρω.
Τηλεφώνησα και κλείσαμε ένα ραντεβού με τον άνδρα σε μια καφετέρια κάπου στο Παλαιό Φάληρο.
Από την πρώτη στιγμή μπήκε στο θέμα. Κοίταξε φίλε, μου λέει, εμείς είμαστε ένα ζευγάρι ευτυχισμενο, η κοινωνική μας ζωή δεν είναι διαφορετική από τη ζωή των άλλων, αλλά στη σεξουαλική μας ζωή θέλουμε να ανακαλύπτουμε νέα πράγματα. Η γυναίκα μου είναι όμορφη, δεν περνά απαρατήρητη, συγκεντρώνει τα βλέμματα των ανδρών. Έχει μεγάλη αυταρέσκεια και της αρέσει να «παίζει» με άνδρες, να τους προκαλεί, να ανοίγει παιχνίδι τους να τους ερεθίζει. Το ζήτημα είναι ότι σ αυτό το παιχνίδι θέλουμε συγκεκριμενους ανθρώπους, όχι τον πρώτο τυχαίο. «Τι εννοείς;».
Δεν μας ενδιαφέρουν αυτοί που μπορεί να δουν κάτι που θα τους κεντρίσει το ενδιαφέρον για λίγες στιγμες και μετά θα το ξεχάσουν, θα πάνε στα προβλήματα, στο σπίτι τους, στην οικογένειά τους, στο home cinema και τις πιστωτικές κάρτες τους. [Δαγκώθηκα: είχα έλθει στην συνάντηση κατευθείαν από τη δουλειά και δεν είχα βγάλει ούτε τη γραβάτα].
Μας ενδιαφέρουν άνδρες που θα ζήσουν αυτό που βλέπουν, θα ζήσουν για την εμπειρία, θα αισθανθούν τη φάση, θα δουν τη γυναίκα μου με πάθος σαν να είναι η μοναδική γυναίκα που έχουν δει και μπορεί να είναι και η μοναδική γυναίκα που έχουν δει.
«Εσύ πως αισθάνεσαι» τον ρωτάω. Τη βρίσκω. Νοιώθω πολλά πράγματα μαζί. Ζήλια, πάθος, ικανοποίηση. Φαντάζομαι τον άλλο, έρχομαι στη θέση του, στο μυαλό μου και είναι σαν να βλέπω τη γυναίκα μου με άλλα μάτια, σαν να την ανακαλύπτω και εγώ με τον ίδιο τρόπο που την ανακαλύπτει κι ο άλλος.
Παίζουμε διάφορα παιχνίδια καταστάσεων και φάσεων και πάντοτε ανακαλύπτουμε καινούργια. Μεχρι πριν ένα χρόνο, ακριβώς απέναντι από την πολυκατοικία που μεναμε χτιζόταν μια άλλη πολυκατοικία. Άνοιγα τις κουρτίνες και τις μπαλκονόπορτες και ζητούσα από τη γυναίκα μου να είναι ντυμενη προκλητικά και να κάνει τις δουλειές του σπιτιού όπως κάθε μερα, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται από τους οικοδόμους απέναντι.
Μόνο ένα παράθυρο άφηνα κλειστό: ήμουν εγώ από πίσω και τους παρακολουθούσα. Μια φορά μάλιστα τους τράβηξα και με την κάμερα. Να βλέπεις πώς προσπαθούσαν να κρυφτούν για να μην χάσουν το θέαμα, να κολλάνε με τα μάτια καρφωμενα στο διαμερισμα. Εκείνο το βράδυ κάναμε τρελό έρωτα βλέποντας την κασέτα.
Σ αυτή τη φάση με την οικοδομή αποκτήσαμε και ιδιωτικό θαυμαστή. Ήταν ένας νεαρός οικοδόμος ούτε 20 χρονών που ερχόταν το βράδυ, καθόταν ακριβώς απέναντι από το διαμερισμά μας στο σκοτάδι και κοίταζε. Όταν το καταλάβαμε της ζήτησα να βάλει κάτι πολύ ιδιαίτερο γι αυτόν και να ετοιμάσει μια πολύ ειδική παράσταση. Τον έχω τραβήξει με το night shot. Ο πιτσιρικάς την είχε βγάλει και την έπαιζε κανονικά.
«Τι άλλες εμπειρίες είχατε;» Είμαστε μια φορά με το αυτοκίνητο, καλοκαίρι, γυρνούσαμε αργά τη νύχτα από σπίτι φίλων. Είπαμε να πάμε μια βόλτα από το κέντρο και βρεθήκαμε στο Σταθμό Λαρίσης, εκεί που είναι η Στρατονομία. Παρκάραμε στο δρόμο ακριβώς κάτω από μια σκοπιά, δίπλα είχε κολώνα με φωτισμό. Ο φαντάρος πρέπει να πονηρεύτηκε, είδε και ζευγάρι, μπήκε μεσα στη σκοπιά, εμείς βέβαια κάναμε ότι δεν τον είδαμε.
Ήταν κανονικά ντυμενη, φόραγε ένα σχετικά κοντό φόρεμα, όπως σου είπα ήμασταν σε φίλους δεν το είχαμε προγραμματίσει. Τι έκανε λοιπόν. Έκατσε με τα γόνατα στο κάθισμα του συνοδηγού και από κει τάχα κάτι έψαχνε στα πίσω καθίσματα. Όσο πιο πολύ έσκυβε τόσο περισσότερο σηκωνόταν το φόρεμα.
Στην αρχή φαίνονταν τα μπούτια της, μετά λίγο τα κωλομερια της και μετά, με κάθε σκύψιμο φαινόταν πάντα κάτι περισσότερο. Φίλε σου λέω με καύλωσε.
Έβλεπα το κεφάλι του φαντάρου στη σκοπιά ήταν εντελώς ακίνητος, αλλά είμαι σίγουρος ότι είχε πάθει την πλάκα του. Τι να σου πρωτοδιηγηθώ Μεχρι και σε ιδιωτική καμπίνα προβολών σε sex shop έχουμε πάει και είχαμε αφήσει επίτηδες μισάνοιχτη την πόρτα για να μας παίρνουν μάτι. Ήταν δυο τρεις απέξω και μάλιστα ένας άπλωσε το χέρι του και της έπιασε τον κώλο. «Κι εσείς τι κάνατε;» Τίποτα, απλά κλείσαμε λίγο την πόρτα. Αυτοί κοίταζαν από τη χαραμάδα. Αλλά εσύ γιατί γουστάρεις αυτές τις φάσεις; Η εμφάνισή σου δείχνει ότι δεν είσαι από τους ανθρώπους που ζητάμε.
«Φίλε, του λέω, εγώ έχω κατορθώσει να βγάλω τη φαντασία και τις φαντασιώσεις μου έξω από την καθημερινότητα. Θέλω ένα κομμάτι του εαυτού μου, το πιο όμορφο, αυτό που γεννά τον πόθο να το έχω για μενα, να το αφήνω να ψάχνει δρόμους».
«Θέλω να είμαι μπροστά σε ότι κάνετε όχι γιατί δεν ξέρω το γυναικείο σώμα, αλλά γιατί θέλω να με κάνετε να νοιώσω ότι ΔΕΝ ΞΕΡΩ το γυναικείο σώμα. Η γυναίκα σου σίγουρα καταλαβαίνει ότι η μαγεία αυτού που κάνει είναι ο συνδυασμός του άγνωστου με το απρόβλεπτο, της προσμονής με την κατάκτηση. Παίζει με κάποιον που δεν τον ξέρει, μπορεί να δείξει το περισσότερο με το δικό της γυναικείο τρόπο, οδηγεί τον άλλον στην εξάρτηση της προσμονής του περισσότερου, τον κατακτά. Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν είναι ότι κατάκτηση δεν είναι μόνο να πάρεις το σώμα κάποιου, να πάρεις την αγάπη, την εκτίμηση, τη φιλία του. Κατάκτηση είναι να πάρεις το μυαλό του, να το ταυτίσεις με αυτό που το δικό σου μυαλό θέλει να του δώσει, να κάνεις τη φαντασίωσή του δική σου και ταυτόχρονα να γίνεις εσύ η δική του φαντασίωση. Εγώ αυτό θέλω να ζήσω, την εμπειρία, την προθυμία να προσφέρεις αυτό που πρώτα απ όλα εσένα ικανοποιεί και αυτό να γίνει χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις μια κουβέντα, ένα νεύμα, να γίνεται με την ταύτιση της φαντασίας, της ανάγκης δυο τριών με σένα ανθρώπων».
«Νομίζω ότι εσύ και η γυναίκα σου πρέπει να έχετε εξαιρετική ερωτική ζωή. Ζείτε τα ίδια ακριβώς συναισθήματα, ζητάτε τα ίδια ακριβώς πράγματα και, το κυριότερο, έχετε βρει τον τρόπο που θα τα αποκτήσετε».
Είπαμε και πολλά άλλα (και εγώ και αυτός) και τελικά έγινε.
Μια μόνο κουβέντα: αυτό που περισσότερο απ όλα έμεινε στο μυαλό μου δεν ήταν ούτε το πώς ούτε το που. Στο μυαλό μου έμειναν τρία σιωπηλά βλέμματα που ποτέ δεν χαμήλωσαν, που συχνά πυκνά διασταυρώνονταν προσπαθώντας να καταλάβουν, να μαντέψουν, να προβλέψουν, να διεκδικήσουν και να αποδείξουν. Τρία ζευγάρια μάτια που κοίταζαν μπροστά, χωρίς ενοχή, χωρίς ντροπή αλλά με θάρρος, τρία ζευγάρια μάτια που έλεγαν τόσα πολλά.
Όλα έγιναν στο φως, στο άπλετο φως του μυαλού, στη ζεστασιά, στη γλυκιά ζεστασιά της συντροφικότητας.
(Στον Κ. Βα. που νομίζει ότι έχει τη σωστή εξήγηση γιατί οι περισσότεροι προτιμούν το ημίφως και κλείνουν τα μάτια όταν κάνουν σεξ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου