ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΥΛΩΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ

Η κουρτίνα...
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή και τα όσα αναφέρω συνέβησαν πριν λίγα χρόνια όταν εγκατασταθήκαμε μόνιμα στην Καβάλα.
Το διαμέρισμα που νοικιάσαμε,  είχε ένα μπαλκόνι,  που έβλεπε σ έναν ακάλυπτο χώρο,  στον οποίο είχαν μπαλκόνια άλλες 4 πολυκατοικίες,  σε πολύ κοντινή απόσταση,  και είχαν οπτική επαφή με το δικό μας.
Στη μέση του μπαλκονιού μας ήταν η μπαλκονόπορτα της κουζίνας,  αριστερά του σαλονιού και δεξιά του δωματίου. ..της χαράς,  του υπνοδωματίου δηλαδή. Αφού τακτοποιήθηκαν τα έπιπλα στη θέση τους,  ήρθε η ώρα για το κρέμασμα των κουρτινών.
Το συνηθισμένο μου ντύσιμο μέσα στο σπίτι είναι άνετο και ελαφρύ,  περιορίζεται δε σε ένα φανελάκι σχετικά φαρδύ και κοντό,  χωρίς μανίκια με αποτέλεσμα από τα πλάγια να φαίνεται μεγάλο μέρος από το πλούσιο στήθος μου,  ενώ στο μακρός μόλις που καλύπτει την ήβη μου. Το ντύσιμο συμπληρώνει ένα πολύ μικρό κυλοτάκι,  συνηθως στριγκ κι ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα τσόκαρα.
Η καθημερινή μου αυτή περιβολή μέσα στο σπίτι,  είναι και η αιτία της έντονης ερωτικής μας ζωής με τον άνδρα μου,  τον Αλέξη,  στα 23 χρόνια του γάμου μας. Θα μου πείτε βέβαια τι γίνεται αν ξαφνικά χτυπήσει το κουδούνι της πόρτας... Απολύτως τίποτε. Πάω και ανοίγω...
Γι αυτές τις περιπτώσεις όμως θα σας γράψω την επόμενη φορά.. Ένα απόγευμα λοιπόν που ο Αλέξης ήταν στο σπίτι,  τον παρακάλεσα να με βοηθήσει να κρεμάσω τις κουρτίνες. Πήρα την σκάλα,  ανέβηκα τρία σκαλιά ενώ ο Αλέξης από κάτω κρατούσε την κουρτίνα για να μην σύρεται στο πάτωμα. Αφού έβαλα τις κουρτίνες του σαλονιού,  ήρθε η σειρά της κρεβατοκάμαρας. Η ίδια βέβαια
ιακασια...ανέβασμα στη σκάλα...ο Αλέξης από κάτω...μόνο που έχοντας τόση ώρα λίγο πάνω από τα μάτια του τον υπέροχο κώλο μου, άρχισε να έχει τις...ανησυχίες του...
Ρίχνοντας μια κλεφτή μάτια προς τα έξω, διαπιστώνω ότι οι κουρτίνες από τις γειτονικές πολυκατοικίες κινούνται και η σκέψη ότι,  αρκετά ζευγάρια μάτια,  πίσω απ αυτές ήταν καρφωμένα στη μπαλκονόπορτα του υπνοδωματίου μας και κάποιοι που μας παρακολουθούσαν είχαν στα χέρια τους τα ορθωμένα τους καυλιά από αυτό που έβλεπαν... μου φέρνει το πρώτο ρίγος...
Την ίδια στιγμή αισθάνομαι ανάμεσα στα ποδιά μου το χέρι του Αλέξη να ανεβαίνει από τα γόνατα προς τα επάνω..
Γυρίζω να τον δω και βλέπω το πέος του να έχει πεταχτεί έξω από το μποξερακι του...τεράστιο,  επιβλητικό και υπερήφανο όπως είναι κάθε φορά που ερεθίζεται... Τα βλέμματα μας συναντιούνται και τον ακούω να μου λέει... Μούνταρα μου, τα κατάφερες πάλι να καυλώσεις όλο τον κόσμο... Τα λόγια του,  ήταν αρκετά για να νοιώσω τα καυτά μου υγρά να τρέχουν στο μέσα μέρος των μηρών μου,  να καταλήγουν στο χέρι του Αλέξη, του οποίου ο αντίχειρας ήταν ήδη χωμένος βαθιά μέσα στο πλημμυρισμένο μου μουνάκι...
Ένας ηδονικός αναστεναγμός βγήκε από το στόμα μου...ενώ ασυναίσθητα άνοιξα τα ποδιά μου όσο το πλάτος της σκάλας που ήμουν ακόμη ανεβασμένη το επέτρεπε...
Άφησα την κουρτίνα μισοκρεμμασμενη και κατεβασα το μουσκεμενο απ τα πλουσια υγρά στριγκακι μου λιγο κατω από τα γονατα...
Η καυλα μας είχε κυριευσει και τους δυο...αλλα και αρκετους περιοικους «θεατες» μας,  που αλλοι έπαιζαν τα καυλιά τους, άλλοι πηδούσαν τις γυναίκες τους πίσω από τις κουρτίνες βλέποντας μας και άλλοι φυσικά θα μας έβριζαν...
Κατέβηκα ένα σκαλοπάτι έτσι ώστε το μουνάκι μου να είναι στο πρόσωπο του Αλέξη...
Αμέσως ένοιωσα τα χείλη και τη γλώσσα του στα μουνόχειλα μου ενώ τα χέρια του χάιδευαν τα μπούτια και τους γλουτούς μου...
Η καύλα μου εντάθηκε ακόμη περισσότερο όταν η γλώσσα του στριφογύρισε γύρω από την κωλοτρυπίδα μου υποχρεώνοντας με να τουρλώσω τον κώλο μου σε σημείο που το σώμα μου σχημάτισε ένα Γ.
ήταν πλέον αδύνατο να μείνω πάνω στη σκάλα...
Η ηδονή ήταν τόση που άρχισα να ουρλιάζω στον Αλέξη να πάμε στο κρεβάτι που ήταν δίπλα μας...
Με πήρε στα χέρια του...με έβαλε ανάσκελα στο κρεβάτι με τα ποδιά προς την μπαλκονόπορτα , μαζεμένα αλλά ορθάνοιχτα, έβγαλε το μποξερακι του,  πήρε ένα σκαμπό και κάθισε σε μια γωνία του δωματίου ώστε να μην φαίνεται από τους «θεατές» μας...και άρχισε να μου λέει.
Έλα Μούνταρα μου, δείξε τους τι κρύβεις ανάμεσα στα ποδιά σου...
Σήκωσε τα ποδιά σου ψηλά κι άνοιξε τα έτσι όπως σου αρέσει να γαμιέσαι...
Έλα καυλιάρα μου γυναίκα...
Κάνε τους να χύσουν βλέποντας την καινούργια τους γειτόνισσα... Στο άκουσμα όλων αυτών και με τη σκέψη ότι αρκετά ζευγάρια μάτια έχουν τρυπώσει μέσα στην κρεβατοκάμαρα μου και «χαϊδεύουν» με τα έκπληκτα μάτια τους το γυμνό κορμί μου-πράγμα που έτσι κι αλλιώς με καυλώνει αφάνταστα ενώ ταυτόχρονα έχουν στα χέρια τους τα καυλιά τους έτοιμα να εισχωρήσουν βαθιά μέσα στο καυλωμένο μου μουνί,  δεν αργώ να βγάλω μια κραυγή ηδονής...Χυυυυυυυνωωωωωωω...καύλαμου....χυυυυυυυυννννωωωω....Χυυυυυνννννωωωωω η μουναρααααα....Χυυυυυυυυνννωωωωω η καριολααααααα............Χυυυυυυυυυνωωωωωωω η γαμημένη. ......
Την ίδια στιγμή γυρίζοντας το κεφάλι μου, βλέπω τον Αλέξη να έχει τυλιγμένο το καυλί του με το μουσκεμένο μου στριγκακι... να βρίσκεται κι αυτός λίγο πριν την δική του εκτόνωση...
Γυρίζω μπρούμυτα. ..τον παίρνω στο στόμα...και σχεδόν Αμέσως νοιώθω να με  πλημμυρίζει το καυτό του σπέρμα......η κουρτίνα ήταν μισοκρεμασμένη και δεν είχα καμία διάθεση να ξανανεβώ στη σκάλα εκεινο το απογευμα...
Κι αυριο μερα είναι...σκέφτηκα...
Ελπίζω να βρω χρόνο να σας διηγηθώ τη συνεχεία που είναι πολύ...μα πολύ ενδιαφέρουσα...

Σας φιλώ όλους γλυκά Φρύνη